Alfa-ketoglutaran argininy to sól uformowana z dwóch cząsteczek: aminokwasu argininy i jednej cząsteczki alfa-ketoglutaranu. Z powodu domniemanego wpływu AAKG na syntezę aminokwasów i dostępność białek, wielu sportowców stosuje suplementację AAKG jako sposób na rozwój masy mięśniowej i siły, choć dowody na jej skuteczność są dość ograniczone.

AAKG używana jest w leczeniu pacjentów z oparzeniami, po operacji, niedożywionych oraz z innymi dolegliwościami. Choć dokładne działanie mechanizmu jest nam nieznane, AAKG obniża katabolizm (rozpad) białek mięśniowych i/lub zwiększa syntezę białek, przyspieszając także gojenie ran. AAKG może sprzyjać wydzielaniu hormonów anabolicznych, takich jak insulina czy hormon wzrostu, oraz poprawia metabolizm aminokwasów (glutaminy i argininy), co być może tłumaczy niektóre ustalenia kliniczne.
Arginina jest prekursorem tlenku azotu oraz poliamin – metabolitów biorących udział w szeregu reakcji metabolicznych. Suplementacja AAKG u pacjentów po operacjach wywołała zwiększanie procesów anabolicznych poprzez sprzyjanie wydzielaniu hormonu wzrostu i insuliny. Ich pośrednie metabolity (glutamina i prolina) także mogą mieć korzystne oddziaływanie na proces leczenia pourazowego. W badaniach na zwierzętach stwierdzono, że suplementacja AAKG zwiększa poziom argininy i glutaminy w mięśniach szkieletowych oraz poprawia działanie układu odpornościowego w porównaniu do zwierząt nieotrzymujących takiej suplementacji. Immunomodulacyjne właściwości AKG sugerują, że może ona zwiększać możliwości obronne systemu immunologicznego, szczególnie podczas kontuzji lub w stanie dużego stresu.
Alfa-ketoglutaran to kolejny ważny składnik biologiczny, używany przez organizm do tworzenia łatwowykorzystywalnej energii z węglowodanów, tłuszczów i białka. Łączy się także z amoniakiem, tworząc kwas glutaminowy, prekursor glutaminy. AAKG stymuluje produkcję tlenku azotu. Tlenek azotu (NO) działa jako główna cząsteczka sygnalizacyjna w ludzkim organizmie, wywołując i kierując złożoną siatką procesów wewnątrz ciała. Reguluje między innymi przepływ krwi, skurcze mięśni, sygnalizację nerwów i wzrost mięśni. Rozszerzanie naczyń krwionośnych wywołane przez tlenek azotu może być korzystne w leczeniu dusznicy, nadciśnienia, chorób serca i zaburzeń natury seksualnej – zaś jego najbardziej odczuwalnym dla kulturystów aspektem jest wywoływanie uczucia „pompy”. Kwestią sporna jest to, czy jest to efekt wyłącznie kosmetyczny, czy też ma wpływ na hipertrofię mięśniową, ale faktem jest, że stwierdzono, iż tlenek azotu sam w sobie może zwiększać tempo syntezy białek.
Suplementacja AAKG (15 g dziennie przez 5 miesięcy) zwiększyła tempo wzrostu u małych dzieci. Podniosła ona poziom hormonów anabolicznych oraz metabolitów aminokwasów, w tym IGF-1 (insulinopodobnego czynnika wzrostu – 1), glutaminy i glutaminianu. W innym badaniu, przeprowadzonym na zdrowych mężczyznach, podawanie 10 g AAKG dziennie zaowocowało podniesieniem poziomu insuliny (innego hormonu anabolicznego) o 20–30%, czego nie zaobserwowano podczas podawania samej argininy lub samego alfa-ketoglutaranu.

Badanie laboratoryjne wykazało, że AAKG wywołuje gwałtowny wzrost ludzkich fibroblastów – komórek przypominających komórki włókien mięśniowych. Efekt ten zależy od podanej dawki, co oznacza, że procesy anaboliczne narastają wraz ze zwiększanie podawanej dawki AAKG (ale nie przy zwiększaniu dawek argininy lub alfa-ketoglutaratanu).

