Research: Spalanie tłuszczu - październik 2009

Ilość wchłanianego pokarmu nie zależy od pory treningów

Podczas 10 minut ćwiczeń, przy umiarkowanym wysiłku fizycznym spala się około 100 kalorii. Dla tych, którzy mają napięty program i chcą wycisnąć jak najwięcej z każdego treningu, ilość ta jest niewielka. Na wadze traci się wówczas, gdy pobór kalorii ze spożywanych pokarmów jest mniejszy niż ich ilość spalana w trakcie ćwiczeń i w wyniku normalnego metabolizmu. Czy pora dnia, w której odbywają się ćwiczenia wpływa na ilość spożywanego w ciągu dnia pokarmu? Badanie przeprowadzone w School of Sport Science, Exercise and Health na Uniwersytecie Zachodniej Australii pokazało, że pora dnia, w której wykonuje się ćwiczenia nie ma wpływu na ilość pokarmu przyjmowanego w ciągu 24 godzin. Naukowcy obliczyli ilości jedzenia spożywane przez osoby trenujące rano, popołudniu oraz osoby nie ćwiczące w ogóle. Trening obejmował 45-minutowe ćwiczenia na bieżni przy intensywności równej 75% maksymalnego wysiłku. Podczas dni treningowych badani ochotnicy nie spożywali większej ilości jedzenia niż w pozostałe dni, co udowodniło, że dodatkowa aktywność fizyczna przyczynia się do kontrolowania wagi. Wniosek z tego jest następujący: powinno się ćwiczyć w najbardziej odpowiedniej dla siebie porze dnia.
(„Meeting Abstract 164, Australian Conference Medicine Science In Sport”, grudzień 2008)
 
Utrata wagi redukuje symptomy bezdechu sennego

Osoby cierpiące na bezdech senny przestają podczas snu oddychać (na krótkie okresy czasu). Przypadłość powoduje niespokojny sen i przyczynia się dozmęczenia i senności w ciągu dnia. Stan bezdechu jest to bardzo niebezpieczny, może zwiększać ryzyko występowania wypadków samochodowych i śmiertelnych zaburzeń rytmu serca. Wielu kulturystów chrapie lub często budzi się w nocy, ponieważ ich duże mięśnie szyi blokują przepływ powietrza w jamie ustnej i gardle. Jeśli macie takie objawy, możliwe że cierpicie na bezdech senny. Niewłaściwy sen wywołany bezdechem przyczynia się do powstawania otyłości, a otyłość przyczynia się do wstępowania bezdechu sennego, bo dodatkowa tkanka i słabe napięcie mięśni w gardle blokują drogi oddechowe w trakcie snu. Nadmiar tkanki tłuszczowej zmienia metabolizm, co z kolei również zakłóca naturalny sen. Bezdech senny można leczyć poprzez utratę wagi, stosując zabiegi chirurgiczne lub aparat do generowania dodatniego ciśnienia w drogach oddechowych (CPAP). Badanie przeprowadzone w Finlandii wykazało, że utrata wagi eliminuje większość objawów związanych z łagodnym bezdechem sennym. Jeśli macie problemy ze snem lub odczuwacie zmęczenie i senność w ciągu dnia, skontaktujcie się z lekarzem. Nie lekceważcie tego problemu, ponieważ bezdech senny może nawet zabić.
(„American Journal of Respiratory and Critical Care Medicine” 2009, 179, s. 320–327)
 
Wirus powiązany z otyłością

Czy wirus może wywoływać otyłość? Rewolucja w genetyce obiecuje znaleźć odpowiedzi na pytania dręczące ludzkość od wieków. Geny kontrolują wszystkie funkcje w komórkach: magazynowanie i wykorzystywanie energii, naprawa uszkodzeń i produkcja nowych białek. Zaburzanie aktywności genów zakłóca podstawowe procesy organizmu ludzkiego takie jak metabolizm czy odporność. Geny bronią się przed codziennymi atakami ze strony promieniowania UV pochodzącego od słońca, wolnych rodników produkowanych w trakcie metabolizmu i zanieczyszczeń środowiska. Teraz do tej listy możemy dodać również wirusy. Wyniki badań wykazały związek infekcji wirusowych z chorobami układu krwionośnego. Naukowcy odkryli, że infekcje wirusowe mogą być powiązane z występowaniem otyłości. U zwierząt zarażonych adenowirusem-36, pochodzącym z tej samej rodziny co wirusy wywołujące przeziębienia, biegunki i zapalenie spojówek, występuje większa ilość tkanki tłuszczowej niż u zwierząt niezainfekowanych. 20–30% spośród osób otyłych jest zarażonych wirusem. Dla porównania spośród osób szczupłych, tylko 5% jest zainfekowanych. Jeśli wirusy naprawdę przyczyniają się do występowania otyłości, naukowcy będą mogli stworzyć szczepionkę po to, aby je zwalczyć.
 („BBC News”, 26 stycznia 2009)
 
Substancje znajdujące się w jelitach zmniejszają głód

Podwzgórze, istotna struktura w mózgu kontrolująca apetyt, stan sytości, temperaturę organizmu i uwalnianie hormonów, działa pod wpływem sygnałów chemicznych, zwiększając lub zmniejszając stopień metabolizmu i wchłaniania pokarmu. Naukowcy z Wielkiej Brytanii, w swej publikacji przeglądowej opisali występujące w przewodzie pokarmowym cząsteczki chemiczne, które blokują uczucie głodu i wywołują uczucie sytości. Cząsteczki te to m.in peptyd YY, polipeptyd trzustkowy, peptyd glukagonopodobny-1 i oksyntomodulina. Firmy farmaceutyczne dokładnie badają te związki licząc, że pomogą one stworzyć nowe możliwości kontrolowania otyłości. Aktualnie stosowane leki i środki odchudzające działają poprzez obniżanie apetytu (sibutramina) lub zahamowanie wchłaniania tłuszczów (orlistat). Stosowanie tych środków wywiera nieprzyjemne efekty uboczne ograniczające ich efektywność.
(„International Journal of Obesity” 2008, 32, s. 28–31,)
 
