Witaj! Cykl wydawniczy MD oraz kolejność odpowiadania na maile czytelników powodują, że prawdopodobnie moje rady pomogą Ci jak umarłemu kadzidło, bo Twoje pytanie dostałem około dwa miesiące temu, a odpowiedź na nie ukazuje się na łamach naszego czasopisma dopiero teraz. Gdy to czytasz pewnie jesteś już zdrowy, a być może także jest już po zawodach, w których miałeś wystąpić i może wystąpiłeś. Niemniej jednak moje rady mogą posłużyć Tobie, a także innym czytelnikom w przyszłości.

Oczywiście, kiedy zmogło Cię przeziębienie czy grypa i osłabiony leżysz w łóżku, największym błędem byłoby chodzenie na treningi. To może się mieć miejsce tylko w jednym przypadku: gdy sumiennie przepracowałeś cały okres przygotowawczy, a choroba dopadła Cię na kilka dni przed zawodami. Wtedy w grę wchodzi nie tyle leczenie, co superintensywne zaleczenie, włącznie z silnymi antybiotykami podawanymi nawet za pomocą kroplówek. Tym już musi zająć się lekarz. Taka sytuacja spotkała Mariusza Pudzianowskiego przed jego debiutem w MMA. Pudzian też miał wysoką gorączkę na kilka godzin przed walką. Lekarz zbijał ją i Mariusz wystąpił w ringu, a po walce i tak kilka dni musiał to odleżeć. To sytuacja awaryjna i rzadko spotykana.

Jeśli jednak do zawodów jest jeszcze trochę czasu, to trzeba koniecznie przerwać treningi, bo organizm osłabiony chorobą, dodatkowo poddawany dużym obciążeniom fizycznym, po prostu nie będzie miał sił, by walczyć z chorobą. W tej sytuacji idziesz do lekarza, stosujesz tradycyjne środki lecznicze – w zależności od stopnia i rodzaju choroby mogą to być zwyczajne lekarstwa lub silne antybiotyki, ale ja Ci tego nie doradzę, od tego są właściwi ludzie. Mogę Ci powiedzieć, co robić, aby zminimalizować straty wynikające z choroby. Przede wszystkim nie należy zaniedbywać diety. Wiem, że gdy człowieka dopadnie gorączka, nic się nie chce, poza spaniem. Jednak Twoim zadaniem jest nie rezygnować z dietetycznych posiłków, mimo że akurat wtedy smakują wyjątkowo paskudnie. Z uwagi na mniejszą czy nawet żadną aktywność fizyczną w tym czasie, powinieneś zmniejszyć składniki energetyczne w posiłkach (węglowodany i tłuszcze), ale białko musisz zostawić na maksymalnym poziomie.

Kiedy nie chce Ci się jeść 5–6 razy dziennie, jedynym rozwiązaniem jest zastąpienie dwóch posiłków odżywką białkową. Możesz zjeść normalne trzy posiłki dziennie, a zamiast dwóch, trzech pozostałych, wypić porcję proteiny lub ewentualnie łyknąć porządną porcję aminokwasów całodziennych (jednorazowo 15–20 g). Z suplementów, w tym czasie spożywaj przede wszystkim glutaminę, nawet 20 g dziennie i witaminę C. To doskonałe środki działające zarówno antykatabolicznie jak i odpornościowo. Jeśli choroba dopadła Cię w trakcie cykli specjalnych, np. kreatynowych czy cyklu na boosterach testosteronu, nie przerywaj ich. Chyba, że lekarz powie, że jest to naprawdę ciężka postać choroby i czeka Cię minimum dwa tygodnie leżenia w łóżku – wtedy odstaw suplementy specjalne.
W przypadku choroby od razu poradź się lekarza, zacznij i kontynuuj tradycyjne leczenie, do tego stosuj normalną dietę z dużą ilością białka i bardzo dużą ilością glutaminy.
 

Fitness Authority Grand Prix to impreza, która ma już w branży odpowiednią renomę. Wiadomo, że jeśli za organizację bierze się Maciek Zarębski ze swoją ekipą to wszystko będzie dopięte na ostatni guzik, organizacja będzie perfekcyjna, zawody sprawnie przeprowadzone, a kasa (jak zwykle całkiem duża jak na nasze warunki) będzie się zgadzać.

