Witam moich polskich fanów i przyjaciół!

               Wiem, że walczycie z zimnem i śniegiem. U mnie coś takiego się nie zdarza, ale podczas niedawnego pobytu w Polsce i Szwecji doświadczyłem prawdziwej ZIMY. Szczerze mówiąc, nie przepadam za zimnem czy śniegiem. Uwielbiam ciepłą pogodę – taką, jaka panuje w  Bahrajnie, ponieważ mogę non stop chodzić w koszulkach z krótkimi rękawami i pokazywać mięśnie…

               Przez ostatnie trzy miesiące byłem bardzo zajęty ciężkimi treningami, których celem było zbudowanie masy mięśniowej na sezon 2013. Jestem bardzo zadowolony z wyników tego okresu masowego i wdzięczny Bogu za to, że nie przytrafiła mi się żadna kontuzja. Obecnie jestem już w trakcie przygotowań do zawodów New York Pro, gdzie zamierzam przekazać Flexowi Lewisowi jasną wiadomość: szykuję się na Olympię i przybędę tam uzbrojony! Słyszałem, że podobne plany ma Kevin English, więc będzie to dla mnie okazja do rewanżu, ale tym razem nie pozwolę, by ktoś mi sprzątnął zwycięstwo sprzed nosa.

Witam moich polskich fanów!

               Dużo się ostatnio u mnie działo i postaram sie wam to wszystko opowiedzieć w mojej rubryce.

               Zaczęło się od przygotowań do British Grand Prix w Manchesterze. Były to wyjątkowo ciężkie przygotowania, ponieważ musiałem robić serie z dużą liczbą powtórzeń i bardzo dużymi ciężarami, by nadrobić zaległości po moich kłopotach zdrowotnych i miesięcznym poście w czasie ramadanu, a jednocześnie nie mogłem się za bardzo zatłuścić podczas budowania masy. W czasie przygotowań pojechałem z Fitness Authority do Madrytu na Arnold Classic Europe. To były niesamowite targi, spotkaliśmy mnóstwo fanów, a ja w gościnnej Hiszpanii dokończyłem przygotowania.

Pytanie:

George, skąd wytrzasnąłeś tego Samiego? Moim zdaniem powinien wygrać New York Pro. Nie mogę się doczekać jego kolejnego startu. Jak zawsze odwaliłeś kawał dobrej roboty, bracie!

Odpowiedź:

Jeśli mam być szczery, Sami zaskoczył wszystkich. Facet naprawdę potrafi ciężko pracować. Myślał tylko o kwalifikacji na Olympię i ją zdobył. Jestem z niego bardzo dumny i cieszę się z jego sukcesu. Trzeba pamiętać, że był to jego profesjonalny debiut i choć Sami nie wygrał, to został pokonany tylko przez panującego od trzech lat Mr. Olympia (niższej kategorii wagowej). Po prostu nie da się pokonać tak utytułowanego zawodnika w swoim debiucie i dlatego obaj jesteśmy bardzo zadowoleni z wyniku. Mogę tylko powiedzieć, że kategoria 212 funtów na Mr. Olympia w Las Vegas zapowiada się bardzo interesująco i cieszę się, że mogę w tym wszystkim uczestniczyć. Mam nadzieję, że się tam spotkamy.

Pytanie:

Jakie są twoje odczucia po zawodowym debiucie?

Odpowiedź:

Na początku czułem się fatalnie! Czułem się jakby już było po mnie. To zawodowstwo, nowy poziom, zupełnie mi nieznany. Wszyscy się przyzwyczaili do moich zwycięstw, do stałego pobytu w czołówce. Czy dam radę walczyć tak samo z zawodowcami, tym bardziej, że pierwszym startem miało być New York Pro, uchodzące za najcięższe zawody po Olympii? Ale sam się zdecydowałem na Nowy Jork, uznając, że będzie to wiarygodny test moich sił wśród zawodowców. Wszystko szło świetnie, trenowałem ciężej niż kiedykolwiek wcześniej. Miałem do dyspozycji nowe suplementy Fitness Authority, moją dietę rozpisał George Farah. To wszystko złożyło się na końcowy sukces.

Pytanie:

Co czujesz w związku z tym, że w końcu przechodzisz na zawodowstwo?

Odpowiedź:

Witam moich kochanych polskich fanów… Przez chwilę mnie z wami nie było, ale byłem bardzo zajęty wygrywaniem karty pro. Teraz jestem niezwykle szczęśliwy i cieszę się, że mogę się tym z wami podzielić. Za zwycięstwo otrzymałem w nagrodzie piękną willę w Bahrajnie, a posiadanie karty pro to niesamowita sprawa! Teraz śpię, myślę, trenuję i nie mogę się już doczekać, kiedy udowodnię swoją klasę, wygrywając zawody w kategorii do 212 funtów.

Hej moi polscy przyjaciele, fani i chyba mogę nawet powiedzieć „rodzino”… Kocham ten kraj, jego mieszkańców i bywam w Polsce tak często, że chyba mogę już nazwać się jej częścią.

Brakowało mi tylko zwycięstwa w kategorii open na mistrzostwach świata! W latach 2009 i 2010 wygrałem kategorię do 90 kg, ale w open dwukrotnie byłem drugi, co znaczyło, że byłem zaledwie o krok od triumfu. Musiałem zrobić jeszcze więcej – jeść więcej, spać więcej I KORZYSTAĆ Z NAJLEPSZYCH SUPLEMENTÓW, by uniknąć spadku masy i być bezpiecznym nawet w przypadku zbyt intensywnych treningów. Podzielę się z wami sekretem mojego zwycięstwa na mistrzostwach świata.

Witam moich polskich przyjaciół! Dobrze jest znowu móc się dzielić z wami moimi sprawami, a jak powtarzam, i na pewno to już słyszeliście, Sami jest zawsze szczery i mówi jasno i prosto w twarz! W tym odcinku opiszę moje przygotowania do startu, to w jaki sposób osiągam zwycięską formę i rozmiary. Podam to w punktach, by łatwiej było wam wpleść to w codzienną rutynę.

W czasie przygotowań do ostatniej Olympii, którą wygrałem, stosowałem dietę low-carb, bardzo mało węglowodanów, z zejściem aż do zera. Podziałała bardzo dobrze, nie miałem problemów z rozmiarami…

Jak to zrobiłem?

Dietę zacząłem 16 tygodni przed zawodami, jedząc pięć posiłków stałych i dwa szejki z izolatu serwatki. Co dwa tygodnie z ostatniego posiłku usuwałem węgle, aż doszedłem do tego, że jadłem je tylko raz dziennie. 17 dni przed zawodami szejki zastąpiłem stekiem i kurczakiem z warzywami, a 14 dni przed startem w ogóle wyciąłem węgle z diety, broniąc się przed katabolizmem przy pomocy BCAA i glutaminy. Nie przetrenowywałem się. Wcześniej robiłem aeroby o godzinie 5.30, ale po obcięciu węgli przestałem, dziennie wykonując tylko dwa treningi siłowe po 50–60 minut, jednak bardzo intensywne, z krótkimi przerwami między seriami. Jadłem już tylko kurczaka z sałatą lub steki z ogórkiem. Jeśli chodzi o treningi, to na low-carb nie robię zbyt wielu powtórzeń czy też superserii, bo to by mnie wykończyło i chodziłbym jak zombie. Robię po 10 powtórzeń z dobrym obciążeniem.

Więcej w grudniowym wydaniu Muscular Development