W jednym z badań, antykataboliczne efekty podawania AAKG sprawdzono na 14 pacjentach, z rozległymi obrażeniami, znajdujących się w stanie katabolicznym i hipermetabolicznym. W grupie otrzymującej 20 g AAKG dziennie zaobserwowano znaczące poprawienie bilansu białkowego, a także zwiększenie poziomu insuliny, hormonu wzrostu i wolnych aminokwasów (glutaminy, proliny oraz argininy) we krwi w porównaniu do pacjentów nieprzyjmujących AAKG.

1. Cochard A., Guilhermet R., Bonneau M., Plasma growth hormone (GH), insulin and amino acid responses to arginine with or without aspartic acid in pigs, Effect of the dose, Reprod Nutr Dev May-Jun; 38 (3): 331-43 (1998).
2. Jeevanandam M., Petersen S.R., Substrate fuel kinetics in enterally fed trauma patients supplemented with Arginine alpha ketoglutarate, Clin Nutr Aug; 18 (4): 209-17 (1999).

Cześć. Jasne, to czysta prawda, intensywne treningi na submaksymalnym obciążeniu dają świetne rezultaty… na białe włókna mięśniowe. Konwersja IIa do IIx(b). Prawda stara jak świat. Cedric McMillan też w ten sposób trenuje, bo przy mega obciążeniu angażowane są grupy pomocnicze większych grup mięśniowych. Ale on jest mutantem genetycznym! Jest tylko problem. Jak nie jesteś mutantem genetycznym złożonym z samych białych włókien, to choćbyś robił oszukane powtórzenia krzywką na 120% ciężaru max, to i tak łapa Ci nie urośnie, bo powiedzmy, że Twoje mięśnie ramion składają się w 40% z białych i 60% z czerwonych włókien... Kumasz o co chodzi? Jeżeli masz białe włókna, to spoko, jeżeli mieszane (a pewnie tak jest), to trening holistyczny, czyli naprzemienne ćwiczenia o dużej ilości powtórzeń na małym ciężarze i małej ilości powtórzeń na dużym klamocie, żeby upewnić się, że każdy rodzaj włókien został skatowany. Poza tym, zawodowi kulturyści nie ćwiczą od roku. Poznawali swoje ciało i reakcje całymi latami. Dlatego nigdy nie byłem zwolennikiem kopiowania treningów PRO. Layne Norton wygrywa u mnie ze swoim podejściem do cech osobniczych.

Każda strona ma nieco racji. Problem dotyczy tego, w jakich warunkach przeprowadzasz eksperyment. Zobacz: Fakt jest taki, że redukcja czy masa w głównej mierze zależy od ilości kalorii przyjmowanych z pożywienia. Dorian sam mówił, że podczas przygotowań do zawodów zjadał pół tabliczki czekolady dla lepszego samopoczucia, a jego forma była fenomenalna. Nikt mi nie wmówi, że będzie się trzymał diety 1000 kcal dziennie i zrobi miesięcznie 5 kilo masy. W sytuacji, gdy jesz 1000 kcal dziennie i wykonujesz 4 treningi siłowe tygodniowo i dołączasz cardio, to Twój organizm tak naprawdę nie dba o to, czy dostarczasz mu węglowodanów z chipsów czy z brązowego ryżu. Fakt, odpowiedź insulinowa będzie potężniejsza i szybsza, ale przy takim deficycie kalorycznym Twój organizm zasysa węgle z taką prędkością, że jedyne co poczujesz to senność po raptownym wyrzucie insuliny.

