Sterydowa prohibicja, a przekrój rynku sterydów - lipiec - sierpień 2009

Do pisania artykułu, który w tym miesiącu znalazł się w moim dziale, przystąpiłem przebywając w holenderskim Amsterdamie. Wybrałem właśnie Holandię jako warsztat pracy nad tym projektem z wielu powodów. Po pierwsze, nie ma tutaj żadnych przepisów, które zakazywałyby posiadania sterydów na użytek osobisty. Dzięki temu mogłem legalnie nabyć i posiadać wszystko, czego potrzebowałem do moich badań. Po drugie, władze tego kraju raczej nie łożą zbyt wielkich sum na powstrzymywanie nielegalnego obrotu sterydami. Nie ma w tym kraju spektakularnych „nalotów” na osoby związane z tą branżą, a kiedy ktoś wpadnie, kary nie są zazwyczaj zbyt surowe. W rezultacie tego wszystkiego, ludzie wydają się być znacznie mniej wrodzy przeciętnemu rozmówcy, kiedy pyta ich on o te sprawy.
 
     Jak zdarzyło mi się już wspomnieć na łamach poprzednich numerów MD, ostatnio wiele czasu poświęciłem zagadnieniom nielegalnego obrotu sterydami w ostatnim czasie. Jestem osobiście zaniepokojony zmianami, jakie zaszły w samych sterydach, pod wpływem zaciskającej się na tej branży pętli ustawowej prohibicji. PrawaPrawo, które czynią posiadanie sterydów i handel nimi przestępstwem, obowiązuje na terenie USA już od niemal 20 lat. Podobne zakazy prawne były przez ten czas systematycznie ustanawiane w kolejnych krajach Europy. Przepisy te nie pozostały bez wpływu na oblicze handlu sterydami – wręcz przeciwnie, zmieniły je drastycznie. Myślę, że teraz właśnie jest właściwy moment na przyjrzenie się tym zmianom – a precyzując, myślę, że czas już najwyższy czas zastanowić się, jak prawa ograniczające wolny obrót sterydami zmieniły poziom ryzyka, na który narażają się osoby je stosujące sterydy. W tym miesiącu właśnie tym chciałem się zająć – pokazać zmiany, jakie zaszły i czym (pod wpływem sterydowej prohibicji) stał się rynek handlu sterydami.

Wczesne źródła importu – Europa i Azja

     W momencie wprowadzenia prohibicji, sterydy anaboliczne pochodzące z innych krajów już od wielu lat gościły na amerykańskim rynku. Z Europy zachodniej do Stanów co jakiś czas trafiały takie importowane produkty jak Esiclene, Masteron, Nilevar czy Parabolan. Z kolei metandrostenolon, który został wycofany z handlu w Stanach kilka lat wcześniej, był w miarę regularnie przemycany z Europy Wschodniej i Azji. Chociaż sterydy pochodzenia zagranicznego stanowiły zaledwie małą część obrotu w USA, z całą pewnością istniał do nich stały dostęp i stałe kanały ich dostawy. Gdy jednak prawo z roku 1991 weszło w życie w Stanach i zasoby wcześniej wyprodukowanych sterydów zaczęły się kurczyć, kanały te zaczęły pękać w szwach. W pierwszych latach prohibicji na rynek w USA trafiło wiele zupełnie nowych produktów różnego pochodzenia i czarny rynek wkrótce został zdominowany przez wyroby europejskie i azjatyckie.

Przełom wieków – dominacja Meksyku

     Od wielu lat w Meksyku istniała niewielka, ale stała produkcja sterydów. Zmotywowany jednak przez popyt, rynek ten błyskawicznie się rozrósł. Produkcja podskoczyła zwłaszcza w sektorze sterydów weterynaryjnych, łatwiejszym do adaptacji i nie obwarowanym tak ścisłymi przepisami. Meksyk, będący tak blisko USA, mający rozbudowany i sprawdzony system przemycania przez granicę innych narkotyków, na przełomie wieków stał się jednym z głównych eksporterów sterydów do Stanów Zjednoczonych. W momencie szczytowej produkcji w roku 2005, po kilku zaledwie latach, meksykańskie zakłady produkujące farmaceutyki na potrzeby weterynaryjne wypuszczały na rynek więcej marek i typów sterydów, niż jakikolwiek naród w dotychczasowej historii tej branży – w efekcie osiągając ostatecznie 82% udziału w amerykańskim czarnym rynku. Wiele z tych produktów zdecydowanie odbiegało od tradycyjnych formuł stosowanych w weterynarii. Często zawierały wysokie dawki substancji przeznaczonych dla ludzi, czasem nawet w postaci wieloskładnikowych stacków i z całą pewnością bardziej odpowiadały potrzebom kulturystów niż weterynarzy.

Cały artykuł można przeczytać w lipcowo - sierpniowym "Muscular Development"