Testosteron: Prawda wyzwoli mięczaków - kwiecień 2009

Orzechy arekowe a testosteron
 
Jednym z głównych składników orzechów arekowych, które w południowo-wschodniej Azji pełnią rolę gumy do żucia, jest arekolina. Tak naprawdę, część ludzi żuje te orzechy, ze względu na łagodne działanie pobudzające – ale arekolina ma znacznie ciekawsze właściwości. Mianowicie, oddziałuje ona na produkcję testosteronu. Niedawno przeprowadzono badania wpływu arekoliny na wydzielanie testosteronu, w których samcom szczurów wstrzyknięto gonadotropinę kosmówkową (HCG, 5 IU/kg) lub mieszaninę arekoliny (1 mcg/kg) i HCG. Badania te wykazały, że jedna dawka podanej dożylnie arekoliny, zwiększała indukowany przez HCG poziom testosteronu związanego w surowicy krwi. Również podanie arekoliny in vitro (czyli w warunkach probówki) zwiększało produkcję testosteronu w śródmiąższowych komórkach Leydiga (komórkach odpowiedzialnych za produkcję testosteronu w jądrach). Dodatkowo, stymulujący efekt arekoliny na uwalnianie testosteronu był wzmocniony przez gonadotropinę i forskolinę! Arekolina zwiększa produkcję testosteronu, oddziałując bezpośrednio na jądra. Może powinniście kupić trochę orzechów arekowych i sobie je pożuć – to może być dodatkowy sposób na zwiększenie poziomu testosteronu.
 
Różnicowanie dawek
 
Ten test polegał na badaniu reakcji wśród młodszych i starszych mężczyzn, którzy otrzymywali co miesiąc agonistę gonadoliberyny (aby zniwelować normalną produkcję testosteronu) i jedną z pięciu tygodniowych dawek enantanu testosteronu (25, 50, 125, 300 lub 600 mg domięśniowo) przez dwadzieścia tygodni. Zarówno ilość hemoglobiny, jak i hematokrytu, w odpowiedzi na dawki testosteronu, zwiększyła się wprost proporcjonalnie do wielkości dawek, tak u młodszych, jak i starszych członków grupy testowej. Ale trzeba zauważyć, że wzrost stężenia hemoglobiny i hematokrytu był wyraźnie większy u starszych mężczyzn. Wniosek z tego jest taki, iż dobrze jest podawać testosteron starszym mężczyznom, gdyż zwiększa to liczebność ich czerwonych ciałek krwi. Jasne jest teraz, dlaczego wyczynowi kolarze, oprócz erytropoetyny, uwielbiają też androgeny.
 
Maści i plastry z testosteronem
 
Nie należy mylić tego z VapoRub Vicka, to badanie miało na celu przyjrzenie się poziomom testosteronu ogólnie i wolnego testosteronu po zaaplikowaniu maści z testosteronem (Glowmin, produkcji Daito Pharmaceutical z Tokio) i jej klinicznej skuteczności. Wyniki wskazują, że Glowmin jest szybko działającą maścią testosteronową wywołującą wzrost poziomu testosteronu, zarówno ogólnego, jak i wolnego! To brzmi znacznie bardziej przekonująco, niż rezultaty smarowania KY Jelly. Już widzę te reklamy: „Glowmin. Do wcierania w razie potrzeby... albo i bez niej”.
W podobnych badaniach, 60 mężczyznom zaaplikowano plastry z testosteronem (lub placebo) na okres 52 tygodni. W porównaniu z grupą kontrolną, terapia testosteronowa zmniejszyła poziom tłuszczów w organizmie bez zmiany ogólnej masy tkanki tłuszczowej oraz zwiększyła masę ciała (w formie tkanek pozbawionych tłuszczu) i masę mięśni strukturalnych ud. Mamy więc przykład na to, że podawanie testosteronu może właściwie zmniejszyć ryzyko chorób naczyniowych poprzez obniżenie poziomu tłuszczów i na dodatek poprawić beztłuszczową masę ciała!
 
