Nie sądzę, żeby ta teoria była prawdziwa. Ronnie Coleman miał wspaniałe zarówno plecy, jak i bicepsy. Kelvin Levrone miał doskonałe ramiona, klatkę i tricepsy. Kiedy zaczniesz wierzyć w te śmieszne twierdzenia, jest już po tobie.
Przypuszczalnie wysocy kulturyści nie mogą zbudować wielkich nóg. Ale chyba Toney Freeman o tym nie słyszał, co? Ktoś mi powiedział wiele lat temu, aby nie zawracać sobie głowy treningiem łydek, ponieważ jako afroAfro-amerykanin nie dam rady ich rozwinąć tak czy inaczej. Postanowiłem uznać to za herezję i postarałem się o kilka dodatkowych, solidnych centymetrów masy w moich łydkach. Nie próbuję zaprzeczyć, że geny są istotnym czynnikiem i że określają jak szybko i łatwo rosną konkretne grupy mięśni. Ale jakie to ma tak naprawdę znaczenie? Jeżeli skupisz się na tym czego nie możesz zrobić i czego nie możesz mieć – nie zdobędziesz niczego.
Musisz trenować tak, jakby nie było ograniczeń co do twoich osiągnięć. Być może nie możesz mieć najlepszych tricepsów czy łydek na świecie, ale zawsze możesz poprawić to, co masz. O to właśnie chodzi w kulturystyce.

Cały artykuł można przeczytać w majowym"Muscular Development"

Moja pielgrzymka do Mekki

Wielu ludziom wydaje się, że skoro jestem zawodowcem, to wiele czasu spędziłem też w Mekce zawodowych kulturystów - Venice Beach i pewnie niejednokrotnie ćwiczyłem w osławionej Gold's Gym. Prawda jest taka, że dopiero kilka tygodni temu byłem po raz pierwszy w środku tej siłowni. Pięć lat temu byłem w Los Angeles i nawet zrobiłem zdjęcie Gold's, ale do środka wtedy nie wszedłem. Marzyłem o zawodowstwie i przygotowywaniu się do zawodów w Gold's Gym odkąd jako dziecko obejrzałem "Pumping Iron". Jedna z pierwszych scen tego filmu pokazuje Arnolda wchodzącego to tej pierwszej, oryginalnej Gold's. Na tablicy widać napis: "101 dni do Mr. Olympia." Arnold podchodzi do recepcji i żartuje: "Przyszedłem rozbudować mięśnie." Choć od tego czasu do mojego pierwszego treningu w Gold's Gym minęło wiele, wiele lat, to jednak warto było czekać. Czułem, że przez te lata ciężko pracowałem i zasłużyłem sobie na treningi w Gold's. Mówi się, że obecna Gold's Gym to już nie to, co kiedyś, ale wciąż jest tam zgromadzona niezwykła energia i entuzjazm. Ściany ciągle rezonują duchem wszystkich wielkich mistrzów, dla których Gold's była jak dom. Od patrzenia na te wszystkie zdjęcia gwiazdorów na ścianach po plecach przechodzą dreszcze. Trenuję już od ponad 20 lat i pobyt w Gold's był dla mnie jak wizyta w pewnego rodzaju muzeum mojego sportu. Ze ścian patrzą twarze ludzi, o których nie myślałem już od dłuższego czasu, a wielu z nich już nie ma wśród nas, ale i tak pobyt w miejscu, które naprawdę jest Mekką kulturystyki wywołało wielki uśmiech na mojej twarzy.