Hormon wzrostu zwiększa rozpad tłuszczów w trakcie stosowania diety

Hormon wzrostu stymuluje wzrost u dzieci, a u dorosłych działa jako istotna substancja kontrolująca metabolizm. Zwiększony poziom hormonu wzrostu stymuluje syntezę białek w organizmie i zwiększa stopień spalania tłuszczu. Badanie przeprowadzone w Danii przez Louise Moller wykazało, że w trakcie stosowania diety hormon wzrostu zwiększa rozpad tłuszczów i podnosi poziom cukru we krwi. Jednakże hormon ten hamuje również uwalnianie IGF-1, związku istotnego dla procesów syntezy białek i hipertrofii. To pozwala wyjaśnić, dlaczego tak trudno jest zwiększyć masę mięśniową w trakcie stosowania diety. Podczas okresu ograniczonego przyjmowania pokarmu, organizm stara się chronić białka (np. białka mięśni i białka krwi), wykorzystując zapasy energii zgromadzone w tłuszczach. Organizm kontroluje ten proces poprzez zwiększenie produkcji hormonu wzrostu, który stymuluje spalanie tłuszczu i równoczesne obniżenie produkcji IGF-1, związku istotnego dla procesów rozrostu tkanki mięśniowej.
(„Journal Clinical Endocrinology Metabolism” 2009, 94, s. 965–972,)
 
Hormon wzrostu zapobiega utracie tkanki mięśniowej po chirurgicznym zabiegu odchudzającym

Ponad 30% Amerykanów cierpi na otyłość, a liczba ta zwiększa się z roku na rok. W przypadku większości otyłych dieta i ćwiczenia nie przynoszą oczekiwanych rezultatów, więc wiele z nich ucieka się do chirurgii bariatrycznej. Chirurgia bariatryczna odnosi się do zabiegów medycznych, które ograniczają wchłanianie substancji odżywczych. W zależności od rodzaju zabiegu, na wadze można stracić od 30 do 55 kg. Niestety, większość osób wraz z tłuszczem traci również tkankę mięśniową. Badanie przeprowadzone przez Silvię Savastano na Uniwersytecie Federico II w Naples we Włoszech wykazało, że podawanie hormonu wzrostu osobom, które przeszły chirurgiczny zabieg odchudzający, zapobiega utracie odłuszczonej masy ciała. Sześć miesięcy po zabiegu, pacjenci zażywający hormon wzrostu stracili mniej odtłuszczonej masy ciała i tkanki kostnej niż osoby nie stosujące tego środka. Co więcej, poziom tłuszczów w ich krwi i regulacja gospodarki cukrowej uległy polepszeniu. Stosowanie suplementów zawierających hormon wzrostu w efektywny sposób zwiększa korzyści płynące z zastosowania chirurgicznych zabiegów odchudzających.
(„Journal Clinical Endocrinology Metabolism” 2009, 94, s. 817–826,)
 
Czy picie dużych ilości wody stymuluje utratę tkanki tłuszczowej?

Opublikowane przez amerykański Departament Rolnictwa najnowsze wytyczne dotyczące odżywiania zalecają picie wody w momencie odczuwana pragnienia. Badania nie popierają wcześniejszych zaleceń, sugerujących, że powinno pić się co najmniej osiem 8-uncjowych szklanek wody dziennie. Francuscy naukowcy spekulują, że zwiększona ilość wody w komórkach stymuluje utratę tkanki tłuszczowej. Przyjmowanie większych ilości wody hamuje enzym konwertujący angiotensynę (ACE), który pomaga kontrolować ciśnienie krwi i uczucie pragnienia. Z badań przeprowadzonych na zwierzętach wynika, że zahamowanie ACE prowadzi do zwiększonego wchłaniania wody i utraty tkanki tłuszczowej. Równoczesne stosowanie inhibitorów ACE i picie dużej ilości płynów może przyczynić się do utraty wagi.
(„International Journal of Obesity” 2009, 33, s. 385)
 
Krótszy sen powiązany ze zwiększonym wchłanianiem tłuszczów

Osoby, które niewiele śpią miewają problem z wagą. Nieodpowiednia ilość snu związana jest z występowaniem otyłości, jednakże naukowcy nie do końca są pewni dlaczego. Australijscy badacze odkryli, że u osób śpiących krótko, ilość wchłanianych tłuszczów jest większa. Wchłanianie tłuszczów i węglowodanów zwiększa się wraz ze zmniejszającą się ilością snu. Jednakże długość trwania snu nie jest związana z wchłanianiem białek czy z poziomem cukru we krwi. Ludzie śpiący krócej, przyjmują więcej tłuszczów, co przyczynia się do powstawania otyłości. W badaniu przeanalizowano dane pochodzące od prawie 3000 osób zamieszkałych w Chinach. W Stanach Zjednoczonych średni czas trwania snu zmniejszył się z 9 godzin dziennie w 1960 roku do 7 godzin dziennie w  2009 roku. Skrócenie snu zbiegło się w czasie z gwałtownym zwiększeniem występowania otyłości. Brak snu może sprawiać, że będziecie grubi!
(„International Journal of Obesity” 2009, 32, s. 1835–1840,)