I tak też było tym razem. Bardzo ładna scena, fajne oświetlenie, a co najważniejsze liczna i ciekawa obsada.
Ostatnie zwycięstwo odniosłem na Mistrzostwach Polski w 2006 r., więc trochę czasu już minęło, a co ważniejsze, mimo iż zdobyłem wtedy tytuł Mistrza Polski to jednak, o ile dobrze pamiętam, było nas tylko trzech w kategorii, a takie zwycięstwo zawsze pozostawia pewien niedosyt.

Natomiast tu wyszło 21 zawodników, jedno nazwisko słynniejsze od drugiego, każdy w świetnej formie. Naprawdę, nie było tu ludzi słabo przygotowanych. Zwycięstwo w tak doborowym towarzystwie, w tak licznej obsadzie smakuje wyśmienicie. Oczywiście nie wspominając o wymiarze materialnym, bardzo fajnej gratyfikacji finansowej, sporym zestawie supli FA, supermodnej w branży kurtce Tony Nowak, która na Arnold Classic kosztowała ze 150 dolców i wreszcie potężnym toporze. Ta ostatnia, oryginalna nagroda to specjalne zamówienie Maćka Zarębskiego, wykonanł go podobno jakiś gość mieszkający na wiosce w pobliżu Teda. W logo zawodów był koleś z toporem i laska z mieczem.

I tak właśnie było w realu. Ja dostałem topór, a zwyciężczyni zawodów fitness kobiet, Ania Szczotka, dostała miecz. W logo oboje mają jeszcze na głowach hełmy i Maciek zapewniał, że w przyszłym roku zwycięzcy do kompletu dostaną jeszcze to oryginalne nakrycie głowy. Nagrody fantastyczne! A pamiętam, jak parę lat temu zwycięzcy na jakichś kulturystycznych zawodach dostali komplet szczotek, a Paweł Brzózka wraz z Ewą Kryńską za zwycięstwo w parach dostali kiedyś kosiarkę do trawy do podziału. Nowością wśród zawodów była konkurencja Fitness Model i tu jako stuprocentowy facet muszę przyznać, że wszystkie startujące dziewczyny były naprawdę piękne.

Dla mnie, jako Łodzianina, rozczarowaniem był tylko fakt, że moja krajanka Ewa Wojtasik nie weszła do finałowej szóstki. Zdaniem wielu obserwatorów zdecydowanie niezasłużenie, ale podobno o gustach się nie dyskutuje. Ewa to ta modelka, która miała sesję zdjęciową w „Muscular Development” i która była na okładce październikowego „Fitness Authority”. Jak widać nie było kumoterstwa i werdykt jury był niezawisły.

Dla wielbicieli urody Ewy dodam tylko, że w momencie, gdy czytacie ten artykuł są już wydrukowane dwa superkalendarze VITALMAXA na 2010 r., dla dziewczyn ze mną, a dla facetów właśnie z Ewą.
Podsumowując, impreza bardzo udana, dla mnie szczególnie, i jeśli nic nie stanie na przeszkodzie w przyszłym roku też się melduję na FA Grand Prix i można już dla mnie wykuwać topór i hełm.
 
 

Wprawdzie jest już po wakacjach, ale historia, którą chcę Wam opowiedzieć może być aktualna cały rok, choć dotyczy wyjazdu wakacyjnego. Historia jest w 100% autentyczna i jeszcze się nie zakończyła. Otóż mój dobry kolega, nazwijmy go Tomek, wyjechał w tym roku do Egiptu, kraju, który wśród Polaków jest ulubionym celem wakacyjnych podróży. 