Życie w luksusie

Każdy, kto startował w zawodach marzy o zawodowstwie: kasa, sława, wielkie kontrakty, wielkie fury, wielkie domy i jeszcze większe konto w banku – któż tego nie pragnie? Koniec z biedą, walką o związanie końca z końcem i wiecznego oczekiwania aż coś się zmieni. To świetne życie… a przynajmniej wam się tak wydaje. Wbrew powszechnemu mniemaniu moje życie nie stało się rajem odkąd zostałem zawodowcem. Poza małym kręgiem znajomych, nikt o tym nawet nie wiedział. Jeśli jesteś znany jako amator i zdobywasz kartę zawodowca na dużych zawodach typu USA Championships czy Nationals, to twoje szanse na kontrakt rosną. Ale jeśli nikt o tobie wcześniej nie słyszał, a zawodowcem zostałeś na zawodach naturalnych Team Universe, to droga do kasy jeszcze daleka. To wielkie auto, wielki dom i jeszcze większe konto czekają na ciebie w bliżej nieokreślonej przyszłości. Ty sam musisz po nie pójść. Nie jestem żadnym mędrcem, ale co nieco się nauczyłem i być może niektórzy z was będą mogli skorzystać z moich doświadczeń na drodze do pełniejszego wykorzystania swego potencjału. Nigdzie nie ma wykładów o nazwie „A więec jesteś nowym zawodowcem, oto co powinieneś wiedzieć”. Oto kilka rzeczy, których sam się nauczyłem:
Pieniądze odgrywają olbrzymią rolę w przygotowaniach do zawodów. Nie jesteśmy w stanie przygotować się do startu na ryżu i fasoli. Aby zbudować mięśnie, potrzebujemy dobrej jakości pożywienia, a ono kosztuje. Musiałem zrezygnować z wielu rzeczy (np. z samochodu czy płacenia czynszu), by być w stanie kupować żywność. Mówimy o tonach ryb, kurczaka, chudej wołowiny, jajek, ziemniaków i wszystkiego, czego nam trzeba. Nie zbudujesz sylwetki bez właściwego jedzenia, więc bądź gotowy na poświęcenie, choć może nie idź do końca za moim przykładem.

Każda rozmowa staje się wywiadem. Wzrosnąć musi twoja odpowiedzialność. Nie możesz już przyjść na zawody jako zwykły kibic. Nagle stajesz się wyrocznią w kwestiach sportu. Jeśli twoje usta zaczną wydawać z siebie słowa bez przepuszczenia ich przez mózg, możesz źle skończyć. Zawsze myśl zanim coś powiesz, bo słowa to potężna broń.
Tak jak każdy amator marzy o zostaniu zawodowcem, tak każdy zawodowiec marzy o nieśmiertelności. Nie wystarczy dobra kariera. Chcesz przejść do historii jak Larry Scott, Sergio Oliva, Arnold, Lee Haney, Dorian czy Ronnie – najwięksi kulturyści w historii. Ale musisz się zmierzyć z ludźmi, którzy mają to samo marzenie, z ludźmi, którzy byli dość dobrzy, by wspiąć się na sam szczyt tego sportu. Możesz zrobić tylko jedno: przenieś swoje treningi, dietę i mentalność na wyższy poziom. Jeśli myślisz, że to niemożliwe to na pewno ci się nie uda. Uwierz, że masz w sobie jeszcze margines, a będziesz zaskoczony tym jak głęboko możesz sięgnąć.

Gotuj z Kaiem

Oto jeden z moich ulubionych przepisów. Ostrzegam z góry, że nie jestem wybitnym kucharzem. Żyję według nieskończonej mądrości Shawna Raya: jestem kulturystą, – jem, bo potrzebuję składników odżywczych, nie dla smaku. Spróbujcie na własne ryzyko.
Tilapia dzika (gotuję na raz tak dużo jak się tylko da)
Świeża cytryna
Świeży pomidor
Oregano
Pieprz
Sól

Najpierw polej teflonową patelnięe lub grilla PAM-em,
Uustaw średni płomień i
Dduś filety z tilapii z oregano i pieprzem.
Grilluj rybę aż przestanie być zwiotczała,
następnie Zzdejmij rybęją z ognia i wyciśnij cytrynę i pomidora (tak, pomidora też) nad filetami.
Dodaj białego ryżu, a otrzymasz pyszny, bardzo pożywny posiłek, który pozwoli w pełni wykorzystać wysiłek na siłowni.

