Research: Zdrowie - lipiec - sierpień 2009

Nieodpowiednia ilość snu osłabia układ odpornościowy

Ilość i jakość snu jest ważna dla poprawnego funkcjonowania układu odpornościowego; zbyt krótki sen zwiększa ryzyko przeziębień i grypy. Badacze z Carnegie Melon University odkryli, że u zdrowych dorosłych mężczyzn i kobiet, którzy spali mniej niż 7 godzin
w ciągu nocy ryzyko infekcji grypą podniosło się o blisko 300%. Mała wydajność snu (procent czasu spędzonego w łóżku podczas spania) podnosi ryzyko o 550%. Zanalizowano nawyki senne 153 dorosłych mężczyzn i kobiet. Okres badania trwał  dwa tygodne. Następnie badani zostali poddani kwarantannie przy jednoczesnym podaniu dropsów zawierających wirus przeziębienia. Osoby śpiące dłużej i bardziej wydajnie wykazały większą odporność na przeziębienie.
Układ odpornościowy jest w lekkoatletyce bardzo ograniczającym czynnikiem. Grypa albo przeziębienie zatrzymują postępy w programie treningu tak szybko jak kontuzje mięśni i stawów. Kulturyści wykazują zwiększone ryzyko zakłóceń podczas snu, ponieważ mają większe mięśnie szyi, co naraża ich na trudności w przepływie powietrza. Jeżeli masz trudności ze snem albo czujesz się przemęczony podczas dnia, skonsultuj się z lekarzem.
(Archives Internal Medicine, 169: 62-67, 2009)
 
Suplementy hormonu wzrostu zwiększają masę kości u dorosłych ludzi z niedoborem hormonu wzrostu

Hormon wzrostu jest istotny dla metabolizmu kości u rosnących dzieci i dorosłych. Spadek masy kostnej u kobiet i mężczyzn jest częściowo związany z obniżającym się poziomem hormonu wzrostu. Rzadka mutacja genetyczna genu receptora hormonu uwalniającego hormon wzrostu wywołuje trwający całe życie niedobór hormonu wzrostu.Brazylijscy naukowcy podali suplementy tego hormonu 20 kobietom i mężczyznom
z mutacją genu. Badani mieli przed kuracją niższą masę kostną niż uznaje się za typowe, ale podczas 6-miesięcznej kuracji suplementami hormonu wzrostu, wykazywali zwiększoną gęstość kości i markery metabolizmu kości. Efekt utrzymywał się przez
6 miesięcy po kuracji. Hormon wzrostu potencjalnie zwalnia utratę masy kostnej u starszych dorosłych z niedoborem hormonu wzrostu.
(Clinical Endocrinology, 70: 35-40, 2009)
 
Niskie poziomy hormonów seksu są związane ze zmniejszoną masą kostną u starszych mężczyzn

Obniżenie masy kostnej jest powszechnym zjawiskiem u kobiet po menopauzie. Mniej się
o tym mówi, ale starsi mężczyźni także tracą gęstość kości, szczególnie jeżeli mają bardzo niski poziom hormonów płciowych. Do udziału w badaniu zaproszono blisko 1200 dorosłych mężczyzn William Nelson i jego wspólpracownicy z Johns Hopkins School of Medicine odkryli, że mężczyźni, którzy mieli najniższy poziom wolnego testosteronu (biologicznie aktywna forma hormonu) byli o 70% bardziej podatni na spadek gęstości kości. Ryzyko było o 400% wyższe u mężczyzn z najniższym poziomem testosteronu. Niższy poziom globuliny wiążącej hormony w surowicy, zapewnił ochronę przeciwko utracie masy kostnej starszych mężczyzn. To badanie pokazało, że starsi panowi nie są odporni na negatywne konsekwencje obniżania się poziomów hormonów płciowych.
(Clinical Endocrinology, 70: 26-34, 2009)
 
Zamrożenie przed ćwiczeniem zmniejsza zdolności funkcjonalne mięśni dwugłowych ud

Lód obniża metabolizm mięśni i nerwów, spowalnia szybkość nerwów i zmniejsza szybkość aktywacji mięśni. Stosowanie lodu podczas ćwiczenia lub zawodów (np. siedząc na ławce lub pomiędzy podniesieniami w zawodach podnoszenia ciężarów) może zmniejszać zdolność mięśni
i zwiększać ryzyko kontuzji. Jennifer Fischer, która przewodniczyła badaczom
z Old Dominion University odkryła, że przykładanie lodowego opatrunku na mięśnie ud na 10 minut zmniejszyło osiągi w biegu wahadłowym, pionowych skokach na jednej nodze i teście skurczy jednoczesnych. Skutki utrzymywały się co najmniej 20 minut po ćwiczeniu. Przykładanie lodu na 3 minuty nie miało wpływu na wydajność. Lód jest bardzo doceniany w leczeniu kontuzji, traumy i podczas regeneracji po aktywności fizycznej, ponieważ zmniejsza stan zapalny, ból
i opuchnięcie. Jednak nie powinien być stosowany przed ani w trakcie ćwiczenia.
(Journal Strength Conditioning Research, 23: 44-50, 2009)
 
