Tak, stosowałem dekę (nandrolon) i doszedłem z nią do 400 mg na tydzień. Nadal stosuję ją od czas do czasu, więc coś ci się pomyliło, deklu. A co się tyczy GH, nie używałem go od bardzo dawna. Doszedłem do wniosku, że to tylko strata pieniędzy, które wolałem przeznaczyć na Winstrol. Dlaczego jestem inny? Dlatego, że nie kłamię na ten temat. Nakręciłem film z ośmioma innymi zawodowcami, Tom Platz był moderatorem, na którym gadaliśmy o sterydach. Oni mieli zaciemnione twarze i zmienione głosy. Tom zaoferował anonimowość również i mnie, ale odmówiłem – chciałem, żeby ludzie mnie zobaczyli. Nie mam nic do ukrycia, dlatego nie ukrywałem twarzy ani głosu. Jeśli chodzi o moje życie i prochy, nigdy nie skłamałem. Bo i po co? Mam gdzieś, czy wiesz co i ile biorę. Gdybym stosował wielkie dawki, powiedziałbym o tym. Ale przykro mi, jest inaczej. A co się tyczy moich ramion, takie same miała moja mama i dziadek. Oboje byli bardzo umięśnieni i zawsze uważałem, że to im zawdzięczam mój potencjał genetyczny. Dlatego proszę – przestań pieprzyć.

Jak śmiesz nazywać się starym, gdy jesteś o rok młodszy ode mnie, ty draniu? Owszem, zdarzają mi się kontuzje. Myślę, że są po prostu częścią ciężkiego, wieloletniego treningu. Nie znam zbyt wielu chłopaków, którzy robią to od 20 lub więcej lat i nie odczuwają bólu przynajmniej kilku stawów. Ja sam staram się trenować pomimo jego obecności, znajduję ćwiczenia, które nie pogarszają sytuacji. Jednak kiedy przychodzi moment, że każde ćwiczenie powoduje zbyt duży ból, robię sobie przerwę i przykładam lód. Pomaga też głęboki masaż tkanek oraz wizyty u kręgarza. 

Trochę się rozciągam, ale nie za dużo. Robiłem to bardzo często, a mimo to doznawałem kontuzji. One się po prostu zdarzają. Brnij do przodu, ale bezpiecznie – nie lekceważ ich, a wszystko wróci do normy. Ból czasami przeskakuje z lewego na prawy bark czy kolano itp., ponieważ silniejsza strona musi wtedy ciężej pracować. Jeśli zrozumiesz i akceptujesz fakt, że kontuzje są nieuniknionym elementem wieloletniego treningu, nie będą powodem do załamania i nigdy nie przeszkodzą ci w pogoni za wyznaczonymi celami.

Kiedy jestem na redukcji, robię aeroby 2 a nawet 3 razy dziennie. Stosuję zamiennie bieżnię, rowerek i schodki. Lubię stałe tempo, ale bez żadnych wariactw. Na przykład na bieżni chodzę z prędkością 5−5,5 km/h z nachyleniem ustawionym na 8. Nie ma potrzeby szaleć, jak niektórzy wariaci na siłowniach. Celem jest spalenie tłuszczu, nie mięśni, a aeroby o wysokiej intensywności na pewno doprowadzą do utraty masy mięśniowej. 

Nie wiem, gdzie słyszałeś, że robię 2 godz. na raz. Kilka razy tego spróbowałem, miałem wtedy opóźnienie w planie, ale przeważnie sesja trwa od 30 do 45 min. Pierwsza z nich wypada zaraz po przebudzeniu, druga po treningu z ciężarami, około 14, a trzecią i ostatnią robię w domu przed snem. Zauważyłem, że takie ich rozłożenie jest zarówno łatwiejsze do zniesienia (nie cierpię aerobów), jak i lepiej utrzymuje podwyższone tempo metabolizmu.