Predator kontra Spiderman
Dostałem od was wiele uwag odnośnie mojej sesji zdjęciowej ze Spidermanem. Oto jak do niej doszło. Było to po New York Pro, a my postanowiliśmy wykorzystać Wielkie Jabłko jako tło dla tej sesji. Per Bernal i ja odwiedziliśmy różne charakterystyczne punkty miasta, by zrobić jak najlepsze zdjęcia. Takie miejsca przyciągają turystów, więc jest tam też wielu artystów ulicznych i innych obywateli Nowego Jorku chcących zarobić dolara czy dwa. Robiliśmy więc zdjęcia, aż tu nagle Per zobaczył gościa w kostiumie Spidermana. Zanim się obejrzałem, koleś już atakował, wiążąc mnie wyimaginowaną siecią. Potem stoczyliśmy udawana walkę na potrzeby sesji, co okazało się być dość ciężkim doświadczeniem. Ciężko było napinać każdy mięsień w ciele, jednocześnie kopiąc Spidermana w tyłek, ale sesja wyszła rewelacyjnie. Jestem z niej bardo zadowolony. Była kreatywna, unikalna i pełna zabawy. Ponadto dała mi też kilka świetnych pomysłów do wykorzystania w pokazach.

Najlepsze tricepsy w historii

Mike Christian
Phil Heath
Bertil Fox
Shawn Ray
Kevin levrone
Eddie Robinson
Albert Beckles
Thierry Pastel
Sergio Oliva
Phil Herndon
Mohamed Makkawy

Świt nowej ery

Po tym jak Arnold wygrał 6sześć Olympii pod rząd, kulturystyka przeżywała wyjątkowy okres. Był tam klimat niepewności, gdyż każdy z czterech, /pięciu najlepszych zawodników mógł sięgnąć po ten najważniejszy tytuł. W następnych latach mieliśmy mistrzów potrójnych i jednorazowych, dopóki facet nazwiskiem Lee Haney nie zaczął seryjnie wygrywać. Jednak myślę, żze zwycięstwo Dextera Jacksona ponownie otwiera drogę do czasów, gdy zawody kulturystyczne były ciekawe.
Gdy któryś z zawodników pokonuje aktualnego mistrza, gdyż ten nie jest w najlepszej formie, daje do czytelny sygnał innym zawodnikom. Przez lata fani wiedzieli z góry, kto wygra i kto odejdzie wz niezłym czekiem w garści. Ale teraz już tak nie jest. Przewidywalność poszła na spacer. W tej chwili o Sandowa może walczyć 6–7 równorzędnych zawodników. Nie mogło się to stać w lepszym okresie. Kibice nie mogą usiedzieć na miejscach. Czemu zresztą mieliby się powstrzymywać. Podniecenie wróciło na scenę. A wszystko zacznie się na Arnold.
Moje przygotowania tdo tych jednych z najbardziej oczekiwanych zawodów w najnowszej historii kulturystyki idą zgodnie z planem. To wielka szansa. Ważę 133 kg, a na siłowni wszystko wchodzi na swoje miejsce. Ludzie byli zaskoczenie tym, jaki postęp zrobiłem między sezonami 2007 a 2008, ale z całą szczerością i skromnością mogę powiedzieć: jeszcze nic nie widzieliście. Będę większy i twardszy niż poprzednio. Pracuję bez wytchnienia, by obudzić w sobie prawdzi
 

Jest tylko jedna słuszna metoda: dupskiem do gleby! Gdyby mój trener zobaczyłby kiedyś, że nie ciągnę przysiadu do samego dna, to gadaniu nie byłoby końca. Jeśli zależy ci na maksymalnym rozwoju, musisz wykonywać maksymalny zakres ruchu. Ja na szczęście od samego początku robiłem pełne przysiady. Opanowanie poprawnej techniki to niekończące się godziny ciężkiej pracy, ale opłaca się. Jedyną wymówką, by nie robić pełnych siadów jest moment, gdy leczycie kontuzję. W takiej sytuacji dopuszczalną głębokość trzeba skonsultować z lekarzem prowadzącym. A poza tym, zawsze dupa do gleby!
 

