W tym kontekście „identyczny z naturalnym” jest tylko sloganem reklamowym i nie odnosi się do żadnych specjalnych właściwości testosteronu stosowanego w tym produkcie. Producent używa tego terminu prawdopodobnie po to, by zmniejszyć strach przed sterydami i postawić granicę między ich stosowaniem a hormonalną terapią zastępczą (HTZ).
 
Niestety, w USA andropauza jest przypadłością szalenie zaniedbywaną. Wielu lekarzy ma opory przed przepisaniem swoim pacjentom „kontrolowanych sterydów anabolicznych”, a wielu mężczyzn boi się szukać takiej pomocy, uważając, że leki te są bardzo niebezpieczne. Często zastanawiam się, ilu recept na Viagrę rocznie dałoby się uniknąć, gdyby pacjenci byli lepiej leczeni i podawano im jakąś formę testosteronu.
 
Reasumując, testosteron, który znajdziesz w tych implantach, jest taki sam, jak ten w kremie AndroGel czy implantach Testopel. W zasadzie każdy produkt zawierający czysty testosteron kwalifikowałby się do klasy „identyczny z naturalnym”. Dlatego w terminie tym zmieściłyby się plastry, żele, implanty, ale nie formy do wstrzykiwania, jak cypionian czy enantan.
 
Muszę pochwalić osobę, która pierwsza pomyślała o takiej marketingowej zagrywce, życzyłbym sobie jednak, by dyskusje na temat leków opartych na testosteronie toczyły się bardziej otwarcie. Korzyści zdrowotne płynące z HTZ wykraczają poza poprawę umięśnienia i funkcji seksualnych i mogą nawet stanowić dla mężczyzn formę ochrony przed chorobami układu sercowo-naczyniowego.
 

Oczywiście są pewne uwarunkowania genetyczne, które sprawiają, że niektórzy są mniej podatni na działanie androgenów. Czasami mamy do czynienia z mutacją genu odpowiedzialnego za receptory androgenowe − powoduje ona, że hormon nie może się z nimi połączyć i/lub przekazać swojego sygnału anabolicznego. Jednak tego rodzaju zaburzenia są przyczyną znacznych problemów w rozwoju fizycznym i płciowym. Gdybyś należał do tej grupy ludzi, wiedziałbyś o tym już od wczesnego dzieciństwa.
 
Ponieważ nie wygląda na to, żebyś miał jakieś problemy natury fizycznej (oprócz słabej odpowiedzi organizmu), a nawet odniosłeś sukcesy w kulturystyce naturalnej − wykorzystując działanie swoich własnych hormonów − to nie sądzę, żebyś musiał się obawiać, że twoje ciało jest odporne na działanie testosteronu. Przyjmując, że nie mamy do czynienia z czymś tak prostym jak zbyt mała dawka (nie sprecyzowałeś jej), chodzi o coś innego.
 
Na początek należy przyjrzeć się zastosowanemu przez ciebie sterydowi. Już pewnie nieraz czytałeś moje narzekania na temat wszechobecnych podróbek. Na rynku jest wiele produktów, które wyglądają na prawdziwe, są jednak podróbkami opartymi na obojętnych dla organizmu składnikach. Jeżeli nie kupiłeś leku w aptece, to nigdy nie możesz mieć pewności co do jego pochodzenia.
 
Mimo to steryd mógł być prawdziwy, ale ktoś w nim grzebał. Pamiętam, że jak byłem w liceum pewien dzieciak-dealer wpadł na pomysł wbijania cieniutkich igiełek do insuliny w buteleczki (przez gumowe zatyczki) jeszcze przed ich sprzedaniem. Wyciągał sporo oleju dla własnego użytku, a na jego miejsce wstrzykiwał olej do smażenia. Każdy wiedział, że te sterydy pochodziło z pewnej apteki.  Wszystko wyglądało OK, dopóki nie przyjrzałeś się uważnie zatyczce.
 
Musisz pokombinować trochę przy treningu lub diecie. Istnieje wiele pozornie nieistotnych powodów, dla których zdrowa pod innymi względami osoba nie uzyska optymalnych rezultatów ze stosowania sterydów. Wygląda mi na to, że już i tak zbudowałeś dużo masy mięśniowej. Sterydy powinny na ciebie działać, ale pamiętaj, że szybciej efekty uzyska osoba gorzej zbudowana.
 
Wspomniałeś, że przybrałeś kilka kilogramów. To chyba pozytywna odpowiedź, tylko nie tak silna, jak oczekiwałeś. I jeszcze jedno – nie używałbym „szału sterydowego” jako wyznacznika efektywności danego cyklu. Badania pokazują (co potwierdzają również doniesienia nieoficjalne), że tylko bardzo mały odsetek użytkowników (około 5%) odczuwa silne zmiany psychiczne − stają się agresywni − przy dużych dawkach sterydów.
 