Nigdy nie trenowałem z myślą o rozwinięciu łezki, czyli, mówiąc precyzyjniej, mięśnia obszernego przyśrodkowego. Jeśli przysiadasz, robisz wyciskania, wykroki itp., to dajesz mu wystarczający impuls do rośnięcia. Mimo to niektórzy nie mają ładnych łezek. Na przykład Flex Wheeler, a robił wszystkie te ćwiczenia. Inni mają lepiej rozwinięte głowy zewnętrzne – np. Cutler, Branch czy Kai. To kwestia genetyki. Możesz próbować ćwiczyć w mniejszym rozkroku.

Jeśli chodzi o barki, zaczynałbym ich trening właśnie od tylnego aktonu. U większości ćwiczących nie jest on zbyt dobrze rozwinięty, bo zostawiają tę część na sam koniec treningu, kiedy są już zmęczeni po ciężkich wyciskaniach i unoszeniach bocznych. Dlatego tylne aktony nie mają szansy urosnąć, tak jak te boczne i przednie.

Nie znam odpowiedzi na to pytanie. Mogę się tylko sugerować sposobem, w jaki moje ciało reaguje na to, co biorę. Nie wiem, czy jestem jakimś wyjątkiem. Nie jestem pewny, czy inni zawodowcy próbowali zejść z dawkami, a jeśli tak, to jak na to zareagowali. Dlatego stosują więcej albo tyle co ja. Zwyczajnie tego nie wiem. To tylko spekulacje i, szczerze, zawodowcy, których znam osobiście, nie biorą tyle, ile mówią. 

Znam chłopaków, którzy na siłowni rozpowiadają o cyklach, które w porównaniu do moich są zwyczajnie masakryczne. Natomiast osiągane przez nich rezultaty są dużo gorsze, niż można by się spodziewać. Ujmijmy to tak – nie przeczytasz o tych kolesiach w MD. 

Myślę, że błędne przekonanie na temat tych niedorzecznych ilości stosowanych przez zawodowców można przypisać właśnie tego typu kolesiom. Każdy chce wierzyć, że więcej znaczy lepiej, ale jak to sprawdzić, jeśli nie chcesz wypróbować mniejszych dawek i zobaczyć, jakie rezultaty przyniosą? Zamiast tego zwykli bywalcy siłowni i amatorzy startujący w lokalnych zawodach wierzą, że muszą zacząć od wielkiego cyklu i zwiększać dawki przy każdym kolejnym. Obecnie więcej zależy od leków niż od czasu i ciężkiej pracy – każdy chce wierzyć, że do wielkości prowadzi droga na skróty. 

Dla mnie osobiście marnowanie pieniędzy i zdrowia do niczego nie prowadzi. Wiem też, że mogę być pod tym względem wyjątkiem, bo nadal cieszę się zdrowiem i trenuję tak ciężko, jak za młodu, a przez większość czasu robię to bez wspomagania. W to ostatnie zdanie możesz wierzyć lub nie, mam to gdzieś. Każdy, kto stosuje ogromne ilości sterydów i nie robi sobie przerw, zostanie kiedyś brutalnie obudzony przez jakiegoś lekarza. Wielu ma mnie za niezłego czuba, ale ja nie zamierzam umrzeć młodo lub spędzić starości przykuty do szpitalnego łóżka.

Zawsze trenowałem, kierując się własnymi odczuciami. Mogę wejść na siłownię, planując trening pleców, ale jeśli zacznę go robić i mi „nie wchodzi”, przestaję i przechodzę do innej części ciała. Staram się wczuwać w nastrój i słuchać własnego ciała. Szczególnie teraz, gdy jestem starszy, w treningu kieruję się bardziej instynktem niż czymś innym. 

Nadal ćwiczę 6 dni w tygodniu, a potem robię dzień przerwy. Kiedy trenuję z kimś, robimy to w moim stylu – naprawdę ciężko. Nie wiem, jak moi partnerzy ćwiczą sam na sam, ale mogę powiedzieć, że rezultaty mówią same za siebie. Każdy, kto kiedyś trenował ze mną przez jakiś czas, zrobił postępy, niezależnie od swojej genetyki czy substancji, które wprowadzał do swojego ciała. 

