Nie sądzę, żeby możliwe było stałe zwiększanie siły. Po pierwsze, wszyscy się starzejemy, a wątpię, żebym w wieku 70 lat stosował takie ciężary jak teraz! Poza tym, wszyscy z czasem osiągamy punkt, w którym dalsze zwiększanie siły poprzez zwiększanie obciążeń nie jest już ani bezpieczne, ani efektywne. Dlatego właśnie uwielbiam trenować z Babcią. Ona potrafi tak ułożyć ćwiczenia, że umiarkowany ciężar wydaje się być olbrzymi oraz torturować mięśnie zupełnie innymi technikami niż tylko ciągłe dokładanie talerzy. Wydaje mi się, że jeśli jesteś na etapie zwiększania ogólnej masy ciała, to skupienie się na zwiększaniu siły w efektywnym dla kulturysty zakresie powtórzeń (8–12 dla górnej połowy ciała i 10–20 dla dolnej) jest najlepszą drogą do celu. Ale gdy już będziesz miał odpowiednie rozmiary, tak jak ja teraz, będziesz musiał stosować inne metody pracy nad mięśniami. Niełatwo jest wymyślać coraz to nowe techniki, więc jestem szczęśliwy, że mam Babcię, która cały czas wymyśla nowe sposoby trenowania.

Ujmę to tak. Zanim poznałem Babcię, nie byłem w stanie na masie przekroczyć 110 kg, niezależnie od tego, co bym nie robił. Myślałem, że trenuję tak ciężko, jak tylko się da i jem tyle, ile potrzeba. Byłem w błędzie. Nie jadłem wystarczająco dużo białka i kalorii, by przejść przez ten zastój. A jeśli chodzi o to, czy konkretne produkty mogą powodować różnice, powiedziałbym, że czymś takim było dla mnie dodanie większej ilości wołowiny. Wcześniej nie jadłem jej wystarczająco dużo i nie wiedziałem, co tracę. Słyszałem, że wielu kulturystów uważa wołowinę za najlepsze źródło białka na masie, ale jakoś to do mnie nie docierało. To wołowina oraz fakt, że przestałem bać się dodania większej ilości węgli sprawiło, że zacząłem rosnąć. To i oczywiście piekielne treningi!

Babcia o zawodach Mr. Olympia

Pewną rzeczą, która nie podoba mi się u kulturystów i kibiców w Europie jest to, że czasami prezentują oni negatywne, defetystyczne podejście do startów naszych sportowców w Ameryce. Z jednej strony niektórzy ludzie okazują dużo wsparcia i zachęty, ale inni mówią głupoty w stylu: „On nie jest Amerykaninem, więc nie zajmie wysokiego miejsca na Mr. Olympia. Może lepiej niech siedzi w domu i robi masę na przyszły rok”.

Słyszeliśmy też głosy, że Roelly nie ma szans na Olympii, gdyż nie ma takiego sponsora jak MuscleTech, MHP, MET-RX czy MuscleMeds. Mówiono nam, że to dlatego właśnie na szczycie zawsze są Jay, Kai, Branch, Dexter, Phil i Victor. Co za bzdury! Ci goście są na szczycie, bo mają najlepsze sylwetki, a nie dlatego, że mają najbogatszych lub najbardziej wpływowych sponsorów! Gdyby ta durna teoria była prawdą, to Roelly nie zająłby 3. miejsca w Australii, a tym bardziej nie wygrałby New York Pro, gdzie przecież pokonał takich tuzów jak Hide czy Wolf. 

Żywienie Roelly’ego przed New York Pro

Jadł 2–3 kg ryb dziennie, bez węglowodanów, tylko trochę warzyw w ostatni tydzień przed startem. Tydzień wcześniej jadł 150 g węglowodanów dziennie, podzielonych na trzy posiłki po 50 g. Ładowanie węglowodanami przez zawodami wyglądało następująco: 10 razy dziennie ryba + 25 g węglowodanów z białego ryżu – to daje 250 g węgli dziennie. Nie odstawił wody w dniu zawodów, ani nie odstawił soli przez cały czas przygotowań.

Odżywianie potreningowe

Natychmiast po treningu pił szejka z węglami prostymi i BCAA. Dwadzieścia minut później zjadał pierś z kurczaka, biały ryż, warzywa.

Przygotowania w Holandii i na Curacao

Podzieliłem swój czas równo pomiędzy Curacao i Holandię. Do wszystkich swych wiosennych startów przygotowywałem się w Holandii, po czym po New York Pro na trzy tygodnie wróciłem do domu na Curacao. Potem wróciłem do Holandii i normalnie zostałbym już tam aż do zawodów. Tam mieszka Oma i mamy tam wszystko, czego nam trzeba, jeśli chodzi o siłownię i jedzenie. Ale ponieważ to moja pierwsza Olympia, zależało mi na wsparciu przyjaciół i rodziny, dlatego też ostatni miesiąc przed wyjazdem do Las Vegas spędziłem w domu. 

