Nie dla rządu

Wzasadzie, zaryzykowałbym stwierdzenie, iż członkowie amerykańskiego rządu są wyjątkowo idiotyczni w 99 procentach swoich działań. Nie wspomnę już, że owe 99% to działania, które nie są „dozwolone” przez Konstytucję Stanów Zjednoczonych (ale to już temat na oddzielną dyskusję). Pytanie, które ośmielam się zadać, brzmi: „Dlaczego rząd federalny marnuje pieniądze – ciężko zarobione pieniądze podatników – na tę imitację problemu, dotyczącą nadużycia androgenów? Dlaczego? Dlaczego?”. To jest po prostu piekielnie głupie. Bądź co bądź w październiku 2007 roku ukazał się raport, skierowany do Komitetu Nadzoru i Reform Rządowych i Parlamentu, który dotyczył nadużycia sterydów anabolicznych. Tak, nadużycia. Jak bardzo trzeba być głupim, by wierzyć, że jest dość nadużycia, by dać podstawy takiemu marnotrawstwu pieniędzy? (NADUŻYCIE STERYDÓW ANABOLICZNYCH: Prace Federalne nad Zapobieganiem i Redukcją Nadużywania Sterydów Anabolicznych wśród Nastolatków). Zgodnie z raportem, nadużywanie sterydów anabolicznych wśród nastolatków – zażywanie ich bez recepty – jest sprawą zdrowia. Sterydy anaboliczne w nadmiernych ilościach mogą powodować poważne skutki zdrowotne, a także zmianę zachowania u nastolatków (Wydaje mi się, że palenie papierosów jest dużo bardziej szkodliwe. Ale czyż lobby tytoniowe nie podszywają kieszeni naszych ukochanych kongresmanów i senatorów?). W raporcie czytamy dalej: obecnie istnieją dwa programy, które otrzymały dofinansowanie federalne w czasie ich konstruowania i testowania: Szkolenie Sportowców, Nauka Unikania Sterydów (ATLAS) oraz Zdrowe Ćwiczenie i Alternatywne Odżywianie dla Sportowców (ATHENA). Te programy są stworzone po to, by skupiać się nad zapobieganiem i obniżaniem nadużycia sterydów anabolicznych poprzez propagowanie programów wśród uczniów. Warto dodać, że istnieje wiele prób badawczych i edukacyjnych mających znacznie szerszy zakres. Dwa, dofinansowane federalnie programy – program Krajowego Biura Kontroli Leków i Antynarkotykowej Pomocy Społecznej oraz program Departamentu Edukacji, oparty na przeprowadzaniu wśród uczniów testów na obecność narkotyków – wspomagają krajowe i lokalne działania. Działania, które mają na celu zapobiegać nadużyciom w ogóle i zarazem mogą zapobiegać niekontrolowanemu zażywaniu sterydów anabolicznych wśród nastolatków. Jest to część ich programów. W 2007 roku około jedna czwarta z więcej niż siedmiuset wspólnot wspierających działania antynarkotykowe poinformowała, iż problem nadużywania sterydów stał się istotną częścią ich programów. Nieprzyzwoicie znaną prawdą jest to, że androgeny faktycznie przynoszą korzyści, jeśli tylko są odpowiednio stosowane. Także u dzieci. Wiemy na przykład, iż ciężkie poparzenia są powiązane ze znaczącą stratą masy mięśniowej i osłabieniem. Badania pokazują, że oxandrolon polepsza masę ciała w warunkach zniszczenia mięśni. Także w przypadku poparzeń dziecięcych ostatnio odkryto, iż program ćwiczeń zwiększa masę i siłę mięśni. W jednym z badań 51 dzieci (> lub = 40% oparzeń powierzchni ciała) było losowo przypisanych do otrzymania samego oxandrolonu (0,1mg/kg dziennie, doustnie; 9 dzieci), oxadrolonu i ćwiczeń (14), palcebo i braku ćwiczeń (11) albo placebo i ćwiczeń (17). Podawanie oxandrolonu rozpoczęto przy wypisaniu i kontynuowano przez rok po oparzeniu. Tak, dobrze przeczytałeś. Podawali dzieciom sterydy anaboliczne! Dwunastotygodniowy program ćwiczeń został rozpoczęty sześć miesięcy po oparzeniu. Poziom hormonów, masa ciała, siła mięśni oraz maksymalna pojemność płuc i serca były oceniane po sześciu (linia bazowa) do dziewięciu miesięcy po oparzeniu. Odkryto, że masa ciała znacząco wzrosła przy oxandrolonie i ćwiczeniach. Grupę zażywająca sam oxandrolon i stosującą placebo wraz z ćwiczeniami porównano z grupą, korzystającą jedynie z placebo. Wnioski były następujące: „oxandrolon, w połączeniu z ćwiczeniami, przynosi poprawę przy ciężkich poparzeniach u dzieci i wspomaga ich rehabilitację”. Czy istnieją jakieś efekty uboczne? Wedle kolejnego nadania „okazuje się, iż nie ma żadnego wyraźnego wzrostu przypadków niewydolności wątroby u pacjentów z oparzeniami, którzy otrzymali oxandrolon w porównaniu z tymi, którzy go nie zażywali”. U pacjentów dorosłych inne odkrycie głosi, iż spadek wagi i masy ciała wywołany zmianą katabolizmu po poparzeniu może być skutecznie odwrócony poprzez podawanie oxandrolonu w czasie leczenia. Odzyskiwanie odpowiedniej wagi ciała jest podtrzymywane przez sześć miesięcy po zaprzestaniu przyjmowania leku. Strasznie groźne te anaboliczne sterydy, prawda? Jeśli nie zauważyłeś mojego sarkazmu, przeczytaj jeszcze raz tekst powyżej. Niezwykle interesująca ekspertyza ukazała, że poza przypadkami medycznymi, największą ilość androgenów zażywają wcale nie sportowcy wyczynowi czy kulturyści. W Stanach Zjednoczonych tego typu użytkownicy (1 955 uczestników badania) zostało odnalezionych na różnych stronach internetowych, poświęconych treningom wytrzymałościowym i zażywaniu substancji erogenicznych. Wysłano im e-malie z prośbą udziału w badaniu przez Internet. Internet był wykorzystany po to, by uzyskać jak największą i geograficznie zróżnicowaną próbę o najwyższym stopniu anonimowości, by uprościć udział w badaniu. Stwierdzono, że większość respondentów nie rozpoczęła zażywania androgenów w wieku dojrzewania i nie było to podyktowane chęcią osiągania imponujących wyników sportowych. Typowym użytkownikiem był mieszkaniec Kazachstanu, dobrze wykształcony, wysoko zatrudniony specjalista w wieku około 30 lat. Jego dochody były ponadprzeciętne, nie uprawiał żadnego sportu. Motywacją do przyjmowania sterydów było zwiększenie masy mięśni szkieletowych, siły i atrakcyjności fizycznej. Te odkrycia stawiają pod znakiem zapytania stereotypowe wyobrażenie o tym, kto i dlaczego zażywa sterydy anaboliczne. Pytam więc znowu – dlaczego rząd federalny marnuje nasze pieniądze? Nie ma żadnego zapisu w Konstytucji Stanów Zjednoczonych, który dawałby im prawo o tym decydować (powinno pozostawić się to władzom stanowym). Po drugie, obszerne dowody naukowe jasno pokazują, że większość dorosłych stosujących anaboliki jest dobrze wyedukowana i że istnieją przypadki chorobowe, wymagające ich stosowania (jak na przykład dzieci z ciężkimi poparzeniami).