Minął właśnie pierwszy tydzień od mojego powrotu na siłownię, a powrót ten był dla mnie bardzo pożytecznym doświadczeniem. Gdy już opadł kurz, gapiłem się w podłogę i potrzebowałem pomocy, żeby się podnieść. To zadziwiające, jak nawet tak trywialne sprawy jak poranne zwleczenie się z wyra nabierają nowego wyrazu, gdy nie można napiąć mięśni brzucha. Nie mogłem się nawet śmiać. Nawet kichanie było zakazane! Oczywiście trening z siadami i ciągami pozostawał tylko w sferze marzeń. A wszystko to przez maleńką, pięciocentymetrową bliznę (mam teraz dużo szacunków dla kobiet, które rodziły przez cesarskie cięcie. Czułem się jakbym wpadł pod pociąg. Trudno było rozpoznać we mnie tego Kaia sprzed operacji. A jednak ciało ludzkie posiada niesamowitą zdolność regeneracji. Na początku wydawało się, że rekonwalescencja zajmie mi o wiele więcej czasu, ale z przyjemnością mogę wam zakomunikować, że poszło szybciej niż myślałem. Z większością ćwiczeń radzę sobie równie dobrze jak przed operacją, choć siła oczywiście spadła. Jednak na pewno wróci z czasem. Teraz jestem po prostu szczęśliwy, że mogę robić to wszystko, czego lekarze zabronili mi w czasie rehabilitacji: wstawać, śmiać się, kichać i trenować.
Już w czwartym tygodniu rehabilitacji dostałem pozwolenie na lekkie treningi, jednak kolega ze sceny, który przeszedł podobną operacje, zalecił mi jeszcze tydzień odpoczynku. To naturalne, że tak szybko staramy się wrócić do tego co kochamy, ale jestem zadowolony, że posłuchałem jego rady, bo ten pierwszy tydzień treningów był dla moich pleców prawdziwym wyzwaniem. Zauważyłem, że widmo kontuzji mnie hamuje. Ściągałem plecy z obawy przed jej odnowieniem. Trening z taką psychiczna blokadą jest bardzo frustrujący. Ciągle toczyłem wewnętrzny dialog z moim ciałem: „Jeszcze trochę, czy już odpuścić?”. Lekarze, trenerzy, koledzy i przyjaciele ostrzegali mnie przed przesadzeniem, ale gdy chodzi o twoje ciało, ciężko jest wyznaczyć precyzyjną granicę. Dziś, mając ten wstępny tydzień już za sobą, strach też mam już za sobą. Już się nie pytam: „Czy to nie za dużo?”. Wróciła moja pewność siebie… Wróciłem!
 
Arnold Classic 2009

Moje przygotowania do AC 2009 zaczęły się wraz z wyznaczeniem daty operacji. Leżenie w łóżku też było częścią przygotowań, wszak od tego jak szybko wydobrzeję zależał początek moich treningów. Przez ten czas zajmowałem się tylko zdrowieniem. To zaowocuje w roku 2009. Zawsze należy pamiętać, że nie od razu Rzym zbudowano.
 
Proszę, chcę być na diecie!

Wierzcie lub nie, ale tęsknię za dietą przedkonkursową! Tak jest, dobrze słyszeliście. Dla niedowiarków powtórzę: TĘSKNIĘ ZA DIETĄ! Tuż po operacji jadłem tylko jeden posiłek dziennie. Dla kulturysty to samobójstwo, ale zupełnie nie miałem apetytu. Praktycznie nie miałem aktywności fizycznej, wiec nie spalałem kalorii i stąd brak łaknienia. Ale szczerze mówiąc, ta przerwa chyba wyszła na dobre mojemu organizmowi, szczególnie nerkom. Ilości protein jakie normalnie spożywam nie pozostają bez wpływu na formę tego organu. Ale ta świadomość wcale nie zmniejsza traumy, jaką był dla mnie fakt, ze nie szamię na okrągło. Teraz więc już wiecie, czemu tak tęskniłem za dietą…
 