Tomek pojechał tam już nie pierwszy raz, zawsze z żoną i z dzieciakami, jak Pan Bóg przykazał. Tomka z naszymi czytelnikami łączy to, że też od lat ostro pakuje. Ma już wprawdzie swój wiek, jest przed czterdziestką. Nigdy nie trenował wyczynowo, zawsze rekreacyjnie, ale jak wiecie kulturystyka to chyba jedyny sport, w którym koksują także amatorzy, ludzie którzy nigdy nie wystąpią na zawodach. Do nich należy także nasz bohater. Nie jest on jakimś zapalonym koksiarzem, tak jak mówię, ma rodzinę, dom, dzieci, swój interes, więc nie trening jest dla niego najważniejszy w życiu, ale raz na jakiś czas lubi sobie podkręcić tempo ćwiczeń, podnosząc sztucznie poziom teścia, hehe. A że nie ma specjalnie zaufania do naszych rodzimych dealerów z siłowni, a od kilku lat spędza wakacje pod piramidami to tam najczęściej zaopatruje się w towar. Jak pewnie niektórzy z Was wiedzą, w Egipcie sterydy dostępne są mniej więcej tak jak u nas odżywki, tylko sklepy z nimi są znacznie gęściej usiane. Sterydy można bowiem kupić bez problemu i oczywiście bez recepty w każdej aptece, a tych jest, tak jak i u nas bywa, po kilka na jednej kilkusetmetrowej ulicy. W dobrych cenach można kupić zarówno sporą gamę produktów miejscowych firm farmaceutycznych lub egipskich oddziałów znanych koncernów, jak i preparaty, które u nas i u nich są undergroundowe, z tym, że tam sprzedają je normalnie w aptece. Czyli na półce leży np. egipska deka czy hormon wzrostu, a pod ladą aptekarz ma Anabol Tablets British Dragon. Tak to wygląda. Koks możesz kupić bez problemu, wywiezienie go z Egiptu też jest legalne, ale przywóz do Polski już nie. I tu zaczyna się cała zabawa. Przy wylocie z Egiptu na lotnisku miejscowi celnicy kazali Tomkowi otworzyć bagaż, zobaczyli co wywozi, sprawdzili, że to tylko sterydy i nie robili problemu. Natomiast po przylocie do Polski coś się celnikom nie spodobało, tym razem polskim celnikom. Wrzucili go na dokładny rentgen i spytali: „czy wiezie pan jakieś farmaceutyki?”. „Coś tam wiozę” − odparł nasz bohater. No i zaczęło się, dokładny kipisz, wywalona każda sztuka ubrania, każde brudne majtki, każda pamiątka zakupiona pod piramidami. Łącznie celnicy wytrzepali z bagażu kilkadziesiąt sztuk Sustanonu, trochę egipskiego teścia Cidotestonu, Nolvadexu, HCG i Clomidu. Nie było tego dużo, tak na 2–3 cykle, kosztowało to na miejscu nie więcej niż 1500 zł, ale ponieważ każdy strzał był oddzielnie zapakowany to na niemających pojęcia o koksie celnikach taka kupka zrobiła piorunujące wrażenie. Do tego stopnia, że od razu zleciało się chyba z 5 osób, wszystko po kilka razy liczyli, wezwali ekipę policyjną, która zakuła Tomka w kajdanki i spędził on noc (pierwszą w swoim życiu) na tzw. dołku. Brakowało tylko ekipy TVN 24 czy Teleexpressu. Na drugi dzień inna ekipa policyjna przewiozła Tomka do właściwego komisariatu, gdzie został przesłuchany. Na szczęście przesłuchiwało go dwóch normalnych gliniarzy, z których jeden też pakował i po sylwetce widać było, że raczej robił formę nie tylko na ryżu i kurczakach. Stróże prawa od razu skapnęli się, że nie mają do czynienia z przemytem stulecia, ale z drobnym szmuglem na własne potrzeby. Taki też sporządzili protokół, wszystko dokładnie opisali i Tomka wypuścili. Ale zanim to się stało poinformowali o sprawie właściwy dla miejsca zamieszkania Tomka komisariat, skąd przyjechali do jego mieszkania inni policjanci i mieszkanie przeszukali. Dopiero jak nic tam nie znaleźli, Tomek znalazł się na wolności. Z tego co wiem, to sprawa miała zostać przekazana do Inspektora Farmaceutycznego i do prokuratora i oni mieli podjąć decyzję czy postawić Tomkowi zarzuty wprowadzenia do obrotu zakazanych farmaceutyków czy sprawę umorzyć.

W momencie, gdy piszę te słowa (jakieś 2 miesiące po zdarzeniu) panuje cisza. Towar oczywiście skonfiskowany. Z jednej strony przemyt to przemyt, ale z drugiej, łącznie w sprawę zostało zaangażowanych kilkanaście osób (celnicy, kilka ekip policyjnych do konwojowania, przesłuchania i pilnowania Tomka, prokurator i inspektor farmaceutyczny).  Czy warto na takie coś marnować tyle kasy podatników czy może spróbować znaleźć jakieś prostsze procedury załatwiania tego typu spraw? Ocenę zostawiam czytelnikom. Piszę tę opowiastkę jako ciekawostkę, ale także jako ostrzeżenie dla wszystkich drobnych przemytników koksu. Dobra rada od Tomka. Jeśli planujecie przywozić koks z Egiptu, to dobrze się nad tym zastanówcie. A jeśli się zastanowiliście i nie pękacie, to radzę nie lecieć do Poznania, bo tam mają oko na wszystkich lepiej zbudowanych ludków wracających z Afryki. A jeśli już jednak będziecie mieć towar i lecicie przez Poznań, to przynajmniej spakujcie wszystkie strzały do jak najmniejszej ilości pudełek, tak żeby zajmowały jak najmniej miejsca i na rentgenie nie rzucały się celnikom w oczy.
 