W przypadku treningu nie chodzi o posiadanie „supergenetyki”, ale o to, co robisz, jak to robisz i czy jesteś w tym konsekwentny. Nie wszyscy zbudują masywną muskulaturę, ale każdy może wypracować najlepsze mięśnie, na jakie go stać, jeśli będzie konsekwentny, zechce poświęcić na to czas i zrozumie, że do wykorzystania własnego potencjału potrzeba lat. Zbyt wielu chłopaków poddaje się – świadomie lub nie – tylko dlatego, że nie mogą wyglądać jak ja czy Jay Cutler – to głupie. Można to porównać do faceta, który lubi grać w golfa i z każdym dniem staje się lepszy, ale przestaje, bo nie gra jak Tiger Woods. Co jest złego w stałym pracowaniu nad sobą i dojściu do najlepszego poziomu, na jaki nas stać?

Kiedy rozeszło się, że prowadzę rozmowy z Neilem, ludzie natychmiast chcieli wiedzieć, czy stosuję jego system Y3T. Owszem, przysłał mi go i wszystko wygląda w nim w porządku, ale nie zauważyłem tam niczego rewolucyjnego. Z całym szacunkiem należnym Neilowi, Hany’emu i każdemu, kto opracował jakiś system treningowy o fajnej nazwie, uważam, że wszystko to rzeczy, które każda z osób trenujących od lat kiedyś już robiła. 

Jeśli raz trenujesz ciężko, innym razem lekko, robisz dużo powtórzeń, innym razem mało, stosujesz gigantserie, wymuszone powtórzenia, serie ze zmniejszanym obciążeniem, bawisz się objętością treningu, to prawdopodobnie jesteś jednym z propagatorów któregoś z tych systemów i nawet o tym nie wiesz. Osobiście uważam, że ludzie lubią być prowadzeni za rękę. Wszystko staje się łatwiejsze, gdy wystarczy pójść na siłownię i robić to, co zostało na ten dzień „przepisane”.

Skopię tyłki! Skopią mi tyłek! 

Myśl o ponownym starcie bardzo mnie ekscytuje, a zarazem onieśmiela. Zadaję sobie pytanie, po co to robię i zastanawiam się, czy będą równie dobry, co kiedyś. Wszystkie te myśli i rozważania są dla mnie codziennością i pojawiają się coraz częściej w miarę upływu kolejnych tygodni.

Czasami oglądam swoje zdjęcia czy filmy sprzed kilku lat i zaczynam się jarać. Tak! Zrób to! Innym razem patrzę w lustro i nachodzą mnie wątpliwości, zadaję sobie pytanie: po co to wszystko? Dlatego jeśli czasem czujecie to samo, to wiecie już, że nie jesteście w tym osamotnieni.

Naprawdę chcę znów stanąć na scenie, szczególnie gdy wracam myślami do doskonałego wyglądu, jaki zaprezentowałem w trakcie wiosennego pokazu gościnnego, kiedy nie byłem nawet na poważnej diecie. Przyznaję jednak, że jeśli moje finanse się nie poprawią, to nie dam rady przenieść się z Australii do Kalifornii. Spora część moich przychodów idzie obecnie na zapłacenie zaległych podatków. 

Ponieważ nie mam nic do ukrycia, napiszę, że wiszę fiskusowi 128 tys. dolarów za ostatnie pięć lat. Nie mam problemów z płaceniem rządowi tego, co mu się ode mnie należy, ale przy odsetkach i karach, które narzucają, to człowiek praktycznie nie może wyjść z dołka. No cóż, takie życie – w końcu pewnym można być tylko dwóch rzeczy: śmierci i podatków!

Szariat w akcji: to ma być religia pokoju i miłości?