Za kulisami…

Niektórzy ludzie uważają, że przygotowania do zawodów zaczynają się w momencie przejścia na dietę, jednak tak naprawdę zaczyna się to dużo wcześniej. Dla przykładu, gdy Jay Cutler wygrał swą pierwsza Olympię w 2006 roku, było to niewątpliwie efektem treningu i diety zastosowanych przed zawodami, ale jeśli spojrzy się na to z szerszej perspektywy to widać, że prawdziwe przygotowania zaczęły się o wiele, wiele wcześniej. To konkretne zwycięstwo było kulminacją ponad 20 lat  poświęcenia nadrzędnemu celowi. To efekt wielu lat ciężkiego treningu w małej siłowni w Massachusetts, gdzie nieznany nikomu młody Jay za każdym razem dawał z siebie wszystko. To efekt przygotowań, które dały mu kartę pro na Nationals. To rezultat frustracji wywołanej licznymi porażkami z Ronnie’m Colemanem. Gdy patrzycie na kulturystę stojącego z wzniesioną nad głową statuetką lub pucharem, pamiętajcie, że to symbol długich lat, potu i poświęcenia.
 
Pamiętaj kim jesteś!

Zawsze gdy zwątpisz w swoje możliwości, musisz pamiętać o kilku rzeczach. Pomogły mi, gdy nie widziałem przed sobą przyszłości.
Nic się nie zmieni, jeśli nie będziesz w stanie zmienić sposobu w jaki o tym myślisz. Kiedyś nie byłbym w stanie wygrać New York Pro. Zmieniło się to dopiero, gdy naprawdę uwierzyłem, ze mogę to zrobić.
Gdy robisz coś, czego nikt przed tobą nie zrobił, zawsze będzie ci towarzyszyć pewien strach i niepewność. Spójrzmy prawdzie w oczy, zawsze łatwiej jest podążać wydeptana ścieżką. Gdy próbujesz zrobić coś po swojemu, ludzie zawsze unoszą brwi w niedowierzaniu. Nawet najbliżsi potrafią powiedzieć coś, co posieje w tobie ziarno niepewności. Nie pozwól, żeby twój umysł zatruły cudze wizje tego co jest dla ciebie najlepsze. Kontroluj własny umysł. Od kołyski aż po grób, zawsze ktoś będzie się starał wywrzeć na ciebie wpływ, wiec zabezpiecz się przed tym. Odrzuć negatywne myślenie.  Dopuszczenie takich myśli do głosu podkopie twoje zaufanie do siebie i może zniweczyć cały twój wysiłek.
Życie nie dzieje się jutro. Nie żyjesz w przyszłym tygodniu czy roku. Nie zaczyna się w chwili, gdy zostajesz zawodowcem albo wygrywasz Olympię. Wszystko, co zrobiłeś lub co robisz w imię przyszłości, stanowi o tym kim jesteś teraz. Przeszłość to przeszłość, a przyszłość może się jeszcze zmienić. Wszystko co ważne, to teraźniejszość. Teraz – ucząc się na przeszłości i działając w teraźniejszości – tworzę swą przyszłość. Mój los tkwi w moich rękach.
 
Team Universe

Jeśli coś na tym świecie zasłużyło na szczególne miejsce w moim sercu, to na pewno jest to Team Universe. Tam zaczęła się moja kariera, stamtąd mam same dobre wspomnienia. Kręcenie się wśród tłumu, rozmowy i podpatrywanie zawodników bardzo mnie motywowało. Dobrze być częścią czegoś takiego. Gratuluję Timowi Marchowi, Cassandrze Floyd, Sherlyn Roy i Nicie Marquez zwycięstw i kart zawodowców.
 
Nogi ze stali

Gdy byłem młody, do ciężkiego treningu nóg motywowali mnie ci wspaniali kulturyści:
Tom Platz: Prawdziwy pionier, aż do jego czasów nogi w kulturystyce praktycznie nie istniały. To on otworzył nam oczy na możliwości związane z dolną połową ciała.
 