Inaczej ma się sytuacja, kiedy spożywasz nadmiar kalorii. Wtedy organizm tworzy zapasy tłuszczu z węgli o wysokim IG, które znajdują się w nadmiarze. Każdy organizm ma ograniczoną tolerancję na wykorzystanie węglowodanów. Jeżeli dostarczysz je w zbyt dużej dawce na raz, jest duża szansa na to, że organizm odłoży je w swoich komórkach tłuszczowych. Przykładowo (nieco tragicznie naukowo ujmując): jeżeli zjesz ryż paraboliczny lub brązowy z ketchupem, to większość porcji ryżu pójdzie w mięśnie, a reszta ryżu i ketchup pójdą w tłuszcz. Nadmiar węgli, które wchłoną się szybko, trafi w adipocyty i będziesz robił masę, ale tłuszczowa. Przy nadwyżce kalorycznej rolę zaczyna odgrywać właśnie IG. Oczywiście możemy mieć także do czynienia z sytuacją odwrotną. Po treningu siłowym zapasy glikogenu są na tyle uszczuplone, że proste węglowodany z ketchupu weszłyby w mięśnie, a nadmiar złożonych węglowodanów z pewnej części ryżu zasiliłby zapasy tłuszczu. Ja jestem zwolennikiem jedzenia węgli 3 razy dziennie: rano, przed treningiem i po treningu. Resztę możliwie uzupełniać z tłuszczów. Mniej objętościowo jedzenia, więcej testosteronu, lepsza skóra i witaminki z tłuszczów.
 

Cześć! Po pierwsze: musisz postarać się jakoś jeść. Do jogurtów dodaj białka serwatkowego i siemię lniane wraz z płatkami owsianymi. Możesz także dodać masła orzechowego naturalnego. Kanapki koniecznie z warzywami, lekkim sosem i mięsem (pierś kurczaka, indyka, może też być kotlet mielony). Przy Twojej pracy musisz spożywać dużo kalorii i zadbaj o to, aby było to pełnowartościowe jedzenie, ponieważ z doświadczenia wiem, że jadąc na samych proszkach daleko nie zajedziesz. Gainery spożywaj ewentualnie okołotreningowo (przed i po treningu). Jeśli chodzi o trening, to mam coś idealnego dla Ciebie, zaufaj mi:
 
Trening I
Wyciskanie na ławce  4 x 8−10
Wiosłowanie ze sztangą 4 x 8−10
Przysiady 4 x 10−15
Podciągania 4 x 8−10
(dodaj obciążenie obciążenie po czasie)
 
Trening II
Martwy ciąg  4 x 8−10
Pompki na poręczach 4 x 8−10
(jeśli możesz, to przywieś ciężar)
Wyciskanie sztangi stojąc  4 x 8−10
Wiosłowanie ze sztangielką 4 x 8−10
 
Wystarczy, że będziesz realizował te dwa treningu w tygodniu. To podstawowe ruchy, które angażują największe grupy mięśni, ale uwzględniłem także mniejsze, współpracujące w ruchu. W rozpisce nie uwzględniłem sesji rozgrzewkowych, więc zawsze, przed każdym ćwiczeniem przeprowadź 1 serię na 30% obciążenia maksymalnego i zrób dużo powtórzeń. Gwarantuję Ci, że taki trening z 2-dniową przerwą (np. poniedziałek jeden trening, czwartek drugi) da Ci lepsze rezultaty niż dotychczas Twoje zmagania. Uczucie sflaczenia pewnie jest skutkiem przetrenowania. Zbadaj to na sobie. Skoro jesteś ratownikiem medycznym, to pewnie nie masz problemu z dojściem do glukometru. Dziabnij się w palec 3 razy: raz około 2–3 godziny po jedzeniu, drugi raz 20–30 min po porcji gainera i 1,5 godziny po porcji. Jeżeli poziom poziom cukru obniży się nieznacznie w stosunku 2 i 3 kłucia się, to oznacza to przetrenowanie. Mam nadzieję, że pomogłem. Pozdrawiam, Kuba

W tym miesiącu chcę poruszyć problem suplementacji. Wiele osób zadaje pytania dotyczące suplementacji okołotreningowej. Jest to istotny problem, jeżeli zależy nam na intensywnym treningu, w trakcie którego chcemy poczuć rozrywającą pompę, a bezpośrednio po nim mamy zamiar zalać nasze mięśnie kreatyną i węglowodanami w celu odbudowy glikogenu. Zaczynamy. Dziś scharakteryzuję kilka substancji, które warto przyjmować przed treningiem.