 

Witaj. Dzięki za miłe słowa, dobrze wiedzieć że jest ktoś, kto uważa człowieka za najlepszego polskiego kulturystę, hehe. Jeśli chodzi o Twoje pytanie to jest ono chyba najczęściej zadawanym pytaniem na siłowni. Po jakimś czasie od rozpoczęcia swojej przygody ze sportami siłowymi każdy, prędzej czy później, orientuje się, że odżywianie jest tu najważniejsze. Jedni stosują się otrzymanych rad bardziej, inni mniej restrykcyjnie. Oczywiście im bardziej rygorystycznie przestrzega się diety tym lepiej, jednak niektórych zniechęca monotonia diety, potrawy które trzeba jeść, a jeszcze bardziej zestaw potraw których jeść nie można.

Szczególnie dotyczy to osób, które mają do zrzucenia tłuszcz. Osoby szczupłe mają pod tym względem lepiej, nie muszą stosować specjalnych ograniczeń. Ty, sądząc po mailu, musisz jednak uważać na to co jesz. Krótko mówiąc, problemem w kulturystycznym odżywianiu nie jest rozpisanie komuś diety, czy napisanie co ma jeść, ale to, aby ten ktoś się do tych wskazówek zastosował.

Nie napiszę Ci jak to dokładnie powinno wyglądać w Twoim przypadku, bo mam po prostu za mało danych. Nie znam ani Twojego wieku, ani wzrostu, wagi, stażu treningowego, stopnia otłuszczenia, typu sylwetki i kilku innych strategicznych danych. Z Twojego maila wnioskuję tylko, że nie jesteś specjalnie szczupły i nie chodzi o to, aby złapać jak najwięcej masy, ale też o to, żeby się odtłuścić i wydobyć mięśnie na wierzch.

Dlatego napiszę, jak to powinno wyglądać ogólnie, a Ty na podstawie tego, co napiszę, a także na podstawie innych wiadomości, które możesz uzyskać na łamach MD sam do siebie wszystko dostosujesz.

Przede wszystkim musisz zacząć jeść, jak osoba uprawiająca sporty siłowe. Na początku powinieneś przestawić się z 3 standardowych posiłków (śniadanie, obiad, kolacja) na około 5–6, rozłożonych równomiernie w ciągu dnia co 2,5–3 godziny. Najlepiej jest ustalić sobie zarys diety i wyliczyć swoje zapotrzebowanie kaloryczne. Ilość kalorii, która nam wyszła z tego równania, rozłożyć na te 5–6 posiłków w ciągu dnia. Posiłki w ciągu dnia powinny być zbilansowane, z odpowiednią ilością węglowodanów, białek i tłuszczy, na noc już bez węglowodanów. Białka jedz mniej więcej na poziomie 2–2,2g na 1 kg masy ciała. Dla osoby ważącej 80 kg to około 160–180g czystego białka. Niby dużo, ale jak rozłożymy to na 5–6 posiłków to wypada około 30 g białka na posiłek, a to oznacza np. puszkę tuńczyka czy 150 g mięsa (kurczak, indyk, wołowina). Do tego dochodzą ryby, nabiał czy jajka.

Cały artykuł można przeczytać w październikowym "Muscular Development"
 

Witaj!Nie wiem skąd to zainteresowanie, ale ostatnio mnóstwo osób pyta mnie właśnie o ten trening i wszystko co z nim związane.
Trening obwodowy zamiast aerobów, taki który widziałeś w stajni, to mój patent.
Oczywiście nie ja wymyśliłem w ogóle trening obwodowy. Taki rodzaj treningu był jednym z pierwszych, jakie stosowali w swoich programach kulturyści, natomiast do dziś bardzo często wykonywany jest on przez przedstawicieli innych sportów w czasie okresu przygotowawczego do sezonu.

Mam tu na myśli głównie przedstawicieli tych dyscyplin, gdzie liczy się motoryka, dynamika, wytrzymałość, czyli np. piłkarzy, siatkarzy, szczypiornistów. Oni najczęściej korzystają z dobrodziejstw treningu obwodowego.