Shawn Ray: Pamiętam klip z ESPN „American Muscle”, na którym szedł brzegiem jeziora rozkopując wodę. Utkwiło mi to w pamięci z trzech powodów:
1.Patrząc z boku wydawało się, że czworogłowy idzie w inną stronę, a dwugłowy w inną. Nie wiem jak można mieć tak wielowymiarowe nogi.
2.Mogłem się z nim łatwiej identyfikować, bo jest dość niski, nie jak, mający ponad 180 cm wzrostu, Arnold.
3.Był mężczyzną, który dobrze wyglądał w spandeksie.
 
Kevin Levrone: Ten aspekt jego sylwetki był bardzo niedoceniony, gdyż Kevin miał dobrą separację i pełne mięśnie oraz świetne łydki.
 
Jay Cutler: Pierwszy raz zobaczyłem go na Teen Nationals w 1999 roku (wygrał wtedy Branch Warren). Nigdy nie widziałem kogoś stosunkowo niedużego z tak niewyobrażalnie wielkimi nogami. Miał niesamowicie grube, wypchnięte i prążkowane mięśnie. Szczerze mówiąc wtedy to była jedyna jego dobra grupa mięśniowa.
 
Dorian Yates: Same nogi Doriana miały dość dziwny kształt, ale łydki były niesamowite.
 
Rich Gaspari: Rich miał trochę słabsze dwugłowe, ale czworogłowe były pocięte od samych kolan aż do bioder.
 
Nie należy też zapominać o innych tytanach nóg:

Paul DeMayo
Jean Pierre Fux
Bertil Fox
Phill Hill
Paul Dillet
Matt Mendenhall
Tom Prince
Victor Richards
Tim Belfort
John Sherman
JJ Marsh
Frank Hillebrand.
 

HexaGHen jest zajebisty. Zawiera on niezwykle skuteczny składnik o nazwie GHRP (peptyd wyzwalający hormon wzrostu), który, jak sama nazwa wskazuje, zwiększa produkcję hormonu wzrostu. Związek ten, w połączeniu z nowatorskim inhibitorem IGFBP, ułatwia wątrobie produkcję IGF-1. Twoje pozytywne doświadczenia z ARIMATESTem pokazują, że suplementy MuscleMeds to poważny towar, o lata świetlne wyprzedzający konkurencję. Jestem pewien, że równie zadowolony będziesz z HexaGHenu. Ja najlepsze wyniki osiągnąłem, łącząc oba te suplementy. Zrób podobnie i nie zdziw się skalą przyrostów.

Za każdym razem, gdy zbliża się termin Olympii ze wszech stron słychać najróżniejsze przewidywania i opinie na temat tego, kto jest faworytem. A co ze sportowcami, którzy mają potencjał, by zakłócić planowany przebieg zawodów? Z tymi, którzy mieli przebłyski geniuszu w czasie swej kariery, lecz z różnych przyczyn nie byli w stanie dopiąć wszystkiego na ostatni guzik właśnie na te najważniejsze zawody. Wyobraźcie sobie dzień, w którym każdy z tych zawodników czuje wiatr przemian i to, że ma szansę na zwycięstwo. Gdy coś takiego wydarzy się na Olympii, będziemy mieli do czynienia z cudownym fenomenem.

Toney Freeman
To bardzo niesprawiedliwe, żze po kilku mniej udanych zawodach z taką łatwością skreślono sportowca tej klasy co Toney. Jeszcze niedawno uważano go za jednego z najbardziej obiecujących sportowców. Ma niesamowitą sylwetkę, – wielkie mięśnie o pięknych kształtach. Nie mogę się doczekać dnia, w którym stanie na scenie w szczytowej formie.

Gustavo Badell
To bez wątpienia prawdziwy mistrz. Ma niesamowite możliwości. Ostatnio nie widziałem go w pełni formy, ale jeszcze nadejdzie jego czas. Co to będzie za widok!