Alfa-ketoglutaran argininy oraz chlorowodorek argininy – Te dwa składniki są najczęstszymi elementami środków przedtreningowych. Dlaczego? Bo po prostu działają, a przy zastosowaniu surowca najwyższej jakości zapewniają maksymalny przepływ krwi do mięśni, dzięki któremu otrzymują one niezbędne składniki odżywcze, zaś włókna mięśniowe maksymalnie wypełniają się tlenem. Zwiększone dostawy tlenu do mięśni pozytywnie wpływają na produkcję czerwonych ciałek krwi i pomagają wzmocnić ściany włókien, co przekłada się na twardy i użylony wygląd, jakiego wszyscy pragniemy.

Alfa-ketoglutaran argininy to sól stworzona z aminokwasu argininy i kwasu alfa-ketoglutarowego. Produkty z AAKG wykazują skuteczność w podnoszeniu poziomu hormonów anabolicznych i metabolitów aminokwasów, w tym insulinopodobnego czynnika wzrostu (IGF-1). AAKG działa także antykatabolicznie, wspomagając syntezę białek, a co za tym idzie, wywołuje wzrost mięśni.

Wyniki badań wskazują także na to, że arginina przyjmowana wraz z węglowodanami może wspomagać rozpoczynanie procesu regeneracji. Podczas jednego z wykonanych badań ćwiczącym podawano produkt węglowodanowy lub produkt węglowodanowo-argininowy po 1, 2 i 3 godzinach od zakończenia treningu. Suplementy te zawierały 1 g węglowodanów na każdy kg masy ciała ćwiczącego lub mieszaninę 1 g węglowodanów i 0,08 g argininy na każdy kg masy ciała ćwiczącego. Obserwowany wzrost glikogenu w mięśniach podczas czterogodzinnego procesu regeneracji po treningu był znacznie szybszy u tych sporowców, którym podawano mieszaninę węglowodanowo-argininową. Badacze przypisali takie wyniki zdolności argininy do powiększania biodostępności glukozy, dzięki czemu większe jej ilości zostają przekształcone w glikogen i zmagazynowane w mięśniach. Z tego względu polecam stosowanie boosterów NO wraz z węglowodanami zarówno przed treningiem, dla wzmocnienia pompy mięśniowej, a także bezpośrednio po nim – dla zwiększenia biodostępności glukozy.

Proces wychwytu składników odżywczych do mięśni po przeprowadzeniu treningu można wspomóc przez dodanie do mieszanki potreningowej także 4-hydroksyizoleucyny (ekstraktu z kozieradki pospolitej) oraz aminokwasu L-leucyny i jej innych form. Dzięki temu zabiegowi nawet osoby z insulinoopornością będą mogły cieszyć się działaniem argininy i węglowodanów. Przyjmowanie mieszanki węglowodanów wraz z boosterami NO (arginina, cytrulina, ornityna) sprzyja powstawaniu i długotrwałym utrzymywaniu pompy mięśniowej. Różnica jest diametralna! Jak pisał ostatnio mój przyjaciel, Artur Pupka: „zabieg banalny, efekt teatralny!” Przyjmij na 30–45 minut przed treningiem 50–100 g Vitargo (zależnie od masy ciała) wraz z porcją boostera NO, a zobaczysz, że już po drugiej serii ćwiczenia będziesz tak nabity, jak nigdy dotąd.

Beta-alanina to naturalnie występujący aminokwas beta, w którym grupa aminowa jest na pozycji beta grupy karboksylowej. Beta-alanina wspiera podnoszenie poziomu karnozyny w mięśniach, co obniża zmęczenie mięśni wywołane treningiem. Uważa się, że beta-alanina i monohydrat kreatyny działają synergicznie, utrzymując maksymalną siłę mięśni. Badania wykazały, że beta-alanina zwiększa siłę eksplozywną, suchą masę mięśniową, podnosi poziom wytrzymałości anaerobowej oraz aerobowej. Z tego względu polecam ten środek zarówno osobom trenującym sporty siłowe, jak i sporty walki, football i rugby, a także dyscypliny typowo wytrzymałościowe.