Otrzymałem ostatnio e-mail, który przyprawił mnie o mdłości. Pokazano w nim irańskiego chłopca, któremu zmiażdżono rękę ciężarówką, czyniąc ją bezużyteczną do końca jego dni. A cóż takiego strasznego zrobił ów chłopiec, by zasłużyć na tak barbarzyńską karę? Ukradł kawałek chleba na targu – pewnie dlatego, że był głodny. To nic nadzwyczajnego w Iranie, Pakistanie, Arabii Saudyjskiej, Nigerii, Sudanie, Egipcie czy Azerbejdżanie. We wszystkich tych krajach panuje szariat, czyli kodeks prawa oparty na Koranie i hadisach. Islam jest podobno religią miłości i pokoju, ale jak można powiedzieć coś takiego, kiedy za jego sprawę biedny dzieciak zostaje okaleczony na całe życie? 

Mój ulubiony post miesiąca

„Ćwiczę już od lat, ale dopiero niedawno po raz pierwszy w życiu przeczytałem MD. Twój wywiad z Shawnem Rayem był niczym powiew świeżego powietrza. Trafiłeś w sedno, opisując, jak ta cała zgraja palantów stawia nas w negatywnym świetle, próbując kopiować filmiki treningowe, a potem przedstawia się jako zawodowi żywieniowcy i guru sterydów, bo przecież spędzili cały dzień na czytaniu wątków na forum, nie mając jednocześnie żadnego doświadczenia na ten temat. Zbyt mało jest na świecie kulturystów jak ty, którzy każą tym „internetowym pakerom” zamknąć mordy. Dzięki, że trzymasz się prawdy, postaram się czytać MD i popierać twoje poglądy”.

Głupie pytanie miesiąca!

Pytanie: Jestem 22-latkiem świeżo po ślubie, który przed poznaniem żony nie spotykał się z wieloma kobietami. Wiem, że każdy ma inną definicję tego, czym jest zdrada, niewierność. Oczywiście stosunek byłby zdradą, ale ciekawi mnie, które z wymienionych poniżej opcji uznałbyś za zdradę:

- jakaś kobieta pieści cię oralnie

- hand-job

- całowanie

- brzydkie rozmowy przez telefon i/lub sms-y

- e-maile z nagimi zdjęciami lub bez nich

- stosunek przy silnym odurzeniu alkoholem lub narkotykami. 

Moja żona uważa, że wszystko powyżej byłoby zdradą, ale chciałbym również zasięgnąć opinii człowieka, który był już kilkukrotnie żonaty. Dzięki!

Odpowiedź: Kolego, należy ci się strzał z liścia! Po kiego wała się żeniłeś? Jesteś niedojrzałym dupkiem! Ty doskonale wiesz, czym jest zdrada. Szukasz tylko sposobu na jej usprawiedliwienie. 

Chłopie, nie zamierzam pomagać ci w oszukiwaniu żony ani usprawiedliwiać twoich postępków. Radzę ci przejść się do najbliższego prawnika i szybko się rozwieść. Oszczędź swojej żonie całego tego gówna. To pewnie mądra kobieta, która raz popełniła głupi błąd – wyszła za ciebie. 

A jeśli nadal zastanawiasz się, czym jest zdrada, powiem ci tak: wszystkim powyższym! Jeśli zrobisz cokolwiek z tych rzeczy z kobietą, która nie jest twoją żoną, to będziesz tylko żałosnym dupkiem i najlepiej będzie, jak pozostaniesz singlem. Wtedy będziesz mógł robić to wszystko i więcej z kimkolwiek zechcesz. 

Prawda, byłem kilka razy żonaty, kilka razy też zachowałem się jak dupek. Ale nauczyłem się na własnej skórze, co to znaczy „Jak Kuba Bogu, tak Bóg Kubie”. Jeśli puszczasz się z kimś innym i ranisz osobę, którą powinieneś kochać, to na twojej drodze stanie karma i da ci solidnego kopa w jaja. 

Jesteś młody. Nie spieprz sobie życia, zanim na dobre się zaczęło. Jeśli zmierzasz tak bardzo żałować, że nie możesz uprawiać seksu z innymi kobietami i że nie zaliczyłeś tylu wagin, ile uważasz za konieczne, rozwiedź się i nie myśl nawet o ponownym małżeństwie, nim nie podymasz tyle razy, ile sam uważasz za stosowne.