Kevin English
Kevin jest zawodowcem od wielu lat, ale jego prawdziwy potencjał czeka jeszcze na ujawnienie. Możecie sobie wyobrazić, co on może osiągnąć, jeśli tylko uwierzy w swoje możliwości? To może zmienić standardy wśród mniejszych zawodników.

Dave Henry
Gdy pojawił się na scenie w 2006 roku jego forma nie miała sobie równych. Oczekuje go w takiej formie na Mr. Olympia.

Ronny Rockel
Jeśli dotnie się do końca, może namieszać w kwalifikacji końcowej.

Leo Ingram
Uczynił olbrzymie postępy. Jest w życiowej formie.

Minęło już trochę czasu od mojej operacji i przyjemnością stwierdzam, że przebiegła ona bez problemów! Wszystko zakończył się całkowitym sukcesem, zaś najgorszym elementem całego zabiegu było to, że musiałem pościć na 12 godzin przed zabiegiem. 12 godzin! To straszne! Czy możecie sobie wyobrazić okrutniejszą i bardziej nieludzką torturę dla kulturysty? Nawet nie pamiętam kiedy ostatni raz przetrwałem raz wytrwałem tyle bez pożywienia. Ale zniosłem to, potraktowałem jak jeszcze jedną niewygodę na drodze do wyzdrowienia.
 Zdaniem większości znanych mi ludzi taka choroba musi cofnąć sportowca w rozwoju, ale ja widzę to inaczej. Ścieżka człowieka przez życie nigdy nie jest monotonną, liniową drogą w górę lub też w dół. Wypadki się zdarzają. Nasz sukces jest wynikową tego, jak sobie z takim i przeciwnościami losu radzimy. Mózg musi być nastawiony nie na uleganie, ale na pokonywanie przeszkód. Moja rekonwalescencja była dokładnie zaplanowana. Przebiegać ona będzie w Kuwejcie, dzięki zaproszeniu i hojnej gościnności promotora kulturystyki, Bahdaha Budaia. Jakiś czas temu robiłem tam gościnny pokaz i muszę stwierdzić, że istnieje tam niesamowita społeczność skupiona wokół kulturystyki. Celem jest Arnold Classic. Rok 2009 będzie należał do mnie.
Chciałbym serdecznie podziękować wszystkim tym , którzy pamiętali o mnie w swych modlitwach i oferowali mi wsparcie, nie tylko w czasie choroby, ale generalnie przez całe cały życieczas. Specjalne podziękowania dla mojego najnowszego sponsora – MuscleMeds. Dziękuję Gerardowi Dante za szansę reprezentowania niesamowitej firmy i jej przełomowych produktów. Mam nadzieję, że nasza współpraca będzie długa i obopólnie korzystna. Dziękuję też   Steve’owi Blechmanowi i całej społeczności MD za nieprzerwana wiarę i wsparcie. Nie mógłbym też nie podziękować mojemu mentorowi i trenerowi, Oscarowi Ardonowi, który też szykuje się do startu. Powodzenia! Pozdrawiam też moich przyjaciół Leanne i Lou z Survivor Gym, którzy także mają plany startowe. Steve Wienberger, szef mojego okręgu, dzięki za pomoc. Dziękuję Steve’owi i Bev Francisom za to że pozwolili mi (za darmo) korzystać z ich siłowni Powerhouse Gym w Syosset. Dziękuję tez Jimowi Manionowi, który przebył szmat drogi by osobiście sprawdzić czy wszystko ze mną w porządku. To wiele mówi o charakterze człowieka. Steve’owi Stone’owi i Kenny’emu Kasselowi dziękuję za poparcie, jakiego mi udzielali przez te wszystkie lata. Kendal Mallory, cieszę się, że wciąż masz taką samą sylwetkę jak wtedy, gdy spotkałem cię jako nastolatek. Kevin English – mówiłem ci! Desmondowi Millerowi dziękuję za zaszczyt poznania jego żony i córki. Obiecuję, że w 2009 roku wrócę większy i lepszy niż kiedykolwiek!