Monostearynian glicerolu. Występuje on naturalnie w organizmie jako produkt uboczny rozpadu tłuszczów. Gdy jest składnikiem produktu przedtreningowego, wchłania się i zwiększa stężenie płynów we krwi oraz tkankach. Stężenie tych płynów jest stale utrzymywane przez organizm, tak więc woda wchłonięta przy pomocy glicerolu nie jest usuwana, dopóki ten dodatkowy glicerol nie zostanie usunięty przez nerki lub rozłożony w organizmie. Przyjmowanie glicerolu w formie suplementu szybko zwiększa nawodnienie ciała oraz poprawia przyswajanie suplementów branych wraz z nim. Rezultatem tego jest szybsze wchłanianie substancji odżywczych wtedy, gdy najbardziej ich potrzebujesz. Suplementacja monostearynianem glicerolu przed treningiem powoduje niesamowite nabicie mięśni dzięki retencji wody do mięśni. Oczywiście trzeba zadbać o odpowiednią ilość przyjmowanych płynów.

Oto moją propozycja dotycząca suplementacji okołotreningowej:

stack przedtreningowy: 50–100 g Vitargo + 3 g beta-alaniny + 4–6 g monostearynianu glicerolu + 6–20 g boosterów NO
stack potreningowy: 50–100 g Vitargo + 4–6 g monostearynianu glicerolu + 6–20 g boosterów NO + 200–500 mg 4-hydroksyizoleucyny + 4–8 g leucyny
W przyszłym miesiącu poruszę kwestię suplementacji potreningowej.
 

Cześć! Nie jest dobrze, trzeba coś poradzić. Cieszę się, że moje poprzednie porady bardzo Ci pomogły, mam nadzieję, że i tym razem uda mi się Ciebie skierować w dobrą stronę. Dla pozostałych czytelników opowiem nieco o tym schorzeniu. Chondromalacja to choroba prowadząca do destrukcji tkanki chrzęstnej, najczęściej w obrębie stawu kolanowego. Zmiany zachodzące w chrząstce charakteryzują się rozwłóknieniem, powstaniem szczelin i erozją, która doprowadza w konsekwencji do zmian zwyrodnieniowych stawu rzepkowo-udowego. Czynnikami predysponującymi do choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego są: urazy występujące w przeszłości, zaburzenia osi kończyny, nadwaga i wysoki wzrost. Wyróżnia się dwa zasadnicze typy zmian zwyrodnieniowych tkanki chrzestnej stawu kolanowego:
pierwotny – rozwijający się samoistnie, mogący być konsekwencją niewielkich urazów i przeciążeń (myślę, że tu właśnie u Ciebie tkwi problem),
wtórny – o jasno określonej przyczynie np. pourazowy lub na podłożu określonej jednostki chorobowej, np. jałowa martwica kości, w trakcie terapii sterydowej itp.
 
Chondromalacja II stopnia, to już ostatni dzwonek na jakiś ratunek. Słuchaj, chondromalacja I stopnia to spluszowacenie chrząstki i jej zmiękczenie (w sensie dosłownym). Chrząstka traci wtedy swoją gładkość i połysk, zaczyna się jej złuszczanie,  już wtedy nie jest dobrze. Drugi stopień to pęknięcia i fragmentacja niepełnej grubości. Wyobraź sobie mega zasuszone dłonie od mrozu – stan, w którym pojawiają się piekące, twarde łuski na skórze, to właśnie Twój stan. I dzieli go jedynie niewielka przepaść od trzeciego stopnia, czyli pęknięcia pełnej grubości, sięgającego do kości podchrzęstnej. Ten stan możesz już sobie wyobrazić jako pełne pęknięcie skóry.
 
