Farmakologiczne wieści - marzec 2010

Raport o podróbkach roku 2009

W tym miesiącu chciałbym przyjrzeć się kolejnemu szczegółowemu raportowi na temat powszechności podrobionych środków dopingujących. Omawiany raport został sporządzony na Uniwersytecie Newmana w Wielkiej Brytanii przez Centre of Sport and Exercise Research, we współpracy z laboratorium analitycznym Drug Control Centre przy King’s College w Londynie. Analizie poddano głównie sterydy doustne i te w zastrzykach, zbadano również kilka próbek rekombinatu ludzkiego hormonu wzrostu (somatropiny) i innych środków stosowanych w celu poprawy wyników sportowych. Testy przeprowadzono w związku z coraz częstszymi doniesieniami kulturystów z Wysp Brytyjskich na temat komplikacji skórnych w okolicach, w których wykonywano zastrzyki. Chociaż omawiane testy przeprowadzono w Wielkiej Brytanii, to biorąc pod uwagę naturę współczesnego obrotu sterydami, wyniki powinny odnosić się również do ogólnoświatowego czarnego rynku.
 
Leki

Do analizy zgłoszono w sumie 57 produktów. Chociaż nie wiemy dokładnie, skąd pochodziły, badacze podali, że wszystkie zostały zakupione na czarnym rynku. 19 z tych leków to sterydy doustne. W ich skład wchodził przeważnie metandrostenolon, oksymetolon, mesterolon i stanozolol. Ponadto przebadano kilka produktów niesterydowych, m.in. clenbuterol, albuterol, efedrynę, clomid, furosemid i lewotyroksynę. W grupie środków w zastrzykach, w sumie było ich 38, znalazły się głównie tradycyjne sterydy anaboliczne, jak testosteron, nandrolon, metenolon, trenbolon i boldenon.
 
Metoda testowania

Testy laboratoryjne stosowane w omawianym badaniu nie były raczej skomplikowane. Analizując związki aktywne, laboratorium skupiało się na określeniu, czy wymieniony na etykiecie związek istotnie znajdował się w produkcie. Nie podano wysokości dawek, dlatego nie wiemy, czy dla któregokolwiek z produktów były one zawyżone lub zaniżone. Jeśli chodzi o wyniki samego testu, to produkt uznawano za podróbkę tylko w przypadku, gdy nie znaleziono w nim związku podanego na etykiecie. Było to oczywiste ograniczenie, ponieważ wiele z podrabianych sterydów istotnie zawiera w sobie sterydy, tyle że w nieodpowiednich ilościach. Naukowcy sprawdzali również, czy próbki środków w zastrzykach nie były skażone bakteriami. Niestety, w raporcie końcowym nie zamieszczono tych informacji, dlatego nie wiemy, które z produktów były zanieczyszczone. Wygląda na to, że badacze wyjątkowo skrupulatnie podeszli do kwestii pozyskania czystych próbek sterydów potrzebnych do analiz porównawczych. W niektórych przypadkach naukowcy zadali sobie wiele trudu, by zdobyć produkty bezpośrednio od producentów:

• próbki metenolonu, enantanu metenolonu i mesterolonu pozyskano bezpośrednio z firmy Schering (producent Primabolanu i Provironu);
• próbki dekanianu nandrolonu, fenylopropionianu nandrolonu i Sustanonu (mieszanina estrów testosteronu) pochodziły z firmy Organon;
• stanozolol pochodził z firmy Sterling-Winthrop, a Clostebol z firmy Farmitalia;
• naukowcy pozyskali nawet próbkę metandrostenolon z firmy Ciba, pierwotnego producenta Dianabolu, leku, który wycofano z rynku już kilkadziesiąt lat temu.Chociaż informacja ta nie ma raczej nic wspólnego z wynikami badań, uważam ją za wielce interesującą i wartą nadmienienia.
 
Wyniki testów

Wszystkie wyniki zostały opublikowane. Przeglądając dane, zauważymy w nich kilka trendów. Po pierwsze, środki doustne dużo częściej zawierały odpowiedni steryd. Z 11 przebadanych sterydów doustnych tylko 3 (27%) zawierały lek odbiegający od normy lub nie zawierały go wcale. Z 33 sterydów anabolicznych w zastrzykach aż 15 (45%) okazało się podróbkami. Przebadano także 5 leków opartych na hormonie wzrostu, z których 4 (80%) były podróbkami. Jak można było oczekiwać, najrzadziej podrabianymi środkami okazały się niesterydowe leki wspomagające, które są ogólnie dużo łatwiej dostępne. Ich obrót nie jest obłożony takimi restrykcjami jak sterydy, a z ich sprzedaży dilerzy czerpią najmniejsze zyski.

Cały artykuł można przeczytać w marcowym "Muscular Development"