Zakaz wstępu dla maminsynków
 
Faceci z wyższym poziomem testosteronu, to samce-alfa, nie? W tym ciekawym psychologiczno-biologicznym eksperymencie, naukowcy zasugerowali związek pomiędzy lękami społecznymi, a skłonnościami do dominacji.
Zbadano modelowe przypadki fobii społecznych osobników, którzy na zagrożenie społeczną dominacją reagowali wyraźnym spadkiem poziomu testosteronu (np. Woody’ego Allena, Michaela Moore’a, itd.). Jest to typowa reakcja hormonalna, która świadczy o przyjęciu podporządkowanej roli w stadzie, zarówno u ludzi, jak i zwierząt. Badanie polegało na połączeniu uczestników w pary, w których rozgrywali oni partię gry jeden na jednego, o ustalonym z góry wyniku. Chociaż nie wykazano bezpośredniego związku między lękami społecznymi, a poziomem testosteronu, badania ujawniły wyraźny spadek hormonu u mężczyzn o obniżonej społecznej pewności siebie, w przypadkach, gdy przegrywali oni partię. Co za mięczaki! Nie wykazano żadnych wahań u pozostałych mężczyzn, ani u kobiet. Jak ogłosili autorzy eksperymentu, „to badanie rzuca nowe światło na naturę i skutki lęków społecznych i również pokazuje konieczność zintegrowania teorii psychologii społecznej z endokrynologicznymi aspektami psychologii” . Innymi słowy, nie ma co się zadawać z lękliwymi typami, bo to niedołęgi pierwszej klasy.
W innym psychologiczno-biologicznym badaniu, wykazano, że mężczyźni o bardziej męskich rysach twarzy, mają wyższy poziom testosteronu w układzie krążenia, niż ci o łagodniejszych rysach. Stąd, istnieje naukowy dowód, potwierdzający, iż układ twarzy zawiera ważne informacje o funkcjonowaniu układu hormonalnego człowieka – i wyjaśnia, dlaczego Arnold, gubernator Kalifornii, jest bardziej męski od Barneya Franka.
 
Wysoki testosteron – wyższe wyniki
 
My, rzecz jasna wiemy, że wyższy poziom testosteronu pomaga ustawić się w społeczeństwie, daje zdecydowane rysy twarzy i poprawia wyniki wyciskania na ławeczce. Skąd więc ta negatywna otoczka budowana przez prasę codzienną wokół tego hormonu? Można wyciągnąć wniosek, że testosteron jest gorszy niż cyjanek. Tkniesz go i już nie żyjesz. Wiemy też, rzecz jasna, że większość dziennikarzy ma IQ gdzieś pomiędzy orzechem arekowym a skunksem. Pomimo nagromadzenia dowodów na to, że testosteron, poprawnie używany, może przynieść wiele korzyści, opinia jest z góry ustalona. Prasa codzienna, nigdy, przenigdy, tego nie przyzna. Bo kto przejmuje się faktami, kiedy nie pasują do ustalonych już wniosków? A nawet u starszych mężczyzn, którym podano testosteron, poprawie ulega wiele wskaźników. Przeanalizowano wyniki badania, w którym po miesięcznej terapii agonistą hormonu uwalniającego gonadotropinę, przez 20 tygodni, co na pewno należy uznać za długotrwały eksperyment – przynajmniej w odniesieniu do żywotności androgenów – podawano domięśniowo 25, 50, 125 lub 300 mg enantanu testosteronu. I czy stało się coś złego? No przecież musiał ktoś umrzeć, nie? Dociekliwy umysł musi postawić to pytanie. I oto, co wykazała analiza: zaobserwowano wyraźny, zależny od dawki i stężenia testosteronu, przyrost masy mięśni strukturalnych i siły. Moc nóg, także wyraźnie wzrosła, proporcjonalnie do dawki. Przed nami leży wyraźny dowód, że podanie testosteronu zwiększa siłę i masę mięśniową nawet u starszych mężczyzn. Żadnych zgonów, ani dziwnych efektów ubocznych. Wnioski, wyciągnijcie sami. Prawda was wyzwoli!
 
Bibliografia:
1.Wang S.W., Hwang G.S., Chen T.J., Wang P.S., Effects of arecoline on testosterone release in rats, Am J Physiol Endocrinol Metab, august; 295(2): E497-504 (2008).
2.Coviello A.D., Kaplan B., Lakshman K.M., Chen T., Singh A.B., Bhasin S., Effects of graded doses of testosterone on erythropoiesis in healthy young and older men, J Clin Endocrinol Metab, march; 93(3): 914-919 (2008).
3.Amano T., Imao T., Takemae K., et al., Profile of serum testosterone levels after application of testosterone ointment (glowmin) and its clinical efficacy in lateonset hypogonadism patients, J Sex Med, july; 5(7): 1727-1736 (2008).
4.Pound N., Penton-Voak I.S., Surridge A.K., Testosterone responses to competition in men are related to facial masculinity, Proc Biol Sci, september (2008).