Podejrzewam, że wszystko jest z tobą w porządku. Na twoim miejscu uzbroiłbym się w cierpliwość i uważnie przyjrzał różnym aspektom (nie tylko farmakologicznym) swojego programu treningowego.
 

Produkt, który ci przepisano to lek robiony na zamówienie. Oznacza to, że nie wytwarza go żadna firma farmaceutyczna, ale jest przygotowywany w aptece według szczegółowych wytycznych lekarza. Leki takie stosuje się, gdy gotowe produkty znajdujące się na rynku nie odpowiadają potrzebom pacjenta, ze względu na to, że dawka lub niektóre składniki nie są odpowiednie. Metodą tą coraz częściej posługują się kliniki zajmujące się starzeniem i długowiecznością i trzeba przyznać, że jest to zwykle metoda bardziej opłacalna i efektywniejsza niż sterydy dostępne komercyjnie. Jednak nie chciałbym w to wchodzić zbyt głęboko, gdyż temat jest bardzo złożony i dość kontrowersyjny.

Produkt, o którym wspominasz faktycznie jest o wiele mocniej skoncentrowany, ale dawka nie jest jakoś drastycznie wyższa. Testim zawiera w swej masie 1% testosteronu. Zalecana dawka wynosi zwykle 5–10 g zaś oczekiwana dostępność substancji czynnych to 10%. Produkt, który zapisano ci teraz zawiera 20% testosteronu, ale zwykle podawany jest w dawkach 0,5–1 ml. Jeśli założymy, że wchłanianie przez skórę będzie identyczne, to z Testimu otrzymujesz 5–10 mg, a z tego środka na zamówienie 10–20 mg. Tak więc dawka będzie większa 2 razy, a nie jak może się wydawać 20 razy.

Nie jestem natomiast w stanie zapewnić cię, że w obu środkach wchłanianie przez skórę będzie takie samo. Wchłanianie przez skórę nie jest najefektywniejszą metodą przyswajania substancji czynnych i wymaga stosowania substancji wspomagających. Pamiętaj, że stosując Testim, wykorzystujesz zaledwie jedną dziesiątą zawartego w kremie testosteronu. Reszta nie przedostaje się przez skórę. Widziałem już taki 20-procentowy środek, a z tego, co mi mówiono na skórze robi się on ziarnisty. Niestety nie słyszałem o żadnych badaniach sprawdzających, jaka ilość hormonu przedostaje się do organizmu z konkretnej dawki, więc nie zagwarantuję ci, że wchłanialność również wyniesie te 10%. Sądzę jednak, że środek ten nie będzie tak skuteczny i nie otrzymasz założonych 10–2 mg. Tak więc wyższe stężenie może być w pewnym stopniu spowodowane właśnie problemami z przyswajalnością leku.

Przypuszczam, że wystarczająco wielu lekarzy stosuje ten środek by stwierdzić, że faktycznie działa on na ich pacjentów. U pacjentów poddanych takiej kuracji dość standardowo przeprowadza się badania poziomu testosteronu i gdyby nie odnotowywano efektów, to produkt ten zostałby zmodyfikowany. Mówiąc w skrócie, produkt ten powinien na ciebie zadziałać, ale nie obiecywałbym sobie za wiele po tych 20%. Podawanie testosteronu przez skórę doskonale się sprawdza w terapii uzupełniania testosteronu, jednak dla kulturystów nie jest to rozwiązanie idealne.

Wspomniałeś, że możesz zamiast tego środka otrzymać cypionian. Ogólnie rzecz ujmując, więcej efektów przydatnych kulturystom odczujesz przy zastrzykach. Tygodniowa dawka zalecana w większości ośrodków to 100–200 mg, co dostarcza więcej hormonu niż kremy. Nadmierna dawka jest stosowana, by zniwelować wahania poziomu testosteronu, wyższego na początku i opadającego w kilka dni po iniekcji.
 

Trudno mi odpowiedzieć na to pytanie, ponieważ w każdym przypadku te sprawy wyglądają inaczej. Wierz lub nie, ale wciąż spotykam ludzi, którzy nie stosują TP, bo czują, że ich organizmy doskonale radzą sobie po cyklu bez żadnej pomocy. Z drugiej strony w niektórych przypadkach dochodzenie do siebie może być bardzo długie. Widziałem wyniki badań, z których wynikało, że niektórzy pacjenci potrzebowali aż czterech miesięcy, czasem nawet więcej, by ich gospodarka hormonalna powróciła do normy po umiarkowanej kuracji testosteronem. Istnieje oczywiście możliwość wytrącenia gospodarki hormonalnej z równowagi, zarówno hormonów stymulujących (gnRH, LH), jak i gonadowych (testosteron). W takich przypadkach rekonwalescencja staje się jeszcze trudniejsza. Dlatego nie mogę dać ci prostej odpowiedzi typu: „Poczekaj x tygodni i wszystko będzie dobrze”.