Obecnie w kulturystyce taki rodzaj ćwiczeń stosowany jest niezmiernie rzadko, przyznam nawet, że nie kojarzę rasowego kulturysty, u którego podejrzałbym ten sposób przygotowań.
Kulturyści boją się zbyt intensywnych treningów, intensywnych oczywiście pod względem dużej ilości powtórzeń, krótkich przerw między seriami i kilku czy kilkunastu ćwiczeń wykonywanych bez dłuższych przerw.

Uważają, poniekąd słusznie, że taki trening sprzyja wprawdzie zdobyciu większej sprawności czy wytrzymałości mięśni, a nawet poprawia definicję, ale to wszystko dzieje się kosztem zbyt dużej utraty masy i obwodów. Najczęściej wybierają więc standardowe aeroby wykonywane po treningu siłowym, ewentualnie rano na pusty żołądek.

Na pomysł robienia treningu obwodowego zamiast klasycznych aerobów wpadłem, gdy kombinowałem, czym mógłbym zaskoczyć swój organizm. Wiadomo, że po latach ćwiczeń, nawet mimo cykliczności i periodyzacji treningów organizm jednak do pewnych rzeczy się przyzwyczaja i nie jest łatwo zmusić go do pozytywnych reakcji na obciążenia.

Ja od kilku sezonów miałem problem polegający na tym, że jeśli już udało mi się na zawody zrobić bardzo dobrą rzeźbę, to traciły na tym obwody i pękatość mięśni. Krótko mówiąc ciężko mi było znaleźć ten złoty środek, o który chodzi kulturystom.
Wydaje mi się, że dzięki zastąpieniu aerobów treningiem obwodowym udało mi się do tego zbliżyć i na „Arnoldzie” prezentowałem taką formę, o jaką mi chodziło.
A jak to wyglądało w praktyce? Treningi siłowe szły normalnie, swoim torem. Natomiast w ogóle zrezygnowałem z klasycznych aerobów, a w zamian dorzuciłem drugi popołudniowy trening. 2−3 razy w tygodniu był to basen, natomiast w 2−3 pozostałe dni była to właśnie obwodówka.
Mój trening obwodowy wygląda tak, że wybieram 1−2 ćwiczenia na grupę i robię jedno ćwiczenie po drugim, na wszystkie grupy z minimalnym ciężarem po 15−20 powtórzeń.

Po zrobieniu całego obwodu chwila przerwy i następne obejście. Na cały trening składa się 5 takich obwodów i łącznie zajmuje mi to do 40 minut.
Czyli masz odpowiedź na swoje pytania, ile razy w ciągu tygodnia wykonywałem taki trening i jak długo trwał.
Oczywiście to była moja metoda, która zresztą świetnie się sprawdziła. Natomiast nie jest wcale powiedziane, że tak jest idealnie i nie można tego poddać modyfikacjom.

Być może obwody stosowane 5 razy w tygodniu byłyby lepsze, ale też nie można wykluczyć, że skończyłoby się to ciężkim katabolizmem. Jeśli jesteś zainteresowany, musisz wypróbować to na sobie. Możesz pokombinować z częstotliwością i długością treningów. Może dla Ciebie lepsza będzie inna wersja.
Pamiętaj jednak, żeby każdy wariant trwał przynajmniej 6 tygodni przy podobnych parametrach diety i treningu, tylko wtedy będziesz miał możliwość miarodajnego porównania efektów.

Po wszystkim napisz do mnie co Ci wchodzi najlepiej, być może odkryjesz coś fajniejszego i następnym razem ja będę szykował się do zawodów według Twojej metody.
 


 