Teraz do sedna. Suplementacja jest moim zdaniem konieczna, ale jeszcze bardziej konieczna jest operacja. Myślę, że jest to stan pierwotny (nie pisałeś, że wcześniej borykałeś się z problemem dotyczącym kolan), więc lepiej dmuchać na zimne, niż doprowadzić do pełnego zwyrodnienia stawu i mieć implant za kilka lat... Nie napisałeś, co takiego chcą Ci zrobić tym artroskopem, wiec mniemam, że chodzi o artoskopię diagnostyczną, gdzie lekarze zobaczą, co dzieje się z kolanem (jakbyś był w Szczecinie to polecam speca od kolan, Bartosza Paprotę). Później wykonają artoskopię operacyjną i problem będzie zażegnany.
Ja tak to widzę? Fizjoterapię polecam już pooperacyjnie jako pełną rehabilitację. Z suplementów to nic innego jak tylko Animal Flex. Jak masz możliwość to skombinuj sobie też produkt zawierający metylosulfonymetan (MSM). Połączenie końskich dawek (w sumie około 5−7 g) glukozaminy, chondroityny i MSM po kilku miesiącach zda egzamin (efektu spodziewaj się nie prędzej niż po 3 miesiącach).
Mam niestety jedną złą wiadomość. Żeby wyleczyć kolano musisz przestać pracować. Jeżeli będziesz zamęczał kolana przez cały czas, to nic z tego nie będzie. Jako człowiek pracujący i mający zobowiązania finansowe wiem, jak łatwo mówi się komuś „musisz iść na zwolnienie lekarskie”, a jak ciężko to wprowadzić w życie, ale chyba inaczej się nie da. Mam nadzieję, że pomogłem. Trzymaj się i daj znać, jak będzie po wszystkim. Pozdrawiam, Kuba.
 
Siema, jak to jest z salmonellą w jajkach? Chciałbym pić surowe jajka − trochę ich jem, ale nie zawsze daję radę taką ilość ogarnąć. Wypicie ich dla mnie to pestka. Da się usunąć salmonellę, żeby móc spożywać surowe jajka? Pozdro!
 
Ciężko z tym usunięciem salmonelli. Zależy skąd masz jaja i jaka jest higiena wśród hodowanych kur. Salmonella bywa nazywana „chorobą brudnych zwierząt”. Dlaczego? Ponieważ do zakażenia może dojść przez żywność zanieczyszczoną odchodami zakażonych zwierząt (najczęściej drobiu, myszy, szczurów), przez produkty żywnościowe pochodzące od zwierząt zakażonych (jaja, mięso, mleko), od zakażonych zwierząt (kurczęta hodowane w domach) i ludzi wydalających pałeczki z kałem, zarówno chorych, jak i zdrowych (nosicieli). Można powiedzieć, że jest to aktywacja bakterii z zewnątrz. Niestety nie do końca tak jest. Salmonella może wnikać przez pory skorupki jaja i wywoływać po zażyciu surowych jaj stan chorobowy zwany salmonellozą. Poza tym picie surowych jaj jest głupie z dwóch powodów:
1. surowe białka są niezdenaturowane, czyli posiadają wszystkie struktury w stanie nienaruszonym, aby zachodziło ich trawienie w organizmie ludzkim, białka muszą mieć zniszczone struktury II, III i IV rzędu, dopiero w tej formie stają się w pełni przyswajalne dla organizmu człowieka;
2. surowe białko jaja zawiera czynnik antyżywieniowy – awidynę, która w większych ilościach może być toksyczna, natomiast samo jej występowanie nie pozwala na wchłanianie biotyny. Niewłaściwe wchłanianie biotyny prowadzi do powstawania niedoborów tej witaminy w organizmie. Objawia się to: zapaleniem skóry i języka, łojotokiem, wypadaniem włosów, niedokrwistością, podwyższeniem poziomu cholesterolu, depresją, apatią, nadwrażliwością czuciową lub ogólnym osłabieniem. Przedłużająca się awitaminoza biotynowa jest przyczyną zmian skórnych, przede wszystkim zmian jej barwy i łuszczenia naskórka. U człowieka niedobór biotyny występuje rzadko. Obróbka cieplna unieczynnia awidynę, dlatego spożywanie ugotowanych jaj kurzych nie przeszkadza w prawidłowej gospodarce biotyny.
 