Mogę tylko powiedzieć, że problemy z libido, poziomem energii czy utrzymaniem masy mięśniowej przez 1−2 miesiące po cyklu nie są niczym niezwykłym, nawet przy zastosowaniu TP (chociaż odpowiednia TP to bardzo dobry pomysł). Jesteś w środku programu Power PCT, który trwa kilka tygodni. Na twoim miejscu poczekałbym do końca i dopiero potem wyciągał jakieś wnioski. Jeśli chodzi o przerwę, to uważam, że odstawienie sterydów na tak długo, jak były przyjmowane, to najrozsądniejsze podejście. Pamiętaj, wszyscy jesteśmy inni, dlatego nie ma żadnej reguły, której każdy mógłby się trzymać.
 

Obecnie w Europie nikt oficjalnie nie wytwarza propionian drostanolonu (ani dla ludzi, ani dla zwierząt). Jestem prawie pewien, że ostatni Masteron dostępny w Europie pochodził z Belgii, a z rynku wycofany został pod koniec lat 90., podczas zakrojonej na szeroką skalę akcji wstrzymywania produkcji sterydów. Chociaż nie są znane oficjalne powody tej decyzji, najbardziej logiczne wydaje się to, że wielkie firmy farmaceutyczne wycofały pieniądze z inwestycji w sterydy, bojąc się rosnących niepokojów społecznych związanych z tymi lekami. W tym samym okresie, może trochę wcześniej, podobny trend można było zauważyć również w Stanach. Z rynków europejskich całkowicie zniknęło wtedy wiele popularnych wśród kulturystów sterydów, w tym doustny Anadrol, Parabolan i Primabolan. Argumentowano, że są to leki, które najczęściej lądowały na czarnym rynku, w odróżnieniu od typowych środków opartych na testosteronie.
Jeśli szukasz propionianu drostanolonu, masz dzisiaj kilka innych opcji. Z powodu swojej efektywności w rzeźbieniu, utwardzaniu i utrzymaniu umięśnienia przed zawodami, lek wciąż cieszy się na czarnym rynku sporą popularnością. Jednak żaden ze znanych niegdyś producentów zachodnich nigdzie na świecie go już nie produkuje. Laboratoria podziemne wytwarzają dziś praktycznie każdą jego formę, może z małymi wyjątkami. Czasami jakaś firma z Azji − obecnie to chyba najbardziej płodny region produkcji nowych sterydów – oficjalnie wypuszcza na rynek lek oparty na drostanolonie. Jest to bez wątpienia próba zarobienia pieniędzy na niskiej oficjalnej podaży i wysokim popycie na ten właśnie środek. Jednym z takich leków jest obecnie Mastabolic wytwarzany przez Asia Pharma (Malezja). To produkt najbardziej przypominający oryginalny Masteron.
 

Kuba jest znana z wielu rzeczy. Ten wyspiarski kraj leżący na południe od Florydy jest jednym z największych eksporterów cukru, cyny, produktów rybnych, farmaceutycznych i kawy. Trudno też wspomnieć o kubańskich wyrobach, nie wspominając o sławnych na cały świat cygarach. Mieszkańcy Stanów Zjednoczonych nie mogą ich obecnie legalnie dla siebie sprowadzać w wyniku nałożonego na Kubę embargo – co czyni je dla niektórych jeszcze bardziej pożądanym towarem. Czy możliwe jednak jest, że w nadchodzących latach Kuba zostanie liczącym się eksporterem innego pożądanego produktu – nowoopracowanych sterydów anabolicznych?

Oczywiście, mogę tutaj mocno naciągać istniejące przesłanki, jednak wydaje się, że Kubańscy naukowcy zajęli się pracą nad nowymi związkami steroidowymi. Można się zastanawiać, czy robią to z myślą o stworzeniu nowych produktów, które wprowadzone mają być na rynek medykamentów.
W lipcu pojawił się artykuł o kubańskich badaniach nad kilkoma nowymi związkami sterydowymi. Dokładniej mówiąc, ośmioma substancjami, które wszystkie charakteryzowały się tym, że zmodyfikowano je na pozycji 9-alfa poprzez podstawienie atomu fluoru zamiast atomu wodoru – są więc 9-alfa fluorosterydami. Ta zmiana pomaga chronić cząsteczki substancji przed deaktywacją w wątrobie, co powinno zwiększać ich biologiczną aktywność i względny potencjał – o ile takowy posiadają. Badane sterydy zmodyfikowano także przez podstawienie na pozycji 11-beta grupy hydroksylowej. Zasadniczym rezultatem tej zmiany jest niewchodzenie cząsteczek sterydu w reakcji z aromatazą, enzymem konwertującym sterydy do estrogenu.