Oma na temat przygotowań na Curacao

Te przygotowania były nieco trudniejsze, ale nie było to nic, z czym nie potrafilibyśmy sobie poradzić. Siłownia, w której Roelly trenuje na Curacao nie miała wielu maszyn, których używałby w Holandii, ale miałam dość doświadczenia, jako trener, by improwizować i poradzić sobie przy pomocy podstawowego sprzętu. Przy użyciu sztangi, hantli i wyciągów można tak naprawdę imitować działanie dowolnej maszyny. Jedyną ciężką dla mnie sprawą jest pogoda. Pod koniec lata w Holandii jest jakieś 18–20°, a tu jest ponad 30.

 Utrzymanie lepszej formy na masie – klucz do osiągnięcia życiowej formy

Aż do tego roku nigdy nie startowałem więcej niż w jednych zawodach rocznie. I mogę teraz szczerze przyznać, że nigdy nie byłem tak docięty jak powinienem być, nawet na wygranych przeze mnie Arnold Classic amatorów w roku 2009. Tak jak wielu kulturystów, mam skłonność do jedzenia zbyt dużo na masie, czy też raczej jedzenia zbyt wielu rzeczy, których jeść nie powinienem – w ten sposób pozwalam, by mój poziom tłuszczu wrósł zbyt wysoko. To zawsze utrudniało proces redukcji i sprawiało, że nie byłem w stanie osiągnąć zadowalającej formy bez spadku masy mięśniowej.

Oma uparła się, by wymusić na mnie trzymanie lepszej formy pomiędzy zawodami, gdyż inaczej cały ten rok zamieniłby się w jedną, wielką kolejkę górską z ciągłym nabieraniem i zrzucaniem wagi. Wprawdzie pod koniec czerwca dobiłem do 127 kg, ale natychmiast zacisnąłem pasa.

Ulubieni kulturyści Omy:

Roelly Winklaar

Sergio Oliva

Aaron Baker

Phil Hill

Arnold Buurman

Kevin Levrone

Rich Gaspari

Victor Martinez

Kai Greene

Melvin Anthony

Cedric McMillan

Lee Priest

Phil Heath

Stracone lata, czyli czemu musiałem przerwać treningi

Istnieją pewne rozbieżności, co do tego, ile czasu uprawiam już kulturystykę. Niektórzy ludzie głoszą wersję, że jest to 10–13 lat, co jest absolutną bzdurą. Zacząłem trenować kulturystykę na pół roku przed moimi pierwszymi zawodami, w roku 2003, więc maksymalnie jest to 7 lat. Ale tak naprawdę jest to raczej 5 lat, ponieważ miałem kiedyś bardzo niebezpieczny wypadek samochodowy, przez który nie mogłem ćwiczyć przez ponad półtora roku.

Może ludzie przestaną się wreszcie śmiać z miny, jaką robię przy pozowaniu, gdy zobaczą moje zdjęcia z czasów rekonwalescencji. Niewiele brakowało, a straciłbym prawe oko. Moja twarz była w okropnym stanie, a ja czułem się tak brzydki, że przez długi czas nie chciałem widzieć nawet najbliższych przyjaciół. Gdy wreszcie zacząłem wychodzić z domu, zawsze nosiłem wielkie okulary przeciwsłoneczne, nawet nocą. Przeszedłem kilka zabiegów chirurgicznych i w końcu moja twarz zaczęła w przybliżeniu wyglądać jak wcześniej. Ale jeśli kiedyś będziecie mieli okazję przyjrzeć mi się z bliska, zobaczycie, że część blizn została mi po dziś dzień. Miałem też dość paskudnie pocięte ręce, ale na szczęście dziś już jest z nimi wszystko w porządku!

Roelly: Kilka lat temu moja klatka zdecydowanie odstawała od reszty, szczególnie w porównaniu do barków i rąk. Dopiero, gdy zacząłem trenować z Omą, uświadomiła mi, że wcześniej większość pracy na treningu klatki wykonywały barki. Oma znacznie obniżyła ciężary, jakie stosuję i nauczyła mnie czuć ćwiczony mięsień, co wcale nie było dla mnie łatwe. Na ławce płaskiej zszedłem z 270 kg do 180 kg, ale już po kilku tygodniach mogłem stwierdzić, że moja klatka reaguje na taki trening. Po pewnym czasie byłem w stanie znów zwiększać obciążenia. Oma kazała mi także przestać ćwiczyć barki co tydzień, gdyż były one tak wielkie, że przesłaniały wszystko inne.

Oma: Zwiększyliśmy nacisk na górną część klatki, ponieważ jeśli część ta jest dobrze rozwinięta, to cała klatka wygląda doskonale. Na rozgrzewkę Roelly robił lekkie rozpiętki lub pompki na poręczach. Potem robiliśmy wyciskanie na ławce płaskiej z opuszczaniem sztangi do szyi. To mało znana metoda poprawiania góry klatki piersiowej. Nie wolno tego robić bez osoby asekurującej! Nauczyłam go też kierować łokcie do środka i w dół, tak by pracowała klatka, a nie barki. Potem zwykle robiliśmy odpowiednik wyciskania na skosie na maszynie Hammer Strength. Roelly ustawiał ręce nieco szerzej niż mówi instrukcja, tak jak to Charles Glass zaleca swoim klientom. Potem robiliśmy zwykłe wyciskanie na płaskiej i krzyżowanie linek wyciągu górnego i to wszystko.