Research: Doping - luty 2009

Suplementy z testosteronem zwiększają masę mięśniową i masę kostną u starszych mężczyzn

Poziom testosteronu spada z wiekiem, szczególnie tego biologicznie aktywnego, wolnego testosteronu. Niski poziom hormonu przyczynia się do chorób serca, cukrzycy, spadku masy mięśniowej i kostnej, spadku siły i energii, depresji, osłabienia zdolności seksualnych, zmęczenia i obniżenia jakości życia. Naukowcy i lekarze spierają się w kwestii pozytywnych i negatywnych efektów działania suplementów testosteronu u starzejących się mężczyzn. Przeprowadzone na University Hospital w North Norway badanie pokazało, że u starszych mężczyzn (w wieku od 60 do 80 lat) z niższym poziomem testosteronu zaobserwowano zwiększone występowanie anormalności anabolicznych (wyższe poziomy cukru, insuliny i tłuszczu we krwi), zwiększenie tłuszczu w strefie brzusznej i redukcję masy kostnej oraz mięśniowej. Po roku suplementacji testosteronem u mężczyzn obserwowano wzrost masy kostnej oraz mięśniowej i spadek całościowego poziomu tłuszczu i tłuszczu brzusznego, ale nie odnotowano żadnych zmian w miarach anabolicznych. Program suplementacji podniósł jedynie poziom testosteronu we krwi do zwykłych wartości, a więc to badanie nie jest dobrym miernikiem kuracji. Zwiększenie poziomu testosteronu we krwi zwiększyło po prostu masę mięśniową i kostną oraz zredukowało tłuszcz u starszych mężczyzn. (International Journal of Impotence Research, 20: 378–387, 2008)
 
Sterydy wywołały trądzik bliznowcowy u młodych kulturystów

Trądzik dotyka 85% młodych ludzi i często pozostaje problemem do wczesnych lat po dwudziestce. Wypukłości i pryszcze są etapem przejściowym w życiu nastolatków, ale ostre przypadki obniżają samoocenę i mogą być przyczyną depresji, a nawet samobójstwa. Trądzik to zapalenie wydzielających tłuszcz gruczołów łojowych znajdujących się w naszej skórze. Gruczoły produkują najwięcej tłuszczu w okresie młodzieńczym. Sterydy anaboliczne zwiększają wydzielanie tłuszczu jeszcze bardziej, co pogarsza stan trądziku. Niemieccy lekarze zrelacjonowali przypadek młodego kulturysty, u którego pojawiły się wrzody skórne i głębokie blizny wynikające ze stosowania sterydów anabolicznych. Stan poprawił się po zastosowaniu środków antyseptycznych i antybiotyków, ale blizny pozostały. Trądzik jest bardzo powszechny u ludzi stosujących sterydy anaboliczne. Skutki uboczne są szczególnie dotkliwe u młodych użytkowników, ponieważ są oni naturalnie bardziej podatni na trądzik. Badacze mówią, że nawet umiarkowanie dawki sterydów anabolicznych mogą powodować poważne problemy ze skórą u nastolatków. (Lancet, 372: 656, 2008)
 
Bezigłowy system wstrzykiwania hormonu wzrostu

Firma Antares Pharma Inc. wraz z Amerykańską Agencją do spraw. Żywności i Leków zaprezentowała nowy alternatywny sposób aplikacji hormonu wzrostu. Większość pacjentów nie lubi zastrzyków, ponieważ są one bolesne i niewygodne. Nowy system wyeliminowałby igły i potrzebę ich usuwania. Sprawi, że użycie miejsca podania dodatkowych zastrzyków będzie łatwiejsze. Hormon wzrostu obejmuje rynek wartości miliarda dolarów w Stanach Zjednoczonych. Producenci leków postrzegają nową alternatywną metodę aplikacji leków jako sposób na zwiększenie sprzedaży. Jednakże badanie przeprowadzone w Wielkiej Brytanii w 2002 roku (Int J Impotence Res, 14: 498-501, 2002) pokazuje, że pacjenci oceniali bezigłowy system podawania leków jako bardziej bolesny i wybierali tradycyjny sposób z igłą zamiast urządzenia bezigłowego. Hormon wzrostu jest podawany za pomocą małych igieł insulinowych a więc bezigłowy system może być niczym więcej niż tylko chwytem marketingowym. (Press release, NJ Antares-Pharma, 27 lipca 2008)
 
