Research: Doping - październik 2009

Terapia osoczem bogatopłytkowym może łamać zasady antydopingowe

Płytki krwi stymulują krzepnięcie, ale również uwalniają czynniki wzrostu takie jak IGF-1, które przyśpieszają gojenie się ran i uszkodzeń. Niektóre raporty donoszą o cudownym działaniu uzdrawiającym wywołanym zastrzykami z osocza bogatopłytkowego. Procedura polega na odzyskiwaniu płytek z krwi pobranej od danej osoby i wstrzyknięciu ich do uszkodzonych tkanek miękkich takich jak ścięgna czy wiązadła. Technicznie rzecz biorąc, terapia osoczem bogatopłytkowym jest formą dopingu z wykorzystaniem krwi, gdyż polega na ponownym wprowadzeniu do organizmu sportowca jego własnej tkanki. Dodatkowo płytki wydzielają IGF-1, związek znajdujący się na liście substancji zabronionych. Terapia z wykorzystaniem osocza bogatopłytkowego jest ekscytującą, nową techniką, którą można wykorzystać w leczeniu urazów sportowych, ale według aktualnie obowiązujących regulacji, jest to procedura nielegalna.
 („The New York Times”, 17 lutego 2009)

Współczulny system nerwowy zapobiega rozpadowi białek

Hormon wzrostu, IGF-1, testosteron i insulina to dobrze znane hormony anaboliczne. Do anabolików zalicza się również beta-agonistów, jak np. Clenbuterol, które wywierają podobne działanie do epinefryny (adrenaliny) i innych hormonów układu współczulnego. Może być to trochę mylące, gdyż do produkcji energii epinefryna zwiększa również wykorzystanie tłuszczów, węglowodanów i białek oraz hamuje magazynowanie glikogenu w trakcie ćwiczeń (glikogen jest magazynowaną formą węglowodanów). Brazylijskie badanie wykazało, że hormony układu współczulnego blokują rozpad białek mięśniowych poprzez zaburzanie destruktywnych efektów występowania nadmiaru wapnia w mięśniach. Poziom wapnia w komórkach mięśniowych ulega podwyższeniu w wyniku ich uszkodzenia, powstałego w trakcie wykonywania ćwiczeń. Intensywny trening siłowy często powoduje rozpad komórek mięśniowych, wyciek wapnia z wnętrza komórek oraz zapalenie. Wszystkie te procesy wywołują opóźnioną bolesność mięśni. Leki takie jak Clenbuterol blokują negatywne efekty działania wapnia, co zapobiega rozpadowi mięśni i stymuluje hipertrofię.
(„Brazilian Journal Medical Biological Research” 2009, 42, s. 21–28,)

Deca powoduje agresywne zachowanie u myszy

Czy myszy mieszkające w waszych spiżarniach, garażach i strychach są bardziej agresywne niż zazwyczaj? Może są na sterydach? Brazylijscy naukowcy przebadali zmiany w centralnym układzie nerwowym i zachowaniu myszy, którym podano zastrzyki z nandrolonu (Deca durabolinu). U ludzi Deca stymuluje wzrost masy mięśniowej i siłę mięśni, ale równocześnie zwiększa agresywność i impulsywne zachowanie. U myszy, którym przez 28 dni podawano wysokie dawki nandrolonu, masa ciała zwiększyła się, ale zwierzęta wykazywały się również zwiększoną nerwowością i agresywnym zachowaniem. U myszy zauważono też obniżoną aktywność mózgu w rejonie podwzgórza, która jest istotna dla inhibicji psychologicznej. To badanie może pomóc w wyjaśnieniu dlaczego niektóre osoby korzystające ze sterydów wykazują mniej zahamowań i są bardziej agresywne.
(„Genes, Brain and Behavior” 2009, 8, 161–173,)

Cały artykuł można przeczytać w październikowym "Muscular Development"