Tak więc polecam jedzenie jaj usmażonych lub ugotowanych. Surowe jaja zostawmy lepiej łasicom.
 

Cześć! Nie chcę demonizować, ale niestety może to być kwestia genetyki. Ja borykam się z tym samym problemem. Nogi rosną mi tak, że nawet po kilku miesiącach unikania siłowni (jak np. teraz, z przyczyn kontuzji) powracają do formy po 3–4 treningach, a łapy nigdy nie miałem większej niż 40 cm. Na treningu puchnie nawet do 45 i jak sam napisałeś – „co z tego, skoro obwód stoi”. My jednak postaramy się nie dramatyzować, ale znaleźć wyjście z sytuacji. Zacznijmy od bariery genetycznej, którą możemy przeskoczyć. Musimy tutaj wspomnieć o kilku rzeczach. Pierwszą z nich jest kinaza mTOR. Jest to kinaza białkowa treoninowo-serynowa, której funkcją jest regulacja wzrostu, proliferacji (namnażania) i ruchu komórki, a także procesów translacji i transkrypcji. Kinaza ta integruje także wiele szlaków sygnalizacyjnych komórki, w tym szlak insulinowy i czynników wzrostu, jak IGF1-1 oraz IGF-2 oraz szlak mitogenów. mTOR funkcjonuje również jako sensor komórkowego poziomu związków energetycznych i poziomu ATP. Kompleks 1 kinazy mTOR (mTORC1) składa się z kinazy mTOR, białka raptor (z ang. regulatory associated protein of mTOR), i białka mLST8/GβL (mammalian LST8/G-protein β-subunit like protein). Kompleksowi temu przypisuje się funkcję komórkowego sensora związków energetycznych-ATP-stanu redoks i funkcję regulowania syntezy białek. Aktywność kompleksu mTORC1 jest stymulowana przez insulinę, czynniki wzrostu, czynniki osoczowe, kwas fosfatydylowy, aminokwasy (zwłaszcza leucynę) i stres oksydacyjny. W wyborze gainera kieruj się zawartością NNKT (niezbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych), leucyny (a także pozostałych 2 aminokwasów rozgałęzionych – waliny i izoleucyny), fenyloalaniny oraz jakości przyswajanych węglowodanów. Także folistatyna może być pomocna w zwalczaniu poziomu miostatyny hamującej przyrosty Twoich ramion. Znajdziesz ją w MYO-T12 oraz zapłodnionych jajach.

Jednak Twój problem może być zupełnie inny. Możesz mieć przewagę włókien wolnokurczliwych w łapach i wtedy możesz nie mieć problemów z ich wytrzymałością, ale gorzej będzie z masą i siłą. Pomyślałeś może o tym, że jesteś przetrenowany? Twój plan na ramiona jest całkiem intensywny, i jeżeli przeprowadzasz go od dłuższego czasu, to być może mięśnie nie są w stanie się zregenerować do następnego treningu i w efekcie burzysz te włókienka zanim się zregenerują. Spróbuj wykonać 2 ćwiczenia po 4 serie na tricepsy i bicepsy. W wypadku tricepsów wykorzystaj 2 serie rozgrzewkowe wyprostów na linach, później 4 serie właściwe pompek na poręczach i 4 wyciskań francuskich. Na bicepsy to samo: 2 serie wyciągu dolnego bramki rozgrzewkowo i 4 serie uginań sztanga na dużym ciężarze i 4 serie na modlitewniku. W ostateczności wypróbuj manewr Radka Słodkiewicza. Katuj przez cały tydzień same łapy 3 razy w tygodniu, tym samym treningiem. Po tym okresie dajesz im cały tydzień na odpoczynek, trenując w tym czasie inne grupy mięśnie (wybieraj ćwiczenia tak, aby minimalizować udział bicepsów i tricepsów jako grup synergicznych). Po tym okresie powracasz do normalnych treningów. Powinieneś oczekiwać po tym eksplozji wzrostu. Możesz także wypróbować metodę „21” jako jedyny sposób ćwiczeń ramion. Krótko i intensywnie.