Witam was w kolejnym odcinku mojej rubryki. Jak wiecie ten rok przeznaczyłem całkowicie na odpoczynek i regenerację. Ostatni sezon dał mi mocno w kość, praktycznie przez cały 2012 rok trenowałem pełną parą i trzymałem dietę, dlatego nadszedł czas, by dać odpocząć organizmowi, zanim on sam mi o tym przypomni. Przy okazji podleczyłem jakieś stare kontuzje i drobne urazy, których przez lata treningów trochę się nazbierało i całkiem fajnie mi się teraz żyje. Oczywiście cały czas trenuję, staram się dobrze odżywiać, nie ma szans, żebym się zapuścił. Ale jednocześnie nie trzymam diety rygorystycznie, jem to na co mam ochotę, mam luz psychiczny polegający na tym, że nic nie muszę i jest OK. Ale wiem dobrze, że za długo tak nie wytrzymam. Ciągnie wilka do lasu i z jednej strony tak jak jest, jest fajnie, ale z drugiej strony, człowiek już powoli tęskni za sceną, bronzerem, rywalizacją, a nawet za dietą. O tym jednak będę myślał jesienią – tak, żeby wiosną 2014 roku znów stanąć na scenie.

Witam w kolejnym odcinku mojej rubryki. Jak wiecie, rok 2012 zakończył się dla mnie mistrzostwami świata weteranów w Budapeszcie. Impreza zorganizowana była bardzo dobrze, a ze względu na niewielką odległość, na starcie w Budapeszcie stawiło się sporo zawodników z Polski, szkoda tylko, że w ślad za nimi nie poszli polscy kibice – praktycznie jakby wcale ich nie było. O ile dobrze pamiętam, na Arnold Classic w USA, na których startowałem, było więcej fanów z naszego kraju niż na zawodach w pobliskim Budapeszcie. Nikłe zainteresowanie publiczności było jednak jedynym mankamentem tych zawodów. Na widowni siedzieli przede wszystkim zawodnicy i osoby im towarzyszące, nawet miejscowych kibiców praktycznie nie było. Pewnie zaważyły tutaj horrendalne ceny biletów. Na zawodach był właściciel Atlety z Łodzi z żoną i jak mi powiedział, przy wejściu skasowali go 35 euro od osoby! Ceny niespotykane nawet na zawodowych konkursach w USA.

Miło mi poinformować, że w momencie, gdy czytacie te słowa jest już dostępny nowy kalendarz Atlety Łódź. Jak co roku firma wypuściła kalendarz ścienny, promujący swoje marki. Na kalendarzu widnieje, tradycyjnie już, znana modelka Ewa Wojtasik, od dawna współpracująca z łódzką firmą. Tym razem kalendarz wygląda naprawdę super. Atleta drukuje kalendarze od lat, ale zdaniem wielu ten jest najlepszy i najładniejszy z dotychczasowych. Co do samej modelki, to pewnie sporo osób wie, że Ewa pochodzi z Łodzi, od lat ma swoją agencję modelek, ale działa także w branży fitness. Brała udział w pierwszej edycji konkursu Fitness Model organizowanego przez Fitness Authority w 2009 roku w Tarnobrzegu, była też jurorką konkursu FitLook Models, obok naszego redakcyjnego kolegi, Akopa Szostaka.

W jednym z poprzednich numerów MD pisałem o teście odżywek Big Zone na forum internetowym SFD. W teście brały udział dwie osoby, każda z nich dostała pakiet odżywek i miała przez okres trwania testu (około sześć tygodni) relacjonować wszystko odnośnie treningu, suplementacji, odżywiania i innych aspektów życia, wpływających na kulturystyczną formę. Ze szczegóły tego testu można się zapoznać na www.sfd.pl w dziale „Suplementacja – nasze testy i promocja”, tytuł tematu to „Test produktów Big Zone – Admin vs Remik7 – sklep atleta.pl”.

Wyniki testu odżywek Big Zone na SFD

Mój sezon wiosenny

Witam po raz kolejny w mojej rubryce. Tym razem piszę artykuł świeżo po wiosennym sezonie startowym, do którego długo się przygotowywałem i który, jak już pewnie wiecie, okazał się dla mnie bardzo dobry. Startowałem łącznie trzy razy – dwie imprezy (mistrzostwa Polski seniorów i mistrzostwa Europy weteranów) były rangi mistrzowskiej, natomiast trzecia to coroczne zawody w Kunicach. W zasadzie wygrałem wszystko co było do wygrania. Piszę „w zasadzie”, ponieważ w kategorii open weteranów na mistrzostwach Europy zająłem drugie miejsce. Ten mało istotny szczegół nie zepsuł jednak mojego dobrego humoru. Mistrzostwa Polski zwyciężyłem zarówno w swojej kategorii, jak i w open, później mistrzostwa Europy weteranów w swojej kategorii wiekowej i wagowej, a na deser w Kunicach także zwyciężyłem w swojej wadze i w open. Dawno nie miałem tak udanego sezonu, mistrzem Polski wszechwag byłem w 2000 roku w Białymstoku, od tego czasu minęło aż 12 lat. Co spowodowało, że nagle w wieku 42 lat udało mi się osiągnąć życiową formę?

Witam w kolejnym odcinku mojej rubryki. Dwumiesięczny cykl wydawniczy MD powoduje, że słowa, które teraz piszę mogą być w dużej mierze nieaktualne w momencie, gdy je przeczytacie. Dotyczy to oczywiście spraw bieżących, moich planów, przygotowań do zawodów itp. Tak jest właśnie teraz. Piszę ten tekst pod koniec marca, tuż po Debiutach, a jeszcze przed niemal całym wiosennym sezonem startowym. W momencie, gdy czasopismo ukaże się w sklepach, będzie już praktycznie końcówka sezonu wiosennego i będziecie wiedzieć, jak wypadłem, jakie osiągnąłem wyniki, jaką przygotowałem formę. Stąd chyba nie ma sensu się rozpisywać na temat moich planów na wiosnę. Potwierdzę tylko to, co napisałem ostatnio – robię formę i wystartuję w kilku zawodach, w zależności od tego, gdzie te zawody będą i jak będę aktualnie wyglądał.

Witam w kolejnej edycji mojej rubryki. Jak wiecie, „Muscular Development” jest teraz dwumiesięcznikiem, co jest istotne dla moich artykułów. Często przysyłacie pytania wymagające szybkiej odpowiedzi, na przykład gdy złapaliście jakąś kontuzję i chcecie wiedzieć, co o tym sądzę. Albo chcecie przygotować się do zawodów, które odbędą się za 2–3 miesiące i macie w związku z tym jakieś pytania. Bywa też tak, że chcecie zrobić dobrą formę na wakacje i w kwietniu wysyłacie maila z prośbą o poradę.

Zawsze mówiłem, że w takich sytuacjach musicie wziąć pod uwagę cykl wydawniczy pisma, a także to, że czasami pytań jest tak wiele, że muszą one swoje odleżeć, zanim ukażą się w magazynie. Teraz dochodzi fakt, że czasopismo ukazuje się jeszcze rzadziej, a ja muszę oddać artykuł do redakcji miesiąc przed ukazaniem się numeru na rynku