Nandrolon odpowiedzialny za guzy wątroby i krwawienie u kulturystów

Doustne sterydy anaboliczne są przyczyną problemów z wątrobą, takich jak zatykanie przewodów żółciowych (cholestaza) podniesiony poziom enzymów wątrobowych, żółtaczka (żółte zabarwienie skóry), guzy wątroby i rak wątroby. Iniekcyjne SAA (estry testosteronu, na przykład enantan testosteronu) zwykle nie powodują problemów wątrobowych, jednak mogą być ich przyczyną. Nicole Martin ze szpitala Massachusetts General Hospital w Bostonie relacjonuje przypadek 27-letniego kulturysty, który był leczony na guzy wątroby, wywołujące ostre krwawienie w wątrobie, które były uważane za skutek długotrwałego stosowania nandrolonu (Deca Durabolinu) i androstenedionu. Pacjent wyzdrowiał po kuracji, ale wznowił stosowanie SAA i problemy z wątrobą powróciły. Zaburzenia pracy wątroby są rzadkie przy stosowaniu iniekcyjnych androgenów, jednak niektórzy ludzie są na nie podatni. Każdy, kto przyjmuje sterydy anaboliczne powinien być badany regularnie pod kątem możliwych skutków ubocznych dla wątroby. (World Journal Gastroenterology, 14: 4573-4575, 2008)
 
Czy zwycięzcy rekordów olimpijskich byli na dopingu?

Dlaczego obecne rekordy w rzucie młotem, rzucie dyskiem, skoku o tyczce i skoku wzwyż są mniej więcej podobne do tych z lat osiemdziesiątych i wczesnych dziewięćdziesiątych, a rekordy w sprincie i pływaniu opadają jak liście? Jamajski sprinter Usain Bolt został nazwany Albertem Einsteinem sportu po swoich niewiarygodnych wyczynach bicia światowych rekordów na olimpiadzie w Pekinie. Jest po prostu utalentowany czy może poszedł w ślady sportowców korzystających ze środków dopingujących, takich jak Marion Jones czy Ben Johnson? Jeré Longman w artykule z New York Timesa poddał w wątpliwość takie wyczyny olimpijskie. Trzech z pięciu ostatnich zwycięzców olimpijskich w biegu na 100 m mężczyzn (Ben Johnson, Linford Christie i Justin Gatlin) oraz legenda sprintu kobiet Marion Jones zostali zdyskwalifikowani za użycie sterydów. Jamajka ma stosunkowo swobodny program testów antysterydowych, który mógł umożliwić Boltowi przygotowanych solidne podstaw poza sezonem. Bolt rzadko startował w zawodach poza Jamajką przed Olimpiadą. Jednakże Longman twierdzi, że ścieżka i pole niesprawiedliwie zostały poddane wnikliwszym badaniom niż pływanie, baseball, koszykówka i hokej. Bolt pobił trzy światowe rekordy w sprintach i był szczegółowo badany pod kątem dopingu, podczas gdy pływacy rozgromili prawie 50 światowych rekordów od marca 2008 roku, a wszyscy przypisują ich progres strojom. NBA i NHL mają śmiesznie banalne programy antydopingowe, ponieważ obawiają się, że zepsują sobie reputację. Longman wysunął konkluzję, że stosowanie dopingu jest sprawą nieuniknioną w sporcie, ponieważ liczy się tylko zwycięstwo i że legalizacja środków dopingujących przez sportowców byłaby bardziej szczera i mniej trąciła hipokryzją. Fani sportu mogliby przynajmniej wierzyć w to, co widzą. Wystąpienie Bolta na Olimpiadzie było spektakularne. Jeżeli nie będzie miał wyników pozytywnych na zakazane substancje, powinien otrzymać od ludzi należny szacunek. (The New York Times, 21 sierpnia 2008)
 
Kuracja wykorzystująca niskie dawki hormonu wzrostu i testosteronu poprawia mięśniową syntezę białek u starszych mężczyzn

Starzenie się zmienia bilans białkowy w mięśniach, co prowadzi do większej utraty białek i zmniejszenia ich syntezy. Powoduje to stopniowe zmniejszenie siły i masy mięśniowej, co w końcu prowadzi do osłabienia sprawności fizycznej i jakości życia. Suplementy testosteronu i hormonu wzrostu mogą zatrzymać te zmiany. Manthos Giannoulis i jego koledzy z King’s College w Londynie odkryli, że niskie dawki samego hormonu wzrostu lub hormonu wzrostu i testosteronu zwiększyły syntezę białek, ale nie miały wpływu na ich rozpad. Sam testosteron nie wpłynął na bilans białkowy. Jednakże hormon wzrostu plus testosteron zwiększyły zawartość receptorów androgenowych, co poprawiło wzrost mięśni. Ani hormon wzrostu, ani testosteron (pojedynczo lub wspólnie) nie wpłynęły na aktywność genu powiązaną z syntezą białek bądź ich rozpadem. To było bardzo wymyślne badanie włączające wskaźniki izotopowe i biopsję mięśni. Pokazało ono, że o ile hormony anaboliczne pojedynczo miały wpływ na syntezę białek, to nie pokrywało się to ze zmianami obserwowanymi w innych badaniach stymulowanych treningiem siłowym i suplementacją hormonalną. Innymi słowy leki anaboliczne wspierają wzrost mięśni, ale nie są substytutem ciężkiej pracy na siłowni. (Journal Clinical Endocrinology and Metabolism, 93: 3066-3074, 2008)
 