Cześć. Pytania podobne do Twojego ukazują się bardzo często na łamach czasopism kulturystycznych, słychać jea także w prywatnych rozmowach na siłowni. Ćwiczący czasami mi je zadają. Problem niesymetrycznego rozwoju grup mięśniowych jest tak samo stary, jak kulturystyka. I odpowiedź wciąż jest taka sama. Każda parzysta część ciała jest asymetryczna w stosunku do swojego odpowiednika. Nikt nie ma tak samo ukształtowanych obu nóg i rąk, a nawet oczu czy uszu. Takie są naukowe fakty.
Przeciętny człowiek ma w głębokim poważaniu to, że jego lewy biceps ma 27 cm, a prawy 28. Co innego my, kulturyści i ludzie ćwiczący sporty sylwetkowe.
Nas szczególnie irytuje fakt, że np. jeden z tricepsów jest pięknie wyseparowany, a drugi znacznie od niego odbiega. Czy jest na to jakaś rada? I tak, i nie. Raczej ciężko jest taką różnicę zniwelować w 100%, czyli doprowadzić do tego, żeby oba tricepsy były jednakowo rozwinięte (o tym, żeby miały jednakowe kształty w ogóle nie ma mowy).
Natomiast rozsądnym treningiem można je rozwinąć tak, że na pierwszy rzut oka tej różnicy nie będzie widać i ewentualnie tylko Ty, jako osoba najlepiej znająca swoje ciało, będziesz takie coś zauważałać. Jak to zrobić?Tak jak w następnym pytaniu, gdzie nasz czytelnik, który ma problem z zapadniętą klatą piersiową, taki i Ty musisz z treningu tricepsów uczynić trening priorytetowy,. zZaczynaj trening właśnie od tricepsów. Musisz pamiętać także o tym, aby mięśnie trójgłowe ćwiczyć przynajmniej po jednym dniu odpoczynku, jak najdalej przed ich treningiem umieść w swoim planie trening barków i klatki, zmieniaj na każdym treningu ćwiczenia, ich kolejność, technikę, kąt ustawienia ławki a także stosuj zasady treningowe Weidera, takie jak powtórzenia wymuszone, serie podwójnie i potrójnie łączone jak ioraz przerwy wewnątrz serii.
I sprawa najważniejsza. Przerzuć się z ćwiczeń oburącz na ćwiczenia jednorącz. Czyli, jak wyciskanie francuskie to leżąc ze sztangielkami lub ze sztangielką, siedząc także ze sztangielką, prostowanie na wyciągu także z uchwytem lub lina na jedną rękę, prostowanie ramienia ze sztangielką w opadzie itp. Zasób ćwiczeń znajdziesz w różnych numerach MD.
Z doświadczenia wiem, że takie potraktowanie słabiej rozwijającego się mięśnia przynosi skutek po kilku miesiącach uczciwych treningów, mam nadzieję, że tak tez będzie w Twoim przypadku.

 Witam was w kolejnym odcinku mojej rubryki nazwanej „Andrzej Maszewski – Polski Tytan ”. 

Nawiasem mówiąc, ostatnio próbowałem dowiedzieć się kto tak zatytułował tę rubrykę i nikt nie chce się przyznać, he he. W każdym razie to nie ja, ale może być. Od mojego poprzedniego artykułu minął miesiąc i był to okres, który jest miły dla każdego startującego, jednakże wydłużony jego czas bywa dla nichteż irytujący. Do rzeczy miłych po zawodach zaliczamy na pewno roztrenowanie, labę w treningach, a przede wszystkim w diecie.
Kto choć raz szykował się do zawodów, ten wie o czym mówię. Jak przez 3 miesiące je się codziennie takie samo dosyć jałowe żarcie, to później najzwyklejszy kawałek czekolady smakuje nieziemsko.
     Ja trzymałem dietę przed mistrzostwami świata w Bahrajnie i później też nie odpuszczałem aż do Arnolda, co w sumie wyniosło około pół roku.
Dlatego tuż po zejściu ze sceny w Columbus najpierw najadłem się moich ulubionych batonów Vitalmaxa, a później, gdy byliśmy z „Borysem” i „Kwiatkiem” w Nowym Jorku, zakupiłem w polskim sklepie ptasie mleczko i inne słodycze i przez tydzień się od nich nie odrywałem. Po przyjeździe do Polski, a także i teraz, w ogóle nie trzymam kulturystycznej diety, odrzuciłem tylko słodycze.
     Natomiast jeśli chodzi o pozostałe produkty spożywcze, to odżywiam się tak jak przeciętny Polak, jem schabowowego i pizzę, jeśli mam na nie ochotę. Nie patrzę na częstotliwość i porę posiłków. Jedynie 2 razy dziennie popijam sobie koktajl proteinowy z izolatu CFM Vitalmaxa, żeby jednak dostarczyć trochę białka. Trenuję regularnie, ale też oczywiście lżej. Zresztą na takim skromnym paliwie inaczej by się nie dało.
Nie wiem jak długo tak pociągnę, na początku maja spotkam się z trenerem kadry Bogdanem Szczotką i w porozumieniu z nim i z moimi sponsorami ustalę sobie harmonogram przygotowań i startów na najbliższy rok. Być może wystartuję w sezonie jesiennym 2009 i wczesną wiosną 2010, marzy mi się też po raz kolejny wyjśćcie na „Arnold Classic”.
 

Cały artykuł można przeczytać w czerwcowym "Muscular Development"