Leczenie powiększonej prostaty bez interwencji chirurga

Powiększenie gruczołu prostaty ( ang. benign prostatic hyperplasia, BPH) jest częstym schorzeniem występującym u starszych mężczyzn. Może powodować ograniczenie przewodu moczowego, wiodącego z pęcherza na zewnątrz (cewka moczowa), co prowadzi do częstego oddawania moczu, zatrzymywania moczu, parcia na pęcherz i infekcji przewodu moczowego. Mimo, że są to przykre dolegliwości, nie są uznawane za stan przedrakowy.
Przegląd literatury urologicznej z Feinberg School of Medicine na Northwestern University wskazuje, że kombinacja blokerów 1-adrenergicznych i inhibitorów 5-alfa-reduktazy była skuteczna w redukowaniu symptomów powiększenia gruczołów prostaty. Blokery 1-adrenergiczne, takie jak Uroxatral, rozluźniają mięśnie gładkie kontrolujące przepływ moczu, co ułatwia jego oddawanie. Inhibitory 5-alfa-reduktazy, takie jak Propecia i Avodart wpływają na działanie testosteronu, blokując tworzenie dihydrotestosteronu. Naukowcy doszli do wniosku, że kombinacja tych leków była skuteczna w zwalczaniu symptomów w przewodzie moczowym u mężczyzn
z powiększonymi gruczołami prostaty i w zapobieganiu rozwojowi choroby.
(International Journal of Impotence Research, 20: 33-34, 2008)
 
Mężczyzna, który nie może sikać

Wielu starszych mężczyzn ma dysfunkcje układu moczowego (LUTS) związane
z powiększeniem gruczołu prostaty, zmianami anatomicznymi w pęcherzu lub ze zmianami
w sygnale współczulnego układu nerwowego (układ walki lub ucieczki). Przyczyny występowania LUTS utrudniają  skuteczną diagnozę i leczenie. U mężczyzn starszych i w średnim wieku, którzy skarżą się na częste oddawanie moczu, parcie na pęcherz, niemożność oddania bądź zatrzymywanie moczu, infekcje układu moczowego lekarze zazwyczaj podejrzewają powiększenie gruczołu prostaty.
Czynniki ryzyka powiększenia prostaty obejmują rodzinną historię choroby, wiek, podwyższony poziom antygenu swoistego dla prostaty (PSA), objętość prostaty i dysfunkcje seksualne. Inne markery to wolny strumień moczu i zatrzymanie moczu po opróżnieniu. Wielu mężczyzn unika wizyty u lekarza, wstydząc się problemów z dolnym układem moczowym. Taka postawa jest błędem, ponieważ znane są skuteczne metody leczenia, które mogą znacząco zredukować objawy.
(International Journal of Impotence Research, 20: 2-10, 2008)
 
Prednizolon prawie dwukrotnie zwiększa wydajność jazdy wytrzymałościowej na rowerze

Kortyzol jest hormonem wydzielanym przez korę nadnerczy (małych organów leżących nad każdą nerką). Jest to steryd, ale zupełnie inny niż ten, który stosuje się w celu zwiększenia masy mięśniowej i poprawienia wydajności sportowej. Kortyzol pomaga podtrzymać poziom cukru we krwi, stymuluje rozkład aminokwasów i tłuszczy dla uzyskania energii i hamuje stan zapalny. W leczeniu ostrych alergii, zapaleń, artretyzmu reumatycznego i choroby wysokościowej stosuje się silniejsze i dłużej działające syntetyczne wersje kortyzolu (zbiorowo nazywane glukokortykoidami), takie jak: prednizon, prednizolon i deksametazon. Wymienione substancje powodują depresję[.1] , osłabienie układu odpornościowego, słabość skóry, redukcję gęstości kości, zahamowanie wzrostu i rozpad mięśni, z tych względów nie stosuje się ich dla poprawy zdolności sportowych.
Francuscy badacze odkryli, że krótkotrwałe podawanie prednizolonu (60 mg dziennie przez tydzień) zwiększyło okres jazdy wytrzymałościowej rowerzystów rekreacyjnych o prawie 100%
(56 minut przed i 107 minut po). Prednizolon wywołał spadek poziomów testosteronu, hormonu wzrostu, DHEA i hormonów związanych z funkcjami tarczycy. Prednizolon najprawdopodobniej poprawił wydajność przez zwiększenie dostępności węglowodanów podczas wydłużonego ćwiczenia. Jednakże prednizolon i inne kortykosteroidy wywołują poważne skutki uboczne, które
w rezultacie pogarszają kondycję fizyczną. Prednizolon jest substancją zabronioną w sportach olimpijskich.
(British Journal Sports Medicine, 42: 983-988, 2008)
 
Wiele kontuzji pachwiny może okazać się przepukliną

Przepuklina pachwinowa to przejście zawartości jamy brzusznej przez ścianę brzucha, poprzez kanał pachwinowy. Podczas rozwoju układu moczowego i narządów rozrodczych, kanał pachwinowy służy jako ścieżka dla przemieszczania się jąder z brzucha do moszny. Z tego powodu mężczyźni są 25 razy bardziej narażeni na przepuklinę pachwinową niż kobiety.
W przeglądzie literatury John Nyland i jego koledzy z University of Louisville wywnioskowali, że wiele sportowych kontuzji pachwin jest przepukliną. Kontuzja pojawia się najczęściej podczas wykopów, obrotów i nagłych zmian kierunku oraz kopnięć w sportach takich jak piłka nożna, rugby, hokej na lodzie czy football. Powtarzalność tych ruchów powoduje, że kontuzje tego typu są typowe dla tych dyscyplin. Niestety taka kontuzja może być trudna do zdiagnozowania, nawet przy pomocy zastosowaniu rezonansu magnetycznego czy ultradźwięków. Laparoskopia pozwala na szybką regenerację i bardziej skuteczne niż dotychczasowe metody leczenia. Najlepszym sposobem na uniknięcie przepukliny jest zmaksymalizowanie kondycji fizycznej, siły, mocy i wytrzymałości kręgosłupa i mięśni dolnych partii ciała.
(British Journal of Sports Medicine, 42: 954-964, 2008)