Hydrolizat kazeiny pobudza syntezę białek silniej niż kazeina - styczeń 2010

Wiele ostatnio mówiło się o hydrolizatach białek serwatki, ale teraz na rynku pojawiły się także hydrolizaty innego białka − kazeiny. Kazeina potrafi na kilka godzin powstrzymać rozpad białek − cecha ta czyni ją niezastąpioną w czasie snu, czyli 6–8-godzinnej przerwy w posiłkach. Nieprzerwane uwalnianie aminokwasów trwać może nawet do 7 godzin po spożyciu kazeiny! Hydrolizat kazeiny to preparat na bazie kazeiny uzyskanej z mleka, która została poddana hydrolizie, celem rozbicia na składające się na nią aminokwasy.

Za pomysłem stosowania hydrolizatów białek, zamiast protein w pierwotnej postaci, stoi chęć przyspieszenia ich trawienia i wchłaniania, co przekłada się na większą dostępność aminokwasów w osoczu krwi i tym samym, na intensyfikację syntezy białek w mięśniach. Dowiedziono już, że spożycie hydrolizatów białek serwatki, powoduje większy skok stężenia aminokwasów krążących we krwi, niż spożycie normalnych białek serwatki. Skoro więc hydrolizaty białek serwatki okazują się lepsze od ich peptydowych form, jak wygląda to w przypadku hydrolizatów kazeiny?

Porównaniem efektów spożycia kazeiny i hydrolizatu kazeiny na syntezę białek zajęli się naukowcy z Holandii. Uczestnicy eksperymentu spożywali napój z rozpuszczonymi 35 g kazeiny lub hydrolizatu kazeiny, a zespół badawczy kontrolował u obu grup poziom insuliny oraz tempo syntezy i rozpadu białek. Na zakończenie badania, naukowcy ogłosili, że spożywanie hydrolizatu kazeiny zwiększa, w porównaniu do kazeiny, dostępność aminokwasów w osoczu i sprzyja zwiększeniu tempa syntezy białek w mięśniach u ludzi.

W toku badań zaobserwowano także większy wzrost stężenia aminokwasów w osoczu po spożyciu hydrolizowanej kazeiny, niż w przypadku kazeiny nieprzetworzonej. Obserwacja ta potwierdza tylko wcześniejsze badania, w których również odnotowano wyższe szczytowe wartości stężenia aminokwasów w osoczu krwi po spożyciu hydrolizowanej kazeiny, w porównaniu do kazeiny w formie całych białek. Po spożyciu hydrolizatu kazeiny nastąpił większy skok stężenia egzogennego aminokwasu fenyloalaniny w krwi, niż po spożyciu podstawowej formy kazeiny. Przez 6 godz po spożyciu białka, w przypadku hydrolizatu, we krwi krążyło o 25% więcej cząsteczek fenyloalaniny.

Reasumując, badania te dostarczają dowodu na to, że hydrolizowane białka są szybciej trawione i wchłaniane, co sprawia, że organizm otrzymuje więcej aminokwasów. Tym samym, również hydrolizowana kazeina jest lepiej trawionym i wchłanianym źródłem białek, co owocuje większą biodostępnością składających się na nią aminokwasów.
 
 
Hydrolizaty kazeiny mają też silniejsze działanie antykataboliczne
 
Innym ciekawym zjawiskiem, które zaobserwowano było obniżenie tempa rozpadu białek po spożyciu hydrolizowanej formy białka w porównaniu do normalnej kazeiny – stać za tym może nasilone uwalnianie insuliny po spożyciu hydrolizatu białka, które również zwróciło uwagę naukowców.
Już dawno dowiedziono, że podwyższony poziom insuliny spowalnia rozpad białek. Ponadto, zwrócono też uwagę na fakt, iż zwiększone stężenie insuliny we krwi odgrywa kluczową rolę w pobudzaniu przepływu krwi w tkance mięśni szkieletowych, zwiększając tym samym ilość dostarczanych do mięśni aminokwasów. Co za tym idzie, do silniejszego niż w przypadku spożycia zwykłej kazeiny pobudzenia procesów anabolicznych zachodzących w mięśniach po spożyciu hydrolizowanej formy kazeiny (mierzonego przez 3 godz po posiłku), przyczyniać się może zarówno zwiększone stężenie aminokwasów w osoczu krwi, jak i silniejsza odpowiedź insulinowa.
Wyniki tych badań, świadczą o tym, że w odróżnieniu od kazeiny, spożycie hydrolizatu kazeiny przyczynia się do nasilenia procesów anabolicznych nie tylko na drodze normalnej reakcji organizmu na zjedzenie posiłku, ale także poprzez ogólnoustrojowe spowalnianie rozpadu protein.
 
Bibliografia:
1.Calbet J.A., Holst J.J., Gastric emptying, gastric secretion and enterogastrone response after administration of milk proteins or their peptide hydrolysates in humans, Eur J Nutr, 43: 127-−39 (2004).
2.Gelfand R.A., Barrett E.J., Effect of physiologic hyperinsulinemia on skeletal muscle protein synthesis and breakdown in man, J Clin Invest, 80: 1-−6 (1987).
3.Biolo G., Williams B.D., Fleming R.Y., Wolfe R.R., Insulin action on muscle protein kinetics and amino acid transport during recovery after resistance exercise, Diabetes, 58: 949-−57 (1999).
4.Fryburg D.A., Jahn L.A., Hill S.A., Oliveras D.M., Barrett E.J., Insulin and insulin-−like growth factor-−1 enhance human skeletal muscle protein anabolism during hyperaminoacidemia by different mechanisms, J Clin Invest, 96: 1722-−9 (1995).