Mistrzostwa Świata w Kulturystyce Klasycznej - Kaliningrad 2008

W dniach 21–23 listopada 2008 r. w Kaliningradzie odbyły się III Mistrzostwa Świata w Kulturystyce Klasycznej. Pomimo bariery wizowej, do Kaliningradu przybyły liczne reprezentacje z 27 krajów całego świata, w tym z Polski. 21 listopada po dość długiej i męczącej podróży z Warszawy całą ekipę zakwaterowano w usytuowanym 10 km od centrum Kaliningradu komfortowym hotelu Baltika.

Następnego dnia do rywalizacji przystąpiło 19 klasyków do 170 cm. Polskę reprezentowali Mariusz Marusik oraz Arkadiusz Misiak. Od strony jakości umięśnienia obydwaj nasi zawodnicy byli bardzo dobrze przygotowani. Jednak obaj mieli po kilka kilogramów niedowagi do górnego limitu. U Mariusza te niedobory były widoczne w górnej części ciała, w szczególności w obrębie mięśni najszerszych grzbietu. Natomiast u Arka wyraźnie odstawały nogi, zarówno masą, jak i jakością, od górnej części ciała. W efekcie Mariusz zajął 13. miejsce, a Arek został sklasyfikowany na 15. pozycji. W kategorii tej pod względem proporcji, masy mięśniowej i nienagannej definicji wyróżniał się Bułgar Konstantin Paskalev, który po pierwszej rundzie półfinałowej prowadził z Rosjaninem Vladimirem Kambarovem i z byłym Mistrzem Świata z 2006 r. Joelem Carlosem Scheek z Holandii. W rundzie finałowej, gdzie według obecnie obowiązujących przepisów wszystko zaczyna się od nowa po wymianie panelu sędziowskiego, Paskalev wylądował na trzeciej pozycji, a wygrał Rosjanin z przewagą 3 punktów nad Holendrem i 6 punktów nad Bułgarem.

W następnej kategorii do 175 cm również mieliśmy 2 zawodników, tj. Mariusza Bałazińskiego i Rafała Tymczuka. W kategorii tej wystąpiło 18 zawodników. Od razu było widać, że sylwetka będącego w życiowej formie Mariusza wyróżnia się zarówno proporcjami, jak i jakością umięśnienia. Nasz drugi zawodnik, Rafał Tymczuk, odznaczał się bardzo ładną sylwetką, lecz miał jeszcze kilka kilogramów niedowagi do górnego limitu. Jak rozbuduje nieco umięśnienie, to przy nienagannej definicji będzie mógł w przyszłości nieźle namieszać na arenie międzynarodowej. W rundzie półfinałowej na 1. miejscu sklasyfikowano Włocha Corrado Carbe, na 2. Rosjanina Anatoliy Shelin, na 3. miejscu Mariusza Bałazińskiego, na 4. Estończyka Vahi Imre, na 5. z tą samą liczbą punktów sklasyfikowano dwóch zawodników Ukraińca Dmytro Simonov i Białorusina Vadzima Andreichyk. Rafał Tymczuk ostatecznie został sklasyfikowany na 10. pozycji. Rundy finałowe, tak jak w poprzedniej kategorii, nieco powywracały punktację uzyskaną przez poszczególnych zawodników, w szczególności dotyczyło to Białorusina, który w półfinałach był sklasyfikowany razem z Ukraińcem na 5. miejscu. W finałach prezentował już dużo lepszą definicję i wyraźnie przesunął się na miejsce 1. Natomiast Włoch Corrado Carbe spadł z miejsca 1. na 4. Sklasyfikowany na 2. miejscu Rosjanin miał nienaganną definicję, lecz bardzo widoczna waskularyzacja na całym ciele nie wyglądała zbyt estetycznie i nie każdemu mogło się to podobać. Mariusz, który podobnie jak w półfinałach został sklasyfikowany na 3. miejscu, zdobywając brązowy medal, odniósł nie mały sukces i z pewnością zawalczy jeszcze o złoto.

W kategorii do 180 cm nie mieliśmy żadnego zawodnika, lecz nie brakowało emocji. Doszło tu do nie małej sensacji, kiedy to ogłoszono zwycięstwo Rosjanina Aleksandra Denisienko nad ciemnoskórym Szwajcarem Aime Parafait Konstedtem. Denisienko jeszcze w zeszłym roku startował w Fitness Gimnastycznym i był zwycięzcą Pucharu Świata. Od tego czasu rozbudował dość pokaźnie umięśnienie. Połączenie pięknej sylwetki, szerokich ramion i dopracowanych mięsni grzbietu pozwoliło mu jednogłośnie zwyciężyć z absolutnym Mistrzem Europy i Świata z 2007 r. Konstedtem z Szwajcarii. Na trzecim miejscu uplasował się Demir Murat z Niemiec, który zarówno masą, jak i jakością umięśnienia ustępował swoim poprzednikom.

Kategoria powyżej 180 cm to był prawdziwy koncert w wykonaniu Rosjan, którzy zebrali komplet medali. Na 1. miejscu sklasyfikowano broniącego tytułu Mistrza Świata z 2007 r. Romana Plachintę z Kaliningradu, na 2. Arsena Yangieva, a na 3. miejscu – Liya Pavlova. Z całej trójki Rosjan Plachinta miał najsłabszą definicję, lecz ogólne proporcje sylwetki i masę mięśniową miał najlepsze. Na pechowym 4. miejscu znalazł się Słowak, dwukrotny Mistrz Europy i v-ce Mistrz Świata z 2006 r. – Lubos Malinak, 5. miejsce przypadło ostatniemu z naszych reprezentantów Jerzemu Pisulskiemu, który niestety nie prezentował formy, jaka w maju dała mu zwycięstwo na Mistrzostwach Europy w Hiszpanii. Pomimo, że jego sylwetka wyróżniała się dobrymi proporcjami i ogólną masą mięśniową, ustępował on swoim poprzednikom definicją, zwłaszcza w obrębie górnej części ciała. W kategorii open zwyciężył będący objawieniem tych mistrzostw Alexsander Denisienko.

Nie bez kozery artykuł zatytułowałem „Całe złoto dla Rosji”, gdyż jedynie w kategorii do 175 cm zwycięzcą był Białorusin, przed Rosjaninem i naszym reprezentantem Mariuszem Bałazińskim. W pozostałych kategoriach łącznie z kategorią open triumfowali już tylko Rosjanie. Drużynowo zwyciężyła Rosja przed Białorusią i Polską. Ogólnie rzecz ujmując, pomimo pewnego niedosytu, występ Polskiej Reprezentacji na Mistrzostwach Świata należy uznać za udany, gdyż brązowy medal Mariusza Bałazińskiego oraz trzecie miejsce drużyny jest dużym osiągnięciem dla zawodników i trenera kadry Bogdana Szczotki.