Testosteron plus Viagra skuteczne w leczeniu problemów z erekcją

Problemy seksualne, takie jak zaburzenia erekcji, brak popędu czy brak energii na seks są zaskakująco powszechne wśród mężczyzn w przedziale wiekowym 20–40 lat i stopniowo pogarszają się z wiekiem. Menopauza androgenowa (męski okres przekwitania) nie jest tak nagłosniona jak menopauza występująca u kobiet. Ze spadkiem poziomu testosteronu wiążą się takie nieprzyjemności jak: dysfunkcja seksualna mężczyzn, otyłość typu brzusznego i inne. Skupmy się jednak na erekcji. Problem z jej uzyskaniem jest bardzo powszechny. Można to zaobserwować na przykładzie ogromnej liczby sprzedaży środków wywołujących i wspierających erekcję, jak Viagra i Cialis. Słabe zdrowie metaboliczne oddziałuje na kontrolę przepływu krwi w penisie, a niski poziom testosteronu przyczynia się do niskiego popędu seksualnego i braku erekcji. Testosteron ma duży wpływ na popęd seksualny i sprawność seksualną. Przyczynia się do produkcji komórek spermy i ilości nasienia, poprawia popęd i erekcję. Niski poziom testosteronu zmniejsza popęd seksualny i sprawia, że ciężko jest osiągnąć i podtrzymać erekcję. Do tego dochodzi zaburzony bilans azotowy u mężczyzn po 40-tce i związane z nim niedobory tlenku azotu, który jest niezbędnym elementem w uzyskaniu wzwodu poprzez zwiększenie przekroju naczyń krwionośnych i utrzymaniu wzwodu. Coraz częściej lekarze leczą problemy seksualne starszych mężczyzn za pomocą inhibitorów fosfodiesterazy typu V (np. Viagra, Cialis, Levitra) i testosteronu. Francuscy badacze spekulowali, że minimalny poziom testosteronu może być potrzebny do osiągnięcia pełnej skuteczności leków takich jak Viagra. Kombinacje testosteronu i leków podobnych do Viagry działają lepiej niż te środki osobno, ponieważ wspomagają osiągnięcie erekcji i zwiększają popęd i poziom energii. Synergiczne działanie tych środków to coś, czemu warto się przyjrzeć. W końcu problemy z erekcją i brak zagwarantowania partnerce satysfakcji seksualnej może mieć następstwa depresyjne. (Current Sexual Health Reports, 5:135-140, 2008)
 
CJC – 1295 powoduje długotrwałe zwiększenie wydzielania hormonu wzrostu

Wielu kulturystów i starszych dorosłych bierze hormon wzrostu dla poprawy masy kostnej i mięśniowej, zrzucenia tłuszczu i poprawy witalności. Suplementy hormonu wzrostu są bardzo drogie i wymagają codziennego wstrzykiwania (dwa razy dziennie dla najlepszej skuteczności). Hormon uwalniający hormon wzrostu (GHRH) jest wydzielany przez podwzgórze mózgu i wywołuje sekrecję hormonu wzrostu przez przysadkę. Kanadyjska firma ConjuChem wyprodukowała lek CJC-1295 o podobnej strukturze do GHRH. Produkt został wycofany, kiedy trzech badanych pacjentów przeszło atak serca podczas prób klinicznych. CJC-1295 jest obiecującym substytutem hormonu wzrostu. Badanie WinPharm Associates i ConjuChem pokazało, że pojedyncze wstrzyknięcie CJC-1295 zwiększyło ilość hormonu wzrostu od 2 do10 razy i IGF-1 (silny hormon anaboliczny) od 1,5 do 3 razy na 9–11 dni. Lek był dobrze tolerowany, bez żadnych poważnych skutków ubocznych. CJC-1295 nie jest zatwierdzony przez FDA (Amerykańska agencja do spraw żywności i leków), ale jest dostępny na czarnym rynku. Niezatwierdzone leki są potencjalnie niebezpieczne dla zdrowia i często podrabiane. (Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism, 91: 799-805, 2006)