Ćwiczenie pod lupą - maj 2010

Nareszcie zostawiliśmy za sobą ponurą zimę i już niedługo obowiązkową częścią garderoby stanie się koszulka z krótkim rękawem. Oznacza to, że nasze ramiona zostaną wystawione na widok publiczny, także poza murami siłowni. Nie ma lepszego dowodu na to, że jesteś doskonałym kulturystą, jak para ogromnych, grubych, dopakowanych ramion. W końcu od wieków to te żylaste atrybuty męskiego ciała były standardowym wyznacznikiem siły i muskulatury.
 
Co jest odpowiedzialne za nieziemskie szczyty ramion? Jest w tym na pewno sporo genetyki, jednak ogromne ramiona to nie tylko zestaw dobrych chromosomów i góra mięcha. Jeżeli podczas zimy udało ci się dodać trochę masy swoim bicepsom, nadszedł idealny czas na ćwiczenia, które ją oszlifują i nadadzą jej kształtów, a szczególnie szczytów. Aby tego dokonać, musisz skupić się przede wszystkim na atakowaniu głowy zewnętrznej (długiej) bicepsa. Uginanie przedramion ze sztangielkami na ławce skośnej nadaje się do tego idealnie, ponieważ pogrubia i podnosi bicepsy.
 
Aktywacja i anatomia bicepsa

Jak już sama nazwa wskazuje, mięsień dwugłowy ramienia składa się z dwóch głów. Podczas omawianego ćwiczenia szczególnie silnej stymulacji ulega głowa długa. Zaczyna się ona na guzku nadpanewkowym łopatki (wybrzuszenie położone nad wydrążeniem stawowym łopatki), dlatego jej włókna przechodzą przez staw barkowy. Omawiana głowa ma bardzo długie ścięgno i jest tak naprawdę krótsza od głowy krótkiej bicepsa. Brzusiec głowy długiej położony jest z boku ramienia, a jego włókna łączą się z włóknami głowy krótkiej w okolicach stawu łokciowego. Głowa krótka bicepsa zaczyna się na wyrostku kruczym przedniej części łopatki. Jej włókna biegną do środkowej (wewnętrznej) części kości ramiennej i łączą się z włóknami głowy długiej, tworząc grube ścięgno, którego przyczep leży na kości promieniowej przedramienia, poniżej łokcia. Dzięki takiej budowie biceps jest silnym zginaczem ramienia. Jednak z powodu faktu, że przyczep tego ścięgna leży na bocznej kości przedramienia, skurcz bicepsa powoduje supinację dłoni (odwrócenie jej w kierunku sufitu), jeżeli przedramię znajdowało się wcześniej w pozycji odwrotnej. Głowa długa uczestniczy także − choć w umiarkowanym stopniu  − w zgięciu ramienia w stawie barkowym (wyciągnięciu ręki do przodu).
 
Głęboko pod bicepsem leży mięsień ramienny. Jego przyczep początkowy znajduje się na przedniej powierzchni dolnej połowy kości ramiennej, a końcowy na guzowatości kości łokciowej. Taka budowa uniemożliwia mu jakąkolwiek supinację przedramienia, jest to jednak bardzo silny zginacz stawu łokciowego.

Cały artykuł można przeczytać w majowym "Muscular Development"