Maniakom chemii wygląd tych cząsteczek może wydawać się dość znajomy, na rynku jest już bowiem dostępny związek steroidowy, który na pozycji 11-beta ma grupę hydroksylową, a na 9-alfa atom fluoru. Ten steryd to fluoksymesteron, szerzej znany pod nazwą handlową Halotestin. To bardzo silny steryd przeznaczony do stosowania doustnego, o wyraźnych właściwościach anabolicznych i androgenicznych. W porównaniu do innych sterydów, wyróżnia się właśnie siłą jako androgen – zazwyczaj stosuje się go przy przygotowaniu do startu w fazie rzeźbienia, kiedy ogólny przyrost masy nie jest już tak pożądany jak siła.

Fakt, że fluoksymesteron nie konwertuje do estrogenu, także przyczynia się do używania go w roli sterydu pomocnego w nabieraniu odtłuszczonej masy – w odróżnieniu od sterydów, które stosuje się przy pracy nad ogólnymi rozmiarami mięśni. Charakterystyczną cechą fluoksymesteronu jest jednak także hepatotoksyczność – odpowiedzialna jest za to grupa metylowa na pozycji 17-alfa. Modyfikacja ta znacznie zwiększa biodostępność, jednakże właśnie kosztem negatywnego wpływu sterydu na wątrobę.

Kubańscy naukowcy podjęli się interesującego zadania, chcąc zidentyfikować inne biologiczne aktywne substancje posiadające grupę hydroksylową i fluor na pozycjach 11-beta i 9-alfa. Wszystkie cząsteczki, na które zwrócili uwagę, nie mają grupy metylowej przy C17, którą ma fluoksymesteron. To może sugerować, że mogły ich interesować cząsteczki o podobnych właściwościach, lecz mniejszej hepatotoksyczności. Być może kubańscy naukowcy chcą opracować bezpieczniejszą alternatywę dla fluoksymesteronu, który ostatnimi laty wypadł z łask środowiska medycznego – głównie właśnie z powodu jego toksyczności i z powodu zmniejszenia zainteresowania terapiami z użyciem androgenów i anabolików.

Jeśli taki lek powstałby, z całą pewnością znalazłby się też w zasięgu zainteresowania kulturystów i atletów – z tego samego powodu. O ile fluoksymesteron ma wiele cech pożądanych, środowiska te jednak doskonale zdają sobie sprawę z jego wady i postrzegają go jako „ciężki” steryd.
 

Niezmiernie się cieszę, mogąc czytać list od 73-letniego, czynnego sportowo kulturysty. Może Pan być prawdziwą inspiracją. Wspomniana dawka wydaje się mieścić w granicach tego, co uznaje się za właściwe dla klasycznej hormonalnej terapii zastępczej. Ciało mężczyzny mającego 73 lata nie radzi już sobie raczej z produkcją optymalnych dla własnych potrzeb ilości testosteronu. Ciągłe stosowanie aplikowanego przez skórę testosteronu nie jest niczym niewłaściwym, jeśli nie produkuje się już samemu wystarczających ilości hormonów. Oczywiście, nie jestem pańskim lekarzem, więc nie wiem co Pański lekarz uznał za optymalne..

Co do wspomnianego przez Pana produktu, jeśli się nie mylę, jest to suplement diety na bazie składników naturalnych. Zawiera głównie buzdyganek (Tribulus) i ekstrakt z korzenia Eurycoma longifolia. O ile właściwości buzdyganka nie zostały jeszcze potwierdzone klinicznie, dowiedziono już w próbach klinicznych, iż wyciąg z Eurycoma longifolia podnosi poziom testosteronu, choć raczej w niewielkim stopniu. Oczywiście, produkty takie jak ten opisany, są raczej badane na osobach o normalnych poziomach hormonów, a nie po odbytym przez nie cyklu. Sądzę, że bardziej tradycyjna forma PCT dałaby bardziej wiarygodne rezultaty, jeśli chodzi o przywracanie naturalnej produkcji testosteronu.

Wspomina Pan także o okresie odstawienia testosteronu równym jedynie trzy tygodnie – to okres niewystarczający dla pełnego odzyskania równowagi. Czasem może to potrwać ponad miesiąc, a w wyjątkowych przypadkach nawet znacznie dłużej. W najlepszym razie właśnie zbliżałby się Pan do przywrócenia równowagi w momencie rozpoczęcia ponownego stosowania kremu testosteronowego. Moja rada jest taka, aby udał się Pan do swojego lekarza i wspólnie z nim poszukał lepszej alternatywy: albo wydłużenia okresu poza cyklem, albo – co wydaje się lepsze – długofalowej (stałej) kuracji niwelującej skutki obniżonej produkcji testosteronu przy zastosowaniu aplikowania